เป็นการวิ่งแข่งมาราธอนโอลิมปิกระยะทาง 42 กิโลเมตร ผู้เข้าแข่งขัน 75 คน เขารั้งท้ายสุด วิ่งห่างจากคนอื่นไกลโข บาดแผลที่หัวเข่าขวาปริแตกเพราะแรงกระแทกซ้ำและข้อต่อเคลื่อน เห็นชัดว่าไม่เพียงเขาไม่มีทางชนะ เขายังไม่มีทางวิ่งจนจบเกม
จอห์น สตีเฟน อัควารี เป็นหนึ่งในนักกรีฑาชาวแทนซาเนียสี่คนที่ถูกส่งไปร่วมการแข่งขันโอลิมปิกที่กรุงเม็กซิโก ซิตี ปี 1968
อัควารีเป็นชาวนา บ้านอยู่แถวภูเขาคิลิมันจาโร เขาชนะที่ 1 ในการแข่งขันวิ่งมาราธอนแอฟริกา แชมเปี้ยนชิพ จึงได้รับเลือกเป็นตัวแทนประเทศ เมื่อเดินทางไปถึงเม็กซิโก เขาไม่ชินกับสภาพอากาศและภูมิประเทศที่นี่ เพราะเม็กซิโก ซิตี อยู่เหนือระดับน้ำทะเล 2,300 เมตร เขาไม่ชินกับที่สูง
ตอนเริ่มวิ่ง เขาเป็นตะคริว แต่เขาก็วิ่งต่อ ผ่านไปสิบเก้ากิโลเมตร เขาเริ่มเร่งฝีเท้า เขาอยู่ในหมู่นักวิ่ง และถูกชนล้มลงบนพื้น หัวเข่าข้างขวาเป็นแผลลึก หัวเข่าเคลื่อนจากข้อต่อ ไหล่ของเขากระแทกพื้นอย่างแรง คนดูทั้งหมดที่เห็นภาพนั้นเชื่อว่าเขาจะออกจากการแข่งขัน ไปเข้าโรงพยาบาล
แพทย์บอกให้เขาหยุดวิ่ง แต่เขาปฏิเสธ มาถึงจุดนี้ นักวิ่ง 18 คนจาก 75 คนได้ออกจากการแข่งขันไปแล้ว แต่เขาไม่ต้องการเป็นคนที่ 19
หมอไม่มีทางเลือก ให้ยาและพันหัวเข่าของเขา แล้วอัควารีก็วิ่งต่อไป
เหลือผู้แข่งขัน 57 คน
เขาไม่หยุด วิ่งออกไปอย่างเชื่องช้าและเจ็บปวด
ผ่านไป 2:20:26 ชั่วโมงหลังเริ่มแข่งขัน Mamo Wolde นักวิ่งชาวเอธิโอเปียวิ่งเข้าเส้นชัยคว้าเหรียญทอง เขายังวิ่งกระย่องกระแย่ง เป็นคนสุดท้ายในแถว แต่วิ่งไม่หยุด
ความมืดโรยตัวลงมา ฝูงชนเริ่มทยอยออกจากสนามแข่ง เพราะคิดว่าการแข่งขันจบลงแล้ว แต่ไกลออกไป ร่างหนึ่งยังคงวิ่งบนลู่ ฝูงชนเริ่มให้ความสนใจใครคนนั้น นักข่าวที่เก็บกล้องแล้วดึงกล้องขึ้นมาใหม่ ช่างภาพโทรทัศน์คว้ากล้องถ่ายภาพนั้น เป็นนักวิ่งชาวแทนซาเนียที่วิ่งเขยกมาช้า ๆ แต่ไม่หยุด ตลอดเวลานั้นผู้ชมหลายพันคนส่งเสียงร้องเชียร์
อัควารีวิ่งขาเขยกเข้าเส้นชัยจนได้ ใช้เวลา 3:25:27 ชั่วโมง กว่าหนึ่งชั่วโมงตามหลังนักวิ่งเหรียญทอง ผ้าพันหัวเข่าหลุดรุ่ย
นักข่าวถามเขา “ทำไมถึงทรมานตัวเองวิ่งต่อ ทั้งที่บาดเจ็บ?”
เขาตอบว่า “ประเทศของผมไม่ได้ส่งผมข้ามน้ำข้ามทะเลห้าพันไมล์มาเริ่มการแข่งขัน พวกเขาส่งผมข้ามน้ำข้ามทะเลห้าพันไมล์มาวิ่งให้จบการแข่งขัน”
อัควารีไม่ได้รับเหรียญรางวัลใด ๆ กลับบ้านเกิด แต่มันไม่จำเป็น เขาชนะ และแทนซาเนียก็ชนะ เขากลายเป็นสัญลักษณ์ของกีฬาโอลิมปิกที่ควรจะเป็น เป็นตัวแทนของจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ สู้จนตาย
โลกจดจำเขาในฐานะผู้แพ้ที่ชนะ
เพราะคนบางคนไม่ได้เกิดมาเพื่อยอมแพ้
หมายเหตุ : เมื่ออัควารีหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว ก็กลับไปบ้านเกิดทำนาต่อไป เขายังคงเข้าร่วมแข่งมาราธอนอีกหลายครั้ง เขาเข้าเส้นชัยลำดับที่ 5 ในการแข่งมาราธอน The Commonwealth Games ปี 1970
จอห์น สตีเฟน อัควารี ได้รับรางวัลเกียรติยศวีรบุรุษแห่งชาติในปี 1983 และได้รับเชิญไปร่วมงานโอลิมปิกอีกหลายครั้ง
ย่อจากเรื่อง วิ่งจนจบเกม จากหนังสือใหม่ล่าสุดของ วินทร์ เลียววาริณ มากกว่าสามสิบสอง วันนี้มี pre-sale promotion พิเศษสุด สั่งได้ที่เว็บ winbookclub.com และ Shopee (ค้นคำ namol113)
- 17
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
