ผมเคยเห็นโพสต์ใน Social Media ที่ตำหนิคนชอบเก็บตัวหรือ Introvert ว่า ขี้แอ๊ค หยิ่ง เก๊ก และอีกมากมาย อันดับแรกผมว่าคนที่พูดเช่นนี้ไม่ได้เข้าใจคนชอบเก็บตัวอย่างแท้จริง ว่าพวกเขาอาจไม่คุ้นชิน และไม่รู้จะแสดงออกอย่างไร จึงเก้ ๆ กัง ๆ ไม่เป็นธรรมชาติ แต่พวกเขาไม่ได้หยิ่ง
อันดับที่ 2 คือ ถ้าคุณถึงขนาดอธิบายพฤติกรรมของเขาว่า หยิ่ง หรือขี้แอ๊ค แสดงว่าเขาอาจมีปัญหาอื่น ๆ ซ้อนทับในจิตใจอยู่ก็ได้ครับ ไม่ใช่แค่เรื่องบุคลิกชอบเก็บตัวเพียงอย่างเดียว
ในหนังสือ Together หรือ ความเหงาคือนักตบตาตัวยง พูดถึงประเด็น “ความเหงา” ได้อย่างน่าสนใจ ผู้เขียนอธิบายว่ามนุษย์วิวัฒนาการความเหงาขึ้นมา เพราะความโดดเดี่ยวนั้นอันตรายมากในอดีต เช่น หากคุณถูกขับออกจากฝูง คุณก็ไม่สามารถล่าสัตว์ หรือปกป้องตัวเองได้ นั่นหมายถึงอันตรายต่อชีวิต ดังนั้นความรู้สึกเหงา จึงเป็นวิธีที่สมองส่งสัญญาณว่าควรสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นได้แล้ว
แต่ประเด็นนี้มีความย้อนแย้งอยู่ครับ คือเวลาที่เราเหงามาก ๆ เรากลับมีแนวโน้มจะระแวงคนอื่นมากขึ้น เพราะในอดีตหากคุณโดนขับจากฝูง คุณจะระแวงว่ามนุษย์จากเผ่าอื่นจะทำร้ายคุณหรือไม่
วิธีคิดนี้ยังถูกส่งต่อมาในปัจจุบันครับ เราจึงยิ่งเข้าหาคนอื่นได้ยากขึ้น และถ้าคุณบังเอิญเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่กร่นด่า ไม่อบอุ่น หรือใช้ความรุนแรง กลไกทางประสาทของคุณอาจอ่อนไหวต่อภัยคุกคามมากขึ้น และไว้ใจคนแปลกหน้ายากขึ้น นำไปสู่ความกลัวการปฏิสัมพันธ์
คนเหล่านี้อาจไม่เข้าหาคนอื่นในทันทีที่เจอ และระวังตัวสูง จึงอาจถูกมองว่ามึนตึง หยิ่ง ยโส ทำให้คนอื่น ๆ เริ่มถอยห่าง ปฏิเสธที่จะทำความรู้จัก คนเหล่านี้จึงเหงา และเจ็บปวดใจกว่าเดิม
นอกจากนี้ผู้เขียนยังบอกว่า หากตรวจ fMRI สมองดูจะพบว่าเวลาเราเจ็บทางกายอย่างโดนมีดบาด และเจ็บทางใจอย่างความเหงานั้น สมองที่รับความรู้สึกเจ็บจะเป็นส่วนเดียวกัน
จากที่ผมเกริ่นไว้เรื่องคนที่ตัดสินคนอื่น เราจะเห็นว่ามีคำอธิบายที่อยู่เบื้องหลังอีกมากมายครับ และเราก็เห็นด้วยว่าความเหงานั้นอาจนำมาซึ่งปัญหาต่าง ๆ ได้ ถ้างั้นหากความเหงาหายไป บางทีมันอาจช่วยแก้ปัญหาอะไรหลาย ๆ อย่างก็ได้นะครับ
ดังนั้นข้อคิดที่ผมได้ก็คือ “ความสัมพันธ์ที่ดี คือยารักษาใจที่ดีที่สุด” ครับ
เชื่อไหมครับว่าปัญหาหลายอย่างที่คุณเผชิญอาจมีต้นเหตุมาจากความเหงา และทุเลาได้เมื่อคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนอื่น
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคุณเจอความเครียดในงานที่ทำมาก ๆ เพียงลำพังจนร่างกายอ่อนล้า คุณอาจสูบบุหรี่วันละหลายตัว พอจบวันคุณกลับมาอยู่ในห้องคนเดียวไม่มีใครคุยด้วย คุณก็อาจตบด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้ความเจ็บปวดเบาบางลง ในระยะยาวแล้วชีวิตแบบนี้ย่อมไม่ดีแน่
ในทางกลับกัน หากคุณมีความสัมพันธ์ที่ดี ความเหงาลดน้อยลง คุณอาจพบว่ามีเพื่อนร่วมงานหลายคนที่พร้อมจะรับฟังหรือช่วยเหลือ คุณอาจไม่เจ็บปวดจนต้องพึ่งบุหรี่และแอลกอฮอล์เสมอไป คุณอาจกลับมากอดคนที่รักให้หายเหนื่อยได้ แบบนี้ชีวิตก็ดูดีขึ้นมากทีเดียว
สุดท้ายผมอยากฝากไว้ครับว่า หากคุณเป็นหนึ่งในคนเหงา คุณอาจต้องพยายามหนักมากที่จะเชื่อมต่อกับสังคมอีกครั้ง และหากคุณกำลังคิดว่า “ไอ้คนนั้นมันหยิ่งจัง ไม่ค่อยคุยกับใคร” ผมหวังว่าคุณจะใจเย็นสักนิด และลองเห็นอกเห็นใจเขาบ้างครับว่าเขาอาจกำลังเผชิญปัญหาอื่นอยู่ก็ได้
#igotthisfromthatbook #ฉันได้สิ่งนี้จากหนังสือเล่มนั้น #Together #ความเหงาคือนักตบตาตัวยง #OMG
ความสัมพันธ์ที่ดี คือยารักษาใจที่ดีที่สุด ข้อคิดจากหนังสือ Together
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
