เริ่มคู่คี่ สิบปีไม่เหมือนกัน
ขอเขียนถึง leng theory จากพี่เล้ง ศิริวัฒน์ แห่ง MFEC อีกซักเรื่องนะครับ เพราะเรื่องราวที่พี่เล้งเล่ามาทุกครั้งนั้นนอกจากจะชวนคิดและคมคายแล้ว เรื่องราวเหล่านั้นยังถูกกลั่นกรองจากข้อมูลของคนนับพันนับหมื่นคนที่ผ่านตาผ่านหูพี่เล้งจากธุรกิจหลากหลายที่พี่เล้งทำงานร่วมกับคนหมู่มาก ข้อสังเกตของพี่เล้งจึงน่ารับฟังทุกครั้ง
ใน clubhouse เมื่อหลายวันก่อน พี่เล้งถามแบบชวนคิดกับน้องคนหนึ่งที่มาร่วมสนทนาว่า คุณคิดว่าน้องจบใหม่ที่เริ่มต้นเท่าๆกัน ได้เกรดเท่ากัน จากมหาวิทยาลัยเดียวกัน เข้าทำงานบริษัทใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายๆกัน พอสิบปีผ่านไปแล้ว ทั้งสองคนจะมีความก้าวหน้าเท่ากันหรือไม่
จากประสบการณ์ของทุกคนที่สนทนากันก็ตอบกันได้ไม่ยากว่า…ไม่
พี่เล้งเลยถามต่อว่า แล้วปัจจัยอะไรที่ทำให้สองคนมีความก้าวหน้าไม่เท่ากันบ้าง
เรื่องดวง เรื่องจังหวะอะไรก็คงมีส่วนตามสมควร แต่จากประสบการณ์พี่เล้งนั้น ความต่างระหว่างคนสองคนที่มีพื้นฐาน มีความรู้ความสามารถใกล้เคียงกันเมื่อสิบปีผ่านไปนั้นอยู่ที่คณะบุคคลที่รายรอบคนคนนั้นเป็นสำคัญ
ถ้าน้องจบใหม่ได้เข้าไปอยู่ในที่ที่มีบุคคลแวดล้อมที่ใจกว้าง คอยสนับสนุน คอยสอนงานและปรารถนาดีต่อน้องแล้ว โอกาสที่จะมีความก้าวหน้าเมื่อเทียบกับเพื่อนรุ่นเดียวกันจะมีสูง
ผมเองเห็นด้วยในเรื่องนี้เป็นอย่างมาก เพราะปัจจัยหลักที่ทำให้ผม ผู้ซึ่งเป็นเด็กที่หัวปานกลางและไม่ได้มีเส้นสายอะไรเลยนั้นก้าวหน้าในหน้าที่การงานในจังหวะต้นๆของชีวิตอย่างก้าวกระโดดได้ก็เพราะพี่ๆหัวหน้างานที่สอนงานอย่างไม่กั๊ก ให้โอกาสลองผิดลองพลาดแล้วเรียนรู้โดยมีพี่ๆเป็นโค้ชให้
ในตอนนั้นผมก็มีเพื่อนร่วมงานในรุ่นเดียวกันที่เก่งและนิสัยดีกันหลายคน ทำให้เราทำงานกันเป็นทีม เรียนรู้กันเป็นทีม มีอะไรก็คอยช่วยเหลือกัน พอในช่วงที่ต้องทำงานการตลาด ผมก็มีเพื่อนๆพี่ๆนักข่าวที่เอ็นดูรักใคร่ชอบพอกันช่วยเขียนช่วยเชียร์จนมีตัวตน พอเป็นหัวหน้าคน ก็ได้ลูกน้องที่ทั้งดีและเก่ง มีความสามารถที่มาเกื้อหนุนผม เป็นหมู่กัลยาณมิตรที่พาผมมาจนวันนี้
แต่หัวใจของบทความนี้น่าจะอยู่ที่ว่า ถ้าเราเชื่อในสมมติฐานของ leng theory ข้อนี้แล้ว เราควรจะทำตัวอย่างไรในฐานะน้องใหม่ในบริษัทที่จะแวดล้อมกัลยาณมิตรที่ดีที่คอยช่วยเหลือเราได้บ้าง เราจะดึงดูดคนใจดีหรือเข้าเป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ใจกว้างได้อย่างไร จะมีหัวหน้าที่เอ็นดูเรา
จะมีเพื่อนร่วมงานที่คอยลากคอยดึงไปด้วยกันได้อย่างไร ผมลองนึกถึงน้องบางคนที่ทำงานที่มีลักษณะที่น่าสอนงาน น่าช่วยเหลือ น่าให้โอกาสว่าน้องเหล่านั้นมีคาแรกเตอร์อะไรบ้างจึงดูน่าสนับสนุน น่าชวนเข้าทีมบ้าง
ข้อแรกที่ตรงกับที่พี่เล้งตอบคำถามใน clubhouse ว่าคุณสมบัติของพนักงานที่ดีนั้นคือต้องเป็นคนใจกว้าง คนที่ใจกว้าง ไม่คิดเล็กคิดน้อย คิดถึงส่วนรวมเป็นหลักนั้น เป็นพลังบวกให้กับทีมเป็นอย่างดี
ในทางตรงกันข้าม การมีคนใจแคบ คิดเล็กคิดน้อย เห็นแก่ตัวนั้นเป็นพิษต่อทีมมากๆ พี่เล้งบอกว่าจากประสบการณ์ของพี่เล้ง เราควรต้องสนับสนุนคนใจกว้างให้เป็นหัวหน้างานเยอะๆด้วย เพราะเป็นหัวใจที่ทำให้บริษัทเจริญก้าวหน้า หัวหน้างานที่ใจแคบมีแต่จะพาให้ทีมพัง
ข้อสองที่ผมคิดในมุมผมก็คือ การที่มีนิสัยทำงานสำเร็จไม่ใช่ทำเสร็จ ผมเคยเขียนเรื่องนี้ไปหลายครั้งว่า น้องที่บอกครั้งเดียวรู้เรื่อง คิดเผื่อ คิดไกลกว่า job description ของตัวเอง ไม่ยอมทำงานแค่เสร็จ ถ้าติดอะไรก็จะรีบมาบอก ไม่ยอมให้งานไม่สำเร็จต่อให้งานของตัวเองเสร็จก็ตาม
น้องที่เข้าใจเรื่องนี้จะเป็นน้องที่พี่ๆรัก และจะเรียกใช้ ยิ่งอยากจะส่งเสริมเพราะทำให้พี่ๆทำงานสบายขึ้นมากถ้าน้องๆเหล่านี้เติบใหญ่ขึ้นมา
ข้อที่สาม คือความมีนิสัยที่ดี คนนิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น เป็นห่วงเป็นใยเพื่อนร่วมงาน ใส่ใจเรื่องส่วนตัวของคนรอบข้าง เห็นอกเห็นใจคนตัวเล็กในบริษัทนั้น เป็นคนที่จะมีคนพูดถึงในทางที่ดี เอาเข้าจริงๆแล้ว เวลาเลือกคนทำงานเข้าทีมโดยเฉพาะน้องใหม่ นิสัยดีในหลายๆครั้งจะชนะความเก่งเอาด้วย
เพราะชีวิตของคนทำงานที่ใช้เวลาอยู่ที่บริษัทนานๆแล้วเลือกน้องที่นิสัยดีแล้วฝึกความเก่งเอานั้นง่ายกว่าเอาคนดูเก่งแต่ต้องมาปวดหัวกับการดัดนิสัยมาก
ข้อที่สี่ ก็คือลักษณะของคนที่ไม่เกี่ยงงาน หรือพวกที่ยกมือเร็วกว่าคนอื่นเวลามีงานอะไรที่ไม่ชัดเจน งานที่ยากไม่ค่อยมีใครอยากทำ หรืองานที่ต้องเหนื่อยกว่างานปกติ เรื่องนี้คุณตันแห่งอิชิตันเคยเล่าว่า เพราะความที่คุณตันการศึกษาน้อย เป็นจับกังโรงงานมาก่อน การที่คุณตันได้รับโอกาส ได้ความเอ็นดูจากหัวหน้างานนั้นเกิดจากที่คุณตัน “ยกมือแหลก” มีงานอะไรที่คนอื่นไม่อยากทำเพราะต้องมาทำวันหยุด ต้องยกของหนัก คุณตันจะรีบยกมือก่อนใครเสมอ
ถึงขนาดมีงานที่ต้องขี่มอเตอร์ไซด์ คุณตันขี่ไม่เป็นยังยกไว้ก่อนแล้วไปหัดขี่มอเตอร์ไซด์จนได้แผลเป็นมาจนทุกวันนี้
ความก้าวหน้าในชีวิตอาจจะเกิดจากปัจจัยหลายอย่าง บางอย่างก็ได้มาเพราะโชค แต่กัลยาณมิตร คนรอบข้างที่ดีนั้น ผมไม่คิดว่าจะได้มาเพราะโชคได้ง่ายๆ แต่จำเป็นต้อง earn ต้องพยายามถึงจะได้มา สำหรับน้องใหม่ที่เพิ่งเริ่มงานจึงน่าจะหมั่นตรวจสอบนิสัยที่เรามี ลักษณะที่เราเป็นว่าเรามีคุณสมบัติพอที่จะดึงดูดคนดีๆ เก่งๆมาช่วยส่งเสริมเราได้หรือไม่ ถ้าขาดตกบกพร่องอะไรก็น่าจะลองฝึกลองเสริมกันดู
เพราะถ้าเชื่อ leng theory ว่าเรื่องนี้เป็นหัวใจของความต่างในอาชีพการงานในสิบปีแรกแล้วนั้น ความก้าวหน้าของสิบปีแรกจะแทบกำหนดอนาคตอาชีพการงานของเราทั้งชีวิตเลยทีเดียว และไม่มีโอกาสครั้งที่สองกันได้ง่ายๆอีก
Leng theory ทฤษฏีนี้จึงอยากจะฝากน้องๆไว้คิดพินิจพิจารณากันดูนะครับ..
- 19
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
