เวลาเราดูคนนั่นคนนี้เจ็บป่วย เราก็พิจารณาได้ รู้ได้ว่า ร่างกายนี้มันไม่เที่ยงหนอ มันคิดได้ รู้ได้ถึงความไม่เที่ยง เราไปดูคนเจ็บคนป่วย เราก็ไม่ได้เจ็บป่วยกับเค้า ..มันก็ไม่รู้สึกว่ามันทุกข์ทรมาน ..อย่างไร จิตรับทุกข์เวทนาอย่างไร พอตนเองเจ็บป่วย ..ยาวนาน ..ตรงนี้ เราจะทำจิตใจอย่างไร …จะฝืนกายฝืนเวทนาอย่างไร กายที่มีเป็นอารมณ์เจ็บปวด จิตก็พลอยเจ็บปวดไปด้วย เค้าจึงเรียก ว่า พอกายป่วย จิตก็ป่วยตามกาย
คราวนี้ เมื่อเรามีการปฏิบัติปฏิบัติธรรม เป็นนิจสิน .เมื่อถึงคราวเจ็บ พอที่จะฝืนเวทนากายได้ เราก็เอากายกรรม ..เพราะกายมันมีกรรม ที่เค้าเรียกว่าเจ้ากรรมนายเวรมาทวง เราก็เอากายนี้ไปสร้างบุญกุศล นำกายนี้มาประพฤติปฏิบัติธรรม ..เดินจงกรม ..อธิษฐาน..ชดใช้กรรม อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ..เมื่อเรากระทำขึ้น จิตเรานิ่งดี ฝืนเวทนาเดินจงกรม .ภาวนาพุทโธ .ไป ..เดินประมาณสองชั่วโมงติดต่อกันไป บางครั้งก็ปรากฏเปภาพในสิ่งที่เราเคยทำไว้ ..กรรม
..บางทีเราก็อาจได้รับรู้ เรื่องที่เราเคยกระทำอะไร ที่เป็นบันทึกอยู่กับธาตุทั้งสี่ เราเคยทำเค้าไว้ เค้าก็มาทวงกรรมให้เราเจ็บป่วยเหมือนนกัน แต่เรื่องราวพวกนี้ มันก็ยากที่จะกระทำ เพราะคงไม่มีใครเขื่อหรอก เจ็บป่วยก็กินยาไป บ้างก็หาย บ้างก็กินกันไปทั้งชีวิตจนวันตาย
เรื่องราวของการเจ็บป่วย เหมือนแม่เราเจ็บนอนเป็นอัมพฤกษ์ เราก็ไปประพฤติปฏิบัติธรรม อาศัยเรือนกายที่แม่ให้มา มาประพฤติปฏิบัติธรรมเดินจงกรม อธิษฐานขอรับเวทนาแม่เดินจงกรม ขอให้พระแม่ทั้งสี่สงเคราะห์ในการกระทำของเรา เรื่องนี้ เราก็บอกน้องที่รู้จัก ให้เค้าทำ เมื่อพ่อแม่เจ็บป่วย
..ในส่วนของเรา..เมื่อเราไปปฏิบัติขึ้น แม่ก็ลุกขึ้นมาทำกับข้าว ..เป็นปกติ แต่นั่น..เราต้องทำกาย ทำจิตเราให้นิ่ง ..อธิษฐานขอรับเวทนา เพื่อทดแทนพระคุณพ่อแม่ ที่เหนื่อยยากให้สังขารเรามา (ตอนที่ปฏิบัติ ก็มีภาพ แม่เคยไปล่ามโซ่ช้างให้ดู ไปเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่า ฉันกลัวช้างจะตายไม่กล้าเข้าใกล้เลย แล้วยังมีภาพทุบหัวปลาอีก ที่โบราณ เค้า กรรมอยู่ที่คนทำ แม่ทุบหัวปลา กรรมก็อยู่ที่แม่ แม่ก็เลยสร้างกรรมทุกบหัวปลา เอามาทำอาหารให้ลูกกิน)
เรื่องของกายนั้น เค้าก็สอนเรามากมาย ..อยู่ที่เราใช้ให้เกิดเป็นบุญกุศลให้แก่จิตของเรา เพราะเราต้องผจญในคำว่าวิบากกรรม กรรมที่เคยทำไว้ ก็ต้องมาชดใช้กรรม กรรมของจิต ที่ต้องรับทุกข์ เนื่องด้วยกาย ขันธ์ห้าที่เสื่อม..ไม่ปกติ ..จิตก็ไม่มีความสุข ต้องทุกข์ทรมานกับเรื่องของกาย ใช้กายวาจาใจไม่ได้ดังใจ
เค้าจึงบอกว่า การสร้างบุญกุศลบารมี ให้รีบกระทำ ในขณะที่ ร่างกายพร้อม แข็งแรง .. แก่เฒ่าชรา ก็นำกายมานั่งนิ่งๆ ทำจิตเฉยๆ ..กระทำไม่ได้เลย เพราะสังขารไม่อำนวย ใช้อารมณ์กรรมมายาวนาน ..มันสะสมกดทับจิต สลัดอารมณ์กรรมตัวกระทำไม่ได้เลย กรรมที่เป็นสีดำๆมันหนาทึบ แสดงว่ากรรมหนักปักลงไป พาจิตไปสู่สังขารที่ไม่รู้ดีชั่ว ..นั่นคือ อบายภูมิที่จิตจะต้องไปอาศัย เมื่อจิตออกจากสังขารนี้ไป ต้องไปทุกข์ทรมานยาวนานแน่นอน ไม่มีอะไรที่จะช่วยเหลือจิตของตนเองได้เลย
ครูบาอาจารย์ สนทนาเรื่องเก็บกรรม การเจ็บป่วย ก็คือ กรรมhttps://www.blockdit.com/posts/63712534ba3c8ea5c2843d38
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
