ภาพวาดนี้ชื่อ Théâtre D'opéra Spatial (ภาษาฝรั่งเศสแปลว่า Space Opera Theater) ได้รับรางวัลที่หนึ่งในการประกวดสาย digital arts/digitally-manipulated photography ในปีนี้
ภาพก็สวยดี ดูเหมาะสมกับรางวัล... ซะเมื่อไหร่!
หลังจากการประกาศผล ศิลปินจำนวนมากก็ออกมาถล่มภาพนี้
เหตุผลเพราะมันใช้ AI (Artificial Intelligence) วาด
เยส! ภาพนี้สร้างโดยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ชื่อ Midjourney วาดภาพด้วยระบบปัญญาประดิษฐ์
ความคิดเห็นของคนถล่มคือ
- มันไม่ได้สร้างโดยมนุษย์ มันจึงไม่ใช่ศิลปะ / ศิลปะจะกลายเป็นงานที่ไม่มีหัวใจ เพราะสร้างโดยเครื่องจักร
- มันไม่ยุติธรรม คนต้องแข่งกับเครื่องจักร / AI จะมาแทนที่ศิลปินมนุษย์
ฯลฯ
ในฐานะผู้ประกอบอาชีพที่เกี่ยวข้องกับศิลปะ ผมก็อ่านความคิดเห็นต่างๆ ตาปริบๆ เพราะใน คหสต. ผมไม่ค่อยรู้สึกอะไร
ในรอบยี่สิบปีนี้ ผมเห็น AI มาแทนที่หลายหน้าที่ของคน จะชอบหรือไม่ชอบ มันก็เป็นวิวัฒนาการของมนุษยชาติอย่างนี้เอง
มาว่ากันที่คอมเมนต์
1 ประเด็นว่า งานที่ไม่ได้สร้างโดยมนุษย์ไม่ใช่ศิลปะ และศิลปะที่ไม่ได้สร้างโดยคน เป็นงานที่ไม่มีหัวใจนี้น่าสนใจ และน่าถก
หลายปีก่อนผมเคยเห็นช้างวาดรูป ลิงก็วาดรูปเหมือนกัน ดังนั้นช้างกับลิงก็น่าจะเข้าข่ายไม่ได้สร้างโดยมนุษย์เช่นกัน
แล้วงานที่ไม่ได้สร้างโดยมนุษย์ ยังเรียกว่าศิลปะไหม?
มีคำกล่าวว่า ความงามขึ้นกับสายตาของคนเห็น ดังนั้นศิลปะก็เป็นเรื่อง subjective ในระดับหนึ่ง
ในบทบาทที่ทำงานศิลปะมาทั้งชีวิต ผมใช้มาตรความสั่นสะเทือนใจเป็นตัววัด ศิลปะควรเป็นงานที่สั่นสะเทือนหัวใจ ดังนั้นในคหสต. มันคงไม่สำคัญว่าใครวาด คนวาด สัตว์วาด เครื่องจักรวาด หากมันสั่นสะเทือนใจเราได้ มันก็เป็นศิลปะสำหรับเรา
2 ประเด็น AI จะมาแทนที่ศิลปินมนุษย์
ประเด็นนี้ผมไม่รู้สึกอะไร เพราะมันเป็น evolution ของโลกอย่างนี้เอง เมื่อ desktop publishing มา ช่างเรียงตัวอักษรก็ตกงาน
เมื่อกล้องดิจิตัลมา กล้องฟิล์มก็ม้วนเสื่อ
เช่นกัน หากวันหนึ่ง AI เขียนนิยายได้ดีกว่านักเขียน ก็ให้มันเป็นไปอย่างนั้น
ถ้ามันแต่งเรื่องดีกว่า กินใจกว่า สร้างความสะเทือนใจได้ ก็ใช้มัน
นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์และนักอนาคตศาสตร์ อาร์เธอร์ ซี. คลาร์ก น่าจะตอบได้ตรงที่สุด เขาพูดเมื่อมีคนถามเรื่องเครื่องจักรจะแทนที่ครู ดังนี้ “Any teacher who can be replaced by a machine should be.”
ถ้าครูคนไหนถูกแทนที่ด้วยเครื่องจักรได้ ก็สมควรแล้ว
สั้น ห้วนตามสไตล์คลาร์ก แต่ก็เจาะถึงกระดูกดำ แปลว่ามันก็คือพัฒนาการและความเปลี่ยนแปลงของโลกอย่างนั้นเอง มันเป็นวิวัฒนาการ ไม่ใช่เรื่องที่ต้องบ่นหรือคับแค้นใจ
สังเกตไหมว่าเรามักมองด้านที่เราเสียผลประโยชน์ ถ้าการเปลี่ยนแปลงทำให้เราได้ประโยชน์ ก็ไม่ว่าอะไร ยกตัวอย่าง เช่น ในสมัยโบราณคนไถนาด้วยตัวเอง จนเมื่อเรารู้จักเลี้ยงวัวเลี้ยงควาย ก็ใช้วัวควายช่วยไถนา ต่อมาเมื่อมีรถแทรกเตอร์ เราก็ใช้รถแทรกเตอร์ ไม่มีชาวนาที่ไหนบ่น
จุดหนึ่งของคนด่างานชิ้นนี้ไม่ได้นำมาคิดคือ AI ไม่ได้อยู่ดีๆ นึกอยากวาดภาพเอง ก็วาด ความจริงคือมันรับคำสั่งจากมนุษย์เจ้าของงาน ดังนั้น AI ก็ทำหน้าที่เหมือนพู่กันและสีนั่นเอง
สมัยก่อนที่เรามีพู่กัน มนุษย์โบราณก็คงวาดรูปด้วยมือเปล่าบนผนังถ้ำ จนเมื่อใครคนหนึ่งประดิษฐ์พู่กัน มนุษย์โบราณคนนั้นก็คงโดนถล่มเช่นกัน เพราะเพื่อนๆ จะบอกว่า "วาดด้วยพู่กันไม่ใช่ศิลปะ" "อีกหน่อยพู่กันก็มาแทนที่มือหรอก"
โลกเปลี่ยนไปทุกๆ นาทีที่ผ่านไป ศิลปะในศตวรรษหน้าอาจไม่เหมือนศิลปะในตอนนี้ มันอาจเป็นคลื่นสัญญาณส่งเข้านิวรอนโดยตรง หรือเป็นยาเม็ดที่ทำให้ต่อมอารมณ์ศิลปะขยายตัว หรือ ฯลฯ
โลกเราก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่มีอะไรยั่งยืน ในฐานะคนทำงานศิลปะ ควรใจกว้างและเปิดรับสิ่งใหม่ๆ และที่สำคัญคือต้องกล้ารับความเปลี่ยนแปลงที่บางครั้งมาแบบฉับพลัน และทำให้เราตกงาน
และระหว่างที่ AI ยังเขียนหนังสือไม่ได้ดี ก็อ่านหนังสือของนักเขียนคนนี้ไปก่อน หวังว่า AI คงมาหลังผมเด๊ดไปแล้ว
สามารถสั่งซื้อได้ที่เว็บ winbookclub และบางเล่มซื้อได้ที่ Shopee
รับรองว่า AI ไม่รู้วิธีแทรกโฆษณาในงานเขียนแบบเนียนๆ อย่างนี้หรอก
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
