"สวรรค์" และ "นรก" ในทัศนะของชาวกรีกโบราณ
"สวรรค์" และ "นรก" คือโลกหลังความตายที่เชื่อกันว่าเมื่อมนุษย์ตายไปแล้ว วิญญาณของคนผู้นั้นจะไปยังที่ใดที่หนึ่งในสองที่นี้ ขึ้นอยู่กับบุญกรรมที่ได้ทำขณะยังมีชีวิต
แต่มุมมอง การรับรู้เรื่องสวรรค์ของคนแต่ละชนชาติก็ต่างกันไป
สำหรับบทความนี้ เราจะมาดูเรื่องราวของสวรรค์และนรกตามทัศนะของชาวกรีกโบราณ
เรามาเริ่มจากมุมมองเรื่องโลกหลังความตายของชาวกรีก โดยในสมัยกรีกโบราณ เชื่อว่าผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว ดวงวิญญาณจะไปยังสถานที่เดียวกัน นั่นคือ "ยมโลก (Underworld)" โดยหากผู้ตายนั้นประกอบกรรมดีและได้มีพิธีศพอย่างถูกต้อง ชีวิตหลังความตายก็จะดีไปด้วย
สำหรับเรื่องราวของยมโลกนี้ ก็มาจากงานเขียนเรื่อง "อีเลียด (Illiad)" และ "โอดิสซีย์ (Odyssey)" ของ "โฮเมอร์ (Homer)" กวีชาวกรีก
โฮเมอร์ (Homer)
โฮเมอร์ได้บอกเล่าเรื่องราวของคนบาป และบทลงโทษต่างๆ รวมทั้งรายละเอียดของ "อีลิเซียม (Elysium)" ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่ที่อยู่ในนรกใต้พิภพ เป็นสถานที่ที่วิญญาณของผู้กระทำความดีจะพักผ่อนอย่างสงบสุข แต่ถ้าวิญญาณเหล่านั้นเลือกที่จะเกิดอีกสามครั้งและสามารถกลับมาอยู่ที่ทุ่งอีลิเซียมได้ทั้งสามครั้งก็จะได้ไปอยู่ที่เกาะแห่งความผาสุก
ในไม่ช้า ชาวกรีกก็รับเอาไอเดียเรื่องนรกสวรรค์เหล่านี้มา และดัดแปลงไปเรื่อยๆ ถึงแม้ว่าตำนานของชาวกรีกดั้งเดิมจะไม่มีเรื่องของนรกสวรรค์ก็ตาม โดยรายละเอียดเรื่องนรกสวรรค์แห่งแรกๆ นั้นมาจาก "เพลโต (Plato)" นักปรัชญาชาวกรีก
จากการบรรยายนั้น พบว่ายมโลกได้ถูกแบ่งออกเป็นสามระดับ นั่นคือ "อีลิเซียม (Elysium)" "ทาร์ทารัส (Tartarus)" และ "แอสโฟเดล (Asphodel Fields)"
อันที่จริง คอนเซ็ปต์เหล่านี้มีมาก่อนที่เพลโตจะเอ่ยถึงนรกสวรรค์นานแล้ว หากแต่เพลโตเป็นคนแรกที่แจกแจงรายละเอียดให้ชัดเจน
เพลโต (Plato)
เริ่มจาก"อีลิเซียม (Elysium)" ซึ่งก็คือสรวงสวรรค์ คือสถานที่ที่ดวงวิญญาณที่มีความชอบธรรมตามมาตรฐานครรลองของชาวกรีกโบราณ จะไปสถิตอยู่ ณ ที่แห่งนี้ และวิญญาณที่ไปยังอีลิเซียมก็สามารถที่จะเลือกกลับมาเกิดใหม่ได้
หากดวงวิญญาณได้กลับมาเกิดครบสามครั้งและสามารถไปถึงอีลิเซียมได้ครบสามครั้ง ก็จะถูกส่งไปยัง "เกาะแห่งความสุข (Isle of the Blessed)" ซึ่งก็คือสวรรค์หรือสถานที่แห่งความสุขตามความเชื่อของชาวกรีก
ต่อมาคือ "ทาร์ทารัส (Tartarus)" หรือก็คือนรกของชาวกรีก
ทาร์ทารัสนั้นคือดินแดนที่อยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของยมโลก และเป็นที่ซึ่งดวงวิญญาณที่ชั่วร้ายต้องมาสถิต และถูกลงโทษ ทรมานให้สาสมต่อบาปที่กระทำ
สุดท้ายคือ "แอสโฟเดล (Asphodel Fields)" ซึ่งเป็นที่สำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำความดีมากพอจะไปอีลิเซียม แต่ก็ไม่ได้ชั่วร้ายถึงขนาดที่จะไปทาร์ทารัส
สำหรับคำถามที่ว่า "ใครเป็นผู้ตัดสินว่าคนไหนดีหรือเลว?"
คำตอบก็คือผู้ที่ตัดสินมีอยู่สามคน นั่นคือ "ไมนอส (Minos)" "ราดาแมนทัส (Rhadamanthus)" และ "แอคัส (Aeacus)"
นอกจากเป็นผู้ตัดสินความดีเลวของดวงวิญญาณแล้ว สามเทพผู้พิพากษานี้ยังออกกฎที่ใช้ในการปกครองยมโลกอีกด้วย
ชาวกรีกยังมีแนวคิดเรื่องการเดินทางสู่โลกหลังความตายอีกด้วย โดยข้อแรก ก็คือบุคคลนั้นต้องเสียชีวิต ข้อสอง เทพเจ้าแห่งความตาย นั่นคือ "แททานอส (Thanatos)" จะเก็บเศษผมของผู้ตาย
จากนั้น ดวงวิญญาณจะถูกนำไปยังแม่น้ำสติกซ์ (Styx) ซึ่งเป็นแม่น้ำที่แสดงถึงความเกลียดชังความตาย จากนั้น "ชารอน (Charon)" ซึ่งเป็นคนแจวเรือ จะพาข้ามแม่น้ำ ซึ่งการข้ามแม่น้ำนี้จะช่วยให้ดวงวิญญาณก้าวข้ามผ่านความเกลียดชังและหวาดกลัว
แม่น้ำสติกซ์ (Styx)
หากแต่ชารอนก็ไม่ได้พาข้ามแม่น้ำฟรีๆ ดวงวิญญาณต้องจ่ายค่าข้ามแม่น้ำแก่ชารอนเป็นเหรียญซึ่งถูกฝังมาพร้อมกับผู้ตาย นั่นจึงเกิดเป็นธรรมเนียมเรื่องการฝังศพผู้ตายไปพร้อมกับเหรียญ โดยอาจจะเอาเหรียญไว้ที่ตาของศพหรือใส่ไว้ในปาก
เมื่อข้ามแม่น้ำได้แล้ว ดวงวิญญาณก็จะพบกับ "เซอร์เบรัส (Cerberus)" สุนัขสามหัว ซึ่งคอยเฝ้าไม่ให้ดวงวิญญาณออกไปจากยมโลก
และจากที่นี่ ดวงวิญญาณจะได้เข้าไปยังแอสโฟเดล ซึ่งจะลบล้างความทรงจำทั้งหมดเมื่อครั้งดวงวิญญาณยังมีชีวิต ก่อนจะได้พบกับผู้พิพากษาทั้งสาม ซึ่งจะตัดสินว่าดวงวิญญาณควรจะไปอยู่ที่ใด
เซอร์เบรัส (Cerberus)
หากดวงวิญญาณได้รับการตัดสินให้ไปทาร์ทารัส ดวงวิญญาณก็ต้องออกเดินทางไปยังจุดที่ลึกที่สุดของยมโลก ส่วนแอสโฟเดลและอีลิเซียมจะใช้เวลาเดินทางไม่นานนัก
เกร็ดเล็กน้อยเกี่ยวกับยมโลกของชาวกรีกข้อหนึ่ง นั่นก็คือชาวกรีกมักจะไม่ค่อยเอ่ยถึง "เฮดีส (Hades)" ซึ่งเป็นผู้ปกครองยมโลก โดยชาวกรีกเชื่อว่าการพูดถึงเฮดีส อาจจะทำให้เฮดีสรับรู้และไม่พอใจ นำพาความวิบัติมาสู่ผู้นั้น
นี่ก็เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนรกสวรรค์ในความเชื่อของชาวกรีกโบราณ
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
