อย่างนี้ไม่เรียกเห็นแก่ตัวและแต่คือการทะนงตนยอมรับความจริงว่าเวลาที่มีคนช่วยคุณ คุณไม่เปิดหูเปิดตาพอยืนได้ด้วยตนเองทำปีกกล้าขาแข็งว่าตัวเองอยู่ได้
จริงๆแล้วคุณเกิดมาน่ะเริ่มจากในท้องถ้าแม่ไม่ดูแลรักษามาจนครบเก้าเดือนคุณจะเป็นคนมีชีวิตไหม เกิดมายังวัยทารกวัยเรียน วัยรุ่น พวกนี้คุณยังไม่ทำงานมีเงินเองเอาที่ไหนกินที่ไหนใช้
ต่อให้
คุณในปัจจุบันเงินอาจซื้อได้ทุกอย่างตามสมองคุณคิด แต่เงินคุณใหญ่พอเหรอถ้าคุณหิวแล้วเจอแม่ค้ากวนๆอย่างฉันถ้ามีเงินล้านฉันก็ไม่ขาย..มนุษย์ที่เป็นมนุษย์สมบูรณ์จะไม่คิดเช่นคุณ..อย่าทำอย่างนี้ อย่าทะนงตัวจนไม่เห็นหัวใครคนเราอาจเกิดมาและจำต้องช่วยตนเองบ้างแต่ไม่ที 100% เพราะส่วนหนึ่งครึ่งหนึ่งถึง75%ในชีวิตคือการต้องพึ่งพาคนอื่นในรูปแบบต่างๆแม้กระทั่งการพึ่งพาที่ต้องใช้เงินอย่าทะนงตนเกินไปค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
