เราท่องบ่อยๆ..วันหนึ่ง เราต้องตาย ..เราต้องตายแน่นอน..ไม่รู้ว่าจะตายวันไหน ลมหายใจเค้าจะให้หยุด ณ.ที่ใด เวลาใด เราต้องตายแน่นอน.. ความกลัวนั้นเป็นอารมณ์..เนื่องด้วยจิตของเรามัน..อ่อน.. วิตกฟุ้งซ่าน ..เรื่องนั่นเรื่องนี้ ..อารมณ์มันปรุงแต่งไปเรื่อย คิดไปเรื่อย ..ไปกับอารมณ์กลัว หวาดระแวง..จนเกินเหตุ…เมื่อมันเกิดบ่อยๆ ..มันก็เคยชิน..อะไรเกิดขึ้น ..ไปอยู่ที่เงียบ ..อยู่คนเดียว ..เห็นภาพนั่นภาพนี้ ก็กลัว