V. เสาในพระวิหารถูกก่อสร้างด้วยทองเหลืองซึ่งเป็นเครื่องหมายเล็งถึงการพิพากษาของพระเจ้า — 1พกษ.7:14–15, 21; วว.3:12; 22:22:
1. เสาในพระคัมภีร์เป็นเครื่องหมายหรือพยานแห่งการก่อสร้างของพระเจ้าผ่านการเปลี่ยนแปลงที่อยู่ในภาคปฏิบัติแห่งการดำเนินชีวิตคริสตจักร — ยนซ.28:22ก; 1พกษ.7:15–22; ฆต.2:9; 1ตธ.3:15; วว.3:12; รม.12:2; อฟ.4:11–12.
2. ผู้ที่พระเจ้าทรงใช้การได้ล้วนอยู่ภายใต้การพิพากษาของพระเจ้าเสมอ (ทองเหลือง) โดยตระหนักว่าเขาเป็นมนุษย์ที่อยู่ในเนื้อหนัง ไม่มีคุณค่าสำหรับสิ่งใดเลย สมควรต้องตายและนำไปฝังเท่านั้น — บพส.51:5; อซด.4:1–9; รม.7:18; มธ.3:16–17:
(1) สาเหตุของการแตกแยกและการไม่บังเกิดผลท่ามกลางผู้เชื่อทั้งหลายนั้นเกิดจากการไม่มีทองเหลือง ไม่มีสิ่งที่เกี่ยวกับการพิพากษาของพระเจ้า ทว่ามีแต่ความหยิ่งทะนง, การอวดตัว, การแก้ต่างให้ตัวเอง, การถือว่าตัวเองชอบธรรม, การรับรองตัวเอง, การแก้ตัว, การยึดความชอบธรรมของตัวเอง, ตลอดจนการปรับโทษและกำหนดกฎเกณฑ์ให้ผู้อื่น แทนที่จะเลี้ยงดูและเสาะหาเขา — 16:24; ลก.9:54–55.
(2) เมื่อเรารักองค์พระผู้เป็นเจ้าและมีประสบการณ์ต่อพระองค์ในฐานะที่เป็นมนุษย์ทองเหลือง (ยอค.40:3) พระองค์จะทรงกลายเป็นความรักที่ล้ำเลิศ, การอภัยที่ไร้ขอบเขตจำกัด, ความสัตย์ซื่อหาใดเปรียบ, ความถ่อมตัวอย่างสิ้นเชิง, ความบริสุทธิ์หมดจดที่สูงสุด, ความบริสุทธิ์และความชอบธรรมที่เหนือล้ำ, และความสว่างไสวและความเที่ยงตรงของเรา (ฟป.4:5–8).
3. บัวหัวเสาในพระวิหารมี “ตาข่ายเป็นตาหมากรุก [คล้ายกับโครงลูกไม้] กับมาลัยลายโซ่”; สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องหมายเล็งถึงสถานการณ์ที่ซับซ้อนและยุ่งเหยิง ซึ่งผู้ที่เป็นเสาในการก่อสร้างของพระเจ้าดำเนินชีวิตอยู่ท่ามกลางนั้นและแบกรับความรับผิดชอบ (1พกษ.7:17; 2กธ.1:12; 4:7–8); บนยอดของบัวหัวเสามีดอกลิลลี่และทับทิม (1พกษ.7:18–20):
วันศุกร์ - การบำรุงเลี้ยงแห่งการฟื้นฟูยามเช้า
1พงศาวดารกษัตรืย์ บทที่ 7 ข้อ 15 ฮีรามทำเสาทองเหลืองสองต้น เสาแต่ละต้นสูงสิบแปดศอก วัดเส้นรอบวงของแต่ละเสาได้สิบสองศอก.
โรม บทที่ 7 ข้อ 18 ด้วยข้าพเจ้ารู้ว่าสิ่งที่อาศัยอยู่ในตัวข้าพเจ้า คือในเนื้อหนังของข้าพเจ้านั้นไม่มีความดีประการใดเลย เพราะความตั้งใจที่จะกระทำดีนั้น ข้าพเจ้าก็มีอยู่ แต่ซึ่งจะกระทำการดีออกมานั้น ข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่.