อดีตคนคุยเราคนหนึ่ง เป็นผู้ชายที่ขี้เหงา แต่ละเพลงที่เขาพยายามจะบังคับให้เราฟังให้ได้คือเพลงเศร้า เราเคยถามเขาว่า ทำไมคุณชอบฟังแต่เพลงเศร้าๆ ดูเป็นคนเจ้าทุกข์มากเลยนะ เขาตอบเราหน้าหงายว่า คุณนี่ไม่รู้อะไร ข้อเท็จจริงคือ คนที่ชอบฟังเพลงเศร้า เป็นคนที่เข้มแข็งมากนะ ทุกครั้งที่อารมณ์มันดำดิ่ง แท้จริงแล้วคือการได้ปลดปล่อยความรู้สึก แต่พอเราบ่นมากเข้า เขาก็หันไปฟัง Slow Rock
เราสังเกตว่า เขาเป็นพวกนิยมความสมบูรณ์แบบ เป็นคนคาดหวังในชีวิตสูง จนบางครั้งแพ้ไม่เป็น พลาดไม่ได้ เขารู้สึกว่าตัวเองยังไม่เก่งพอ ยังไม่ดีพอ ยังไม่ประสบความสำเร็จมากพอ ทั้งๆที่ คนรอบตัว หรือแม้แต่คนในครอบครัวเขา ก็ไม่เคยกดดันหรือคาดหวังอะไรจากเขาเลยสักนิด มีแต่เขาเองที่คิดมากเกินไป หมกมุ่นอยู่กับตัวเองมากเกินไป
เขาเคยโกรธเราครั้งหนึ่ง เพราะความไม่เข้าใจในการสื่อสาร เราก็งานยุ่งเลยทำตัวห่างเหิน เขาทักทายเรามา แล้วส่งภาพๆหนึ่งมาให้เราดู พ่อเจ้าประคุณเตะต้นกล้วยหลังบ้านขาด 2 ท่อน คงอยากจะทำให้เราขำ หรืออะไรสักอย่าง แต่เราก็อดขำไม่ได้นั่นแหละ แล้วถามว่า "ฟุ้งซ่านไปไหม?" อ่านมาถึงตรงนี้ ถ้าเจ้าของกระทู้ไม่ขำ หรือไม่มีแม้แต่อมยิ้มเล็กๆ เราแนะนำให้ไปพบนักจิตบำบัดนะคะ :)
หากคุณมีคนรู้ใจข้างๆ ลองขอให้เขาพาคุณไปทำอะไร "ห่ามๆ" ดูบ้างก็ได้ค่ะ ^^
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
