นิยาย : จันทิราพร
ไหน ๆ ก็ไม่ต้องเป็นลูกจ้างใครแล้ว ก็เป็นเจ้านายตัวเองไปเลยสิ !!!
ลูกจันทร์ยังคงคิดว่าการเรียนเยอะ ๆ จะช่วยให้เธอมีความรู้เพิ่มมากขึ้น จึงสมัครเรียนคอร์สออนไลน์อย่างต่อเนื่อง
จนเธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า เธอจะเรียนไปทำไมนักหนา บางคอร์สก็ลงไปตามคำโฆษณา บางคอร์สก็ลงเรียนเพราะว่าเธอมีเวลาว่างมากเกินไป
"นี่อาจไม่ใช่ทางของเรา คงต้องกลับไปช่วยพ่อเลี้ยงไก่เก็บไข่ไก่ ขี้ไก่ขายแล้วมั้งลูกจันทร์ เฮ้อ ! แต่จะว่าไปข้อมูลเหล่านี้ก็ช่วยให้เราเข้าใจตัวละครในนิยาย แถมยังได้รู้จักผู้คนมากขึ้น เอานา เรียนไปก่อน อาจได้ใช้ประโยชน์ในวันข้างหน้า"
การเข้าคอร์สสัมมนายังช่วยให้เธอมีอะไรทำ มีสังคมที่ดี ผู้คนที่รู้จักก็คุยกันแต่เรื่องในอนาคต การมีเป้าหมายในชีวิต การงาน การเงิน แทบไม่มีใครพูดถึงเรื่องของหัวใจ หรือความรักกันเลย
ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ดีที่ทำให้เธอไม่ต้องคิดถึงเรื่องราวความรักของตัวเอง ความผิดหวัง เสียใจ แต่สำหรับลูกจันทร์แล้วมันเหมือนมีบางอย่างขาดหายไป
และนั่นก็ทำให้เธอได้ค้นพบว่า
"บนโลกนี้ยังต้องการความรัก แค่ฉันเองที่ไม่สมหวังในความรัก ไม่ได้แปลว่าฉันเกลียดความรัก หรือสาปส่งความรัก ฉันแค่มีเวลาที่จะทำความรู้จักกับความรู้สึกนี้น้อยเกินไป และมันก็ไม่ใช่เรื่องจะทำกับใครก็ได้ มันไม่ใช่ และ อืม ใช่ "
ใจที่ลอยล่องไป ไม่ว่าจะทำอะไร ก็มักจะมีเขาจะโผล่เข้ามาทักทายในห้วงแห่งความคิดทุกครั้งไป
"คนที่จะเข้ามาสอนเรื่องความรักให้เราได้ คนนั้นต้องเป็นคนที่ถูกเลือก จะเข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ จะเข้ามาทำร้ายหัวใจกันก็ไม่ได้ เรื่องนี้ละเอียดอ่อนและสำคัญมาก มันส่งผลเป็นโดมิโน่ต่อระบบความคิด การใช้ชีวิต ทัศนคติในอนาคตด้วย และการเรียนรู้ควรเป็นไปในทิศทางที่เป็นบวก"
ลูกจันทร์สลัดหัวไปมา เรียกสติที่ไหลไปไกลแสนไกล ไถลลึกลงไปถึงในอกข้างซ้าย ให้กลับมาอยู่กับปัจจุบันและสรุปให้กับตัวเอง
"ชีวิตที่ไร้ซึ่งความรู้สึกรัก ไม่เป็นที่รัก และไม่พูดถึงความรัก มันช่างน่ากลัว และดูขี้ขลาดเกินไป โลกนี้ยังต้องขับเคลื่อนด้วยพลังงานความรัก ฉันเชื่ออย่างนั้น"
จะว่าไปการเข้าคอร์สเรียนกับโค้ชชิ่งก็ไม่เลวนะ
"ขอบคุณนะหัวใจ ที่เธอไม่ใจร้ายกับฉันจนเกินไป อย่างน้อย ๆ เราก็ยังมีกัน"
ค่าคอร์สเรียนสัมมนาแต่ละคอร์สนั้นราคาค่อนข้างสูง เธอจึงลองเปลี่ยนเป็นซื้อหนังสือมาอ่านแทน
และนั่นก็ทำให้ลูกจันทร์ได้รู้ว่า บางคอร์สที่เธอลงเรียนไปนั้นหลักสูตรวิชาที่เขานำมาสอน ก็มาจากหนังสือนี่เอง
"โธ่เอ๊ย ยัยลูกจันทร์ หลงเสียเงินเป็นหมื่นเป็นแสน ทั้งที่ข้อมูลก็มาจากหนังสือเล่มละไม่กี่ร้อย ถึงว่าสิ ใคร ๆ ก็บอกว่าให้อ่านหนังสือเยอะ ๆ จะได้ฉลาด"
แต่ก็ยังมีอีกหลายคอร์สที่เธอซื้อไว้แล้วยังไม่ได้เรียน
"เอาไงดีละทีนี้ จะขอเงินคืน ก็คงน่าเกลียด เรียนให้หมดที่ซื้อไว้ ก็พอนะลูกจันทร์"
และแล้วคอร์สที่ทำให้ลูกจันทร์เข้าใจชีวิต เข้าถึงจิตวิญญาณก็มาถึง เมื่อเธอได้พบกับครูที่มาตามคำอธิษฐานที่เธอได้เคยตั้งจิตไว้
อาจารย์ที่สอนเธอนั้น เป็นผู้ที่มีจิตเมตตาสูง สามารถสื่อสารกันผ่านความคิด ท่านมักจะพูดเพื่อให้เธอรู้สึกดี มีกำลัง มีพลังใจ มองเห็นความเป็นไปได้ในชีวิต
"เธอสามารถเป็นได้ทุกอย่าง จงอนุญาตตัวเองให้มีความสุข ประสบความสำเร็จ เป็นที่รัก มีคุณค่า เติมเต็มชีวิตให้เปี่ยมล้น เป็นคนที่มีคุณภาพ และส่งต่อเรื่องราวดี ๆ ให้ผู้คนต่อไป"
ท่านย้ำด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมเมตตาว่า
"เธอทำได้มากกว่าที่เธอรู้ตัวอีกนะ"
คำพูดเหล่านั้นเปรียบดั่งพร ดั่งน้ำทิพย์ เป็นแสงสว่าง เป็นเข็มทิศ และสัญญาใจ
"เอาละ ลูกจันทร์มาเริ่มกันที่ความคิดนะ เธอทำได้ เธอทำได้ และทำได้ดีมาก เธอเป็นแบบนั้นเสมอมา ลูกจันทร์คนเก่ง คนเดิมจงกลับมา และแข็งแกร่งกว่าเดิม"
และท่านยังเมตตาลงโปรแกรมจิตใหม่ให้ลูกจันทร์ เพื่อตอกย้ำกับจิตใต้สำนึก เป็นเหมือนพรที่ทุกคนสามารถเสกให้ตัวเองได้
" ฉันชื่อ...
ฉันขอตั้งคำอธิษฐานจิต
เพื่อให้ตัวฉันเองได้พบกับผลลัพธ์ที่ฉันต้องการ
ฉันเลือกเป็นคนที่มั่งคั่งร่ำรวยทั้งโภคทรัพย์และอริยทรัพย์อย่างสมบูรณ์แบบ
ฉันเลือกความสมบูรณ์พูนสุขทั้งทางร่างกายและจิตใจ
ฉันเลือกพบกับคู่ครองที่ประเสริฐที่สุดที่เหมาะสมและคู่ควรกับความสูงค่าของฉันเท่านั้น
ฉันเลือกปฏิบัติภารกิจที่ศักดิ์สิทธิ์ของฉันด้วยความรักและความอิ่มเอมใจตลอดเวลา
ฉันเลือกเป็นผู้นำแห่งความร่ำรวย
ฉันเลือกเป็นศูนย์กลางของความมั่งคั่งอันอุดมสมบูรณ์ตลอดไป
ฉันเลือกโฟกัสในบุคคลหรือเหตุการณ์เฉพาะที่เป็นประโยชน์ต่อความสงบสุขของฉันเองเท่านั้น
ฉันขอยืนยันว่าฉันศรัทธาต่อคำอธิษฐานของฉันในทุก ๆ ประการ "
ปล. บทโปรแกรมจิตนี้ สามารถนำไปใช้ได้จริง ถ้าเพื่อน ๆ ชอบ นำไปใช้ได้เลยค่ะ
"ถึงใคร ๆ จะบอกว่าหนังสือ คือเพื่อนแท้ แต่ตอนนี้ฉันควรต้องหยุดซื้อหนังสือสักพักก่อน ก่อนที่จะไม่มีเงินกินข้าว"
เมื่อเช้าวันหนึ่งเธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับกองหนังสือเต็มที่นอน
"ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า ถ้าอยากประสบความสำเร็จ สิ่งแรกที่ต้องทำหลังจากตื่นนอนคือ
1 เก็บที่นอน
2 ทำสมาธิ
3 ดื่มน้ำ
4 ออกกำลังกาย
5 อาบน้ำแต่งตัวให้ดูดี
6 รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย"
ลูกจันทร์ท่องจำลิสต์รายการสิ่งที่ต้องทำในตอนเช้าของเธอ
"อ้อ และที่สำคัญที่สุด 'ความคิด' เริ่มที่คิดดี ได้ดี"
เมื่อเธอสามารถเข้าใจตัวเอง ปล่อยวางกับอดีตได้แล้ว ตอนนี้หัวใจเธอเริ่มกลับมามีกำลังขึ้นอีกครั้ง
มันอาจไม่ใช่พลังที่ได้มาจากความรักของเขาเหมือนในครั้งนั้น ที่ทุกอย่างเสกได้เหมือนฝัน
แต่พลังที่เธอสัมผัสได้ในตอนนี้มันสุขุมนุ่มลึก และเธอซึมซับมันด้วยความรู้สึกที่แตกต่างจากครั้งก่อน
ความมั่นคงในอารมณ์
ความคิดที่เผื่อแผ่ให้ผู้อื่น
สิ่งที่เธอตั้งใจทำ
เป้าหมายที่จะช่วยให้เธอและผู้คนที่ประสบปัญหาเดียวกับเธอ ได้หลุดพ้นไปด้วยกัน
เธอไม่ได้คิดจะรอดแค่ตัวเองคนเดียว
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกขอบคุณเขาคนนั้น 'ซัน สุริยะ ประไพพรรณ'
ถ้าไม่มีเขา เธอคงยังเป็นแค่จันทิราพรที่ลุ่มหลงมัวเมาอยู่ในวังวนของความรัก
ตอนนี้เธอเสียสละจิตวิญญาณเพื่อจะได้เรียนรู้และเข้าใจ พร้อมส่งต่อให้คนอื่นที่กำลังเจอทางตันในชีวิต ติดอยู่ในหลุมดำทางความคิด
นี่อาจเป็นสิ่งที่เธอสงสัยในครั้งนั้น ว่ามันคงต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่นำพาให้เธอกับเขาได้มาเจอกัน
เธอเข้าใจชีวิตและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วอย่างเต็มใจ
เมื่อลูกจันทร์ไม่ต้องไปทำงานประจำ ยิ่งทำให้เธอโฟกัสอยู่กับงานเขียนตรงหน้าได้มากขึ้น แม้จะเหงา และเศร้าบ้าง แต่ด้วยการมีจิตวิญญาณของนักเขียน เธอจึงสามารถนำเรื่องราวต่าง ๆ มาทักถอ เรียงร้อยขึ้นมาเป็นบทละครขึ้นมาได้ไม่ยากนัก
อีกทั้งอุปสรรค ปัญหา ที่เธอได้ผ่านมานั้น ซึ่งจะว่าไปแล้ว เรื่องราวเหล่านั้นคือทรัพยากรที่มีค่า และตอนนี้มันกำลังสร้างคุณค่า และมีราคาในตัวของมันเอง
"ฉันคงต้องขอบคุณท่านเจ้าสัวด้วยสิ ที่ท่านทำให้ฉันลาออกจากงานในครั้งนั้น ถึงท่านจะไม่ได้กระทำโดยตรง แต่คำสั่งก็มาจากท่าน"
ลูกจันทร์ ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า การลาออกจากงานในครั้งนั้น ถือเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวดี ๆ ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต
"แค่ไม่ถึงเดือนที่ฉันว่างงาน ฉันเขียนหนังสือไปกี่เล่มแล้วเนี้ย"
ลูกจันทร์ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาเขียน และก็เขียน แล้วส่งผลงานขึ้นไปวางขายตามสื่อโซเชียลต่าง ๆ จนลืมวันเวลา
"พระเจ้า เขียนเก่งเหมือนกันนะเนี้ยเราอิอิ"
เธอยิ้มภูมิใจให้กับความมุ่งมั่นของตัวเอง
แล้วกดเข้าไปดูยอดโหลดอีบุ๊กให้ชื่นใจ
ซึ่งเมื่อคิดเป็นตัวเลขกลม ๆ แล้ว ทั้งเดือนน่าจะแตะที่หกหลัก 🎉
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณค่ะ
ตอนแรกว่าจะไม่นำนิยายมาลงที่บีดีแล้ว แต่พอเห็นเพื่อนคนหนึ่งขึ้นสเตตัส เป็นข้อความจากในนิยายที่เราเขียนไว้ตอนก่อนโน้น ก็เลย เอ้า ลงก็ลง 🎉🎉
ที่จริง มันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญก็ได้ ใคร ๆ ก็เขียนอะไรแบบนั้นได้เหมือนกันหมดแหละ จริงไหม ?
บังเอิญว่าสิ่งนั้นให้แรงบันดาลใจ กำลังใจกับผู้เขียน ให้มีความกล้าที่จะทำบางสิ่ง ซึ่งถือเป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ
ขอบคุณเหล่านางฟ้า และเทวา ทูตสวรรค์ทุกองค์ค่ะ🌜🌛
เครดิตภาพประกอบบทความทั้งหมด canva.com
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
