ความสุขนั้น มันอยู่ที่ไหนบ้าง เมื่อหิวกระหาย ได้กินข้าวกินน้ำ อิ่มก็มีความสุข นั่นเป็นความสุขของกาย ที่เราต้องดูแล เมื่อเราอยากได้สิ่งจองสิ่งนั้นสิ่งนี้มา ได้ทรัพย์สินเงินทอง ยศฐานบรรดาศักดิ์ คำสรรเสริญเยินยอ นั้นกก็เป็นความสุขของอารมณ์ ที่มันไม่มีความคงที่ เหมือนหิวข้าว กินอิ่ม ไปทำงานทำการ ออกแรงกาย เดี..ก็หิวกระหายอีก ต้องหาน้ำอาหาร ส่งลงไปในท้องให้หายหิว มันก็วนเวียนอยู่อย่างนี้ ไปจนแก่เฒ่าชรา
คราวนี้ ..จิตของเราล่ะ จิตของเรานั้นเป็นทาสอารมณ์..กายหิว มีอาหารหิวกระหาย จิตก็สั่งกาย สั่งมือสั่งเท้าเดินไปหาน้ำท่ามาดื่มกิน ตาไปเห็นรูป สวยรูปงาม อยากได้ มีจิตปฏิพัทธ์เกิดขึ้น ก็นำกายวาจาใจ มีทิฐิมีอารมณ์อยากนำไป เอาสิ่งที่อยากได้มา มีความรู้สึกยึดเป็นเจ้าของ ของๆกู ใครอย่ามาแตะ ก็มีความสุข สุขของมายาที่โลกมีให้
สุขจริงๆ สุขของจิตที่ สลัดละ หนีอารมณ์ จนหมดสิ้น เจ้าชายสิทธัตถะ จึงต้องหนีออกจากเวียงวัง ไปนั่งนิ่งในป่าดง ชำระสะสาง ต่อสู้กับอารมณ์ภายในตัวตน อารมณ์ที่ไหลมา ชำระสะสางต้นเหตุของอารมณ์โลภโกรหลง ที่เกิดขึ้นในเรือนกาย ชำระสะสางต้นเหตุที่กายที่ธาตุทั้งสี่มีกรรม วิญญาณทั้งหก ก็มีสิ่งๆต่างๆ ที่ไหลเข้า กระทบสัมผัสกีอารมณ์ เมื่อเจอเจอสิ่งต่างๆ ไหลมาแต่เหตุ กดับเหตุนั้นเสีย กายวาจาใจก็ไม่มีกรรม ความบริสุทธิ์ของกายวาจาใจ ก็เกิดขึ้น เมื่อไม่มีอารมณ์อะไรเกิดขึ้นมาอีก จิตกสงบ เป็นสุข สุขที่จิตเข้าถึงธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
