หมอป่า
หมอป่า หมายถึง ผู้ที่ร่ำเรียนวิชาหมอ เช่น หมอยาพื้นบ้าน หมอผี หมอตำแย หมอธรรม หมอช้าง หมอไสยเวทย์ และอีกมากมายหลายประเภท จากครูที่เร้นกาย ตามป่าเขา ลำเนาไพร ชนบทห่างไกลความเจริญ ตะเข็บชายแดน เมื่อสำเร็จและผ่านพิธีสักโดยครูผู้ประศาสตร์วิชา จึงจะให้บริการแก่ผู้คนในชุมชน หรือหมู่บ้านที่ห่างไกลออกไปได้ จึงอาจเรียกท่านเหล่านี้ว่า "หมอป่า"
หมอป่ามีสัญญลักษณ์คือ ไม้เท้าที่ทำด้วยไม้ไผ่ 7 ปล้อง พันรอบด้วยงูอสรพิษแกะสลักพันรอบไม้เท้า 1 ตัว พันหรือห่มด้วยสไบ หรือผ้าไหมโบราณ (ชาวบ้านจะทอด้วยมือ ลวดลายไม่เยอะ) สะพายย่ามหรือล่วมยา ข้างในมียาที่เรียกว่า ยากษาปณ์หรือยาฉุกเฉินของหมอ โดยที่ยาสดจะไปหาในพื้นที่
การแสดงตัวตน หมอป่าบางคนจะสลักรูปอสรพิษพันไม้ไผ่ไว้ที่หลังมือ หัวไหล่ หรือจุดที่เห็นได้ชัดเจน โดยครูผู้สอนจะเป็นผู้สักให้ (หรือปักให้) แต่ถ้าเป็นสตรี จะใช้ผ้าปัก มิสัก ลวดลายจะแตกต่างกันออกไป อาทิ ถ้าหมอเป็นหมอป่า รูปทรงเป็นทรงกลม 2 วง วงกลมด้านนอก และวงกลมด้านใน เชื่อมด้วยรูปทรงข้าวหลามตัดซึ่งอยู่ระหว่างวงกลม 2 วง ตรงกลางวงกลมปักเป็นรูปไม้ไผ่ 7 ปล้อง พาดกึ่งกลางแนวตั้ง ส่วนพื้นที่วงกลมรอบใน เป็นป่าสีเขียวแทนถิ่นกำเนิดสมุนไพร
มีงูอสรพิษพันไม้ไผ่ในแนวตั้ง 1 ตัว ทั้งสีของไม้ไผ่ และงูอสรพิษ จะขึ้นอยู่กับ ความรู้ ความสามารถด้านตัวยา ด้านพิษ ด้านโรคที่ได้ร่ำเรียน วันเดือนปีเกิด เวลาตกฟาก และธาตุของศิษย์ผู้จะเป็นหมอป่าซึ่งครูจะเป็นผู้กำหนดให้จากข้อมูลส่วนตัว ความสามารถ ของศิษย์
สีของไม้ไผ่
ไม้ไผ่ปักสีขาว หมายถึง รักษาโรคที่เบาบางไม่หนัก ไม่รุนแรง
ไม้ไผ่ปักสีทอง หมายถึง ผู้ที่มีความรู้ความสามารถลึกสุด ยากแก่การคาดเดา และมีผู้เฒ่า คอยปกปักรักษา คุ้มครองอยู่ หรืออาจหมายถึงเป็นหมอป่าเพราะสืบสายเลือดต่อ ๆ กันมา จะไม่มีใครกล้ามาตอแยด้วย
สีของงูอสรพิษ
สีเขียว หมายถึง รักษาอาการเจ็บไข้ทั่วไป
สีเขียวหางไหม้ หมายถึงรักษาอาการเจ็บไข้หนักมากกว่าสีเขียว
สีขาว หมายถึง เป็นพวกไสยเวทย์ด้านขาว
สีเหลือง หมายถึง เป็นหมอพระ
สีแดง หมายถึง รักษาด้านโลหิต
สีดำล้วน หมายถึง ไสยเวทด้านมืด
สีดำทอง หมายถึง เป็นหมอป่าโดยกำเนิด มีความสามารถครอบคลุมทุกอย่าง
บัญญัติหมอป่า
ผู้มาเยือนจะกล่าวนอบน้อม ผู้เป็นเจ้าที่จะกล่าวต้อนรับ ผู้มาเยือนมิกล่าวว่าตนมีวิชาที่เก่งกว่าหรือยกตนข่มท่าน ส่วนผู้อยู่ก็จะไม่กล่าวขู่เข็ญ
3ถูกใจ
194รับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
