I. ซะโลโมกลายเป็นคนที่มีสติปัญญาและคนที่มีความเข้าใจ (2คนก.1:10; เทียบ กซ.2:2ข–3); อย่างไรก็ดี เนื่องจากเขาได้รับเอาหญิงนอกศาสนามากมายมาเป็นภรรยาและกราบไหว้รูปเคารพของพวกเธอ อีกทั้งก่อสร้างสถานที่ให้พลไพร่มากราบไหว้รูปเคารพ เขาจึงได้สูญเสียสติปัญญาและความเข้าใจที่พระเจ้าประทานให้เสีย; เขากลายเป็นคนที่โง่เขลามากและนำความเสียหายมายังอาณาจักรของเขา (1พกษ.3:1; 11:1–8):
1. ดาวิดบิดาของซะโลโมซึ่งเป็นผู้ที่สอดคล้องกับพระทัยของพระเจ้านั้นก็ล้มเหลวในความบาปที่น่าสะอิดสะเอียนและน่ารังเกียจของการปล่อยตัวไปตามราคะตัณหาของเขาเช่นเดียวกัน (2ซมอ.11). ความล้มเหลวของซะโลโมเนื่องด้วยการล่อลวงของซาตานในครั้งนี้หนักหนากว่าบิดาของเขามากนัก; ซะโลโมตกต่ำในเรื่องการปล่อยตัวไปตามราคะตัณหาของเขาโดยการไปรักหญิงชาวต่างชาติมากมาย (1พกษ.11:1–3), ในเรื่องการละทิ้งพระเจ้าผู้ทรงปรากฏแก่เขาสองครั้ง (ข้อ 9ข), และในเรื่องการกราบไหว้รูปเคารพของชาวต่างชาติผ่านการล่อลวงของหญิงชาวต่างชาติที่เขารัก (ข้อ 4–8).
2. ซะโลโมมีมเหสีเจ็ดร้อยคนและนางสนมสามร้อยคน (ข้อ 3); เขาสนองความปรารถนาของพวกเธอโดยการสร้างแท่นสูงขึ้น; พวกมเหสีของเขาได้ “หันใจของท่านไปตามพระอื่นๆ” (ข้อ 4); “ซะโลโมดำเนินตามเจ้าแม่อัศธาโรธพระของชนชาติซีโดนและตามพระมิลโคมของชนชาติอำโมนซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน” (ข้อ 5).
3. “แล้วซะโลโมได้ก่อสร้างแท่นสูงบนภูเขาที่อยู่ตรงข้ามกรุงเยรูซาเล็มส่าหรับพระคีโมศของโมอาบซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน และสำหรับพระโมเล็คของชนชาติอำโมนซึ่งเป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน” — ข้อ 7:
(1) ระหว่างที่ซะโลโมครอบครองอยู่นั้น พระวิหารถูกสร้างขึ้นในกรุงเยรูซาเล็ม และสง่าราศีขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็เติมเต็มพระวิหารนั้น; ยุคของการก่อสร้างพระวิหารเป็นยุคทองในประวัติศาสตร์ของชนชาติอิสราเอล — 8:10–11.
วันจันทร์ - การบำรุงเลี้ยงแห่งการฟื้นฟูยามเช้า
ฟิลิปปอย บทที่ 3 ข้อ 13 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่ถือว่าตัวข้าพเจ้าเองฉวยไว้ได้แล้ว แต่มีอย่างเดียวคือว่า ข้าพเจ้าได้ลืมทุกสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง และโน้มตัวไปหาสิ่งเหล่านั้นที่อยู่เบื้องหน้า.
โรม บทที่ 8 ข้อ 4 เพื่อข้อเรียกร้องแห่งความชอบธรรมของกฎบัญญัติจะได้สำเร็จในตัวเรา ผู้ไม่ดำเนินชีวิตตามเนื้อหนัง แต่ดำเนินตามวิญญาณ.