"ลูกผู้ชาย ยืดได้หดได้"
"บางครั้ง ต้องยอมหดเพื่อที่จะยืดภายหลัง"
ตามจิตวิทยาของซิกมุนด์ ฟรอยด์นั้น
-มนุษย์เป็นสัตว์สังคมโดยธรรมชาติ แม้ว่าบางคนจะเป็น Introvert ชอบเก็บตัวก็จริง แต่ในบางสถานการณ์ก็ต้องเล่นบท Extrovert ปรับบุคลิกเป็นชอบเข้าสังคมเพื่อความอยู่รอดเช่นกันถ้าจำเป็น
เพราะเมื่อเวลาเปลี่ยน สถานที่เปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยน
.
การกระทำที่โดดเดี่ยว อาจทำให้ไม่รู้ความเป็นมาเป็นไปของสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัว
.
ความสามารถในการยักย้ายถ่ายเท แทรกซึมเข้าไปอยู่ในหมู่ท่ามกลางผู้คนที่เป็นทั้งมิตรและศัตรู ดุจมะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึงนับว่าเป็นสิ่งที่สำคัญท่ามกลางโลกที่มีแต่ความโกลาหล
.
เพราะมนุษย์เชื่อใจไม่ได้
เพราะมนุษย์เปลี่ยนแปลงไปตามอารมณ์และความเชื่อเสมอ
.
บางครั้งก็ต้องมองหาพันธมิตรดั้งเดิม และเพิ่มเติมคือสร้างพันธมิตรใหม่ในเวลาเดียวกัน หมั่นคอยหาข่าวติดตามความเคลื่อนไหวบนสังคมอยู่เสมอๆ
.
ทำให้สามารถคาดการณ์ที่สิ่งจะเกิดขึ้นในอนาคต พร้อมวางแผนสำรองในการรับมืออยู่เสมอๆ
.
เพราะต่อให้คุณเก่งกาจแน่วแน่สักเพียงใด แต่ถ้าถูกตัดขาดจากการสื่อสารและข้อมูลข่าวสารทุกอย่างแล้วละก็จบดุจคนตาบอดหูหนวกที่มองก็ไม่เห็น ฟังอะไรก็ไม่ได้ยิน
เมื่อครั้งที่โจโฉขยับตำแหน่งจากอัครเสนาบดีขึ้นเป็นเว่ยก๋ง จนได้บรรลุเป็นเว่ยอ๋องนั้น
.
แน่นอนว่าอำนาจและบารมีของโจโฉนั้นล้นฟ้า แต่อนิจจาสิ่งที่ตามมาในอีกด้านมุมนึงของชีวิตของผู้ที่ยิ่งใหญ่ในยามที่เป็นไม้ไกล้ฝั่ง ตะวันใกล้ตกดิน ยามเมื่ออายุเยอะๆแล้ววนั่นก็คือ
.
ศึกภายในที่บรรดาบุตร ต่างเปิดศึกกันเองเพื่อหมายแย่งชิงตำแหน่งต่อจากบิดาตน ซึ่งถ้าใครได้เคยดูหนังจีนบ่อยๆ จะรู้เลยว่า บรรดาศึกระหว่างคุณชายต่างๆที่เปิดศึกกันเพื่อหวังสืบทอดตำแหน่งต่อจากคนรุ่นก่อนนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่ปกติมากๆ
.
เดิมทีนั้นโจโฉหมายปองจะให้ โจฉอง เป็นผู้สืบทอดต่อจากตน แต่โจฉองก็ด่วนไปเฝ้ายมบาลตั้งแต่อายุยังน้อย
.
ขณะที่โจผี พี่เอื้อยบุตรคนโตของโจโฉนั้น ถ้านับตามอาวุโสแล้วเขานี่แหละที่เหมาะสมที่ได้จะเป็นผู้ที่สืบทอดต่อจากโจโฉ
.
เพียงแต่ว่าโจโฉไม่ค่อยชอบขี้หน้าโจผีสักเท่าไหร่
เพราะโจโฉรักและเอ็นดูโจสิดมากกว่าบุตรคนอื่น และหมายใจว่าจะให้โจสิดเป็นผู้ที่สืบทอดตำแหน่งต่อจากตน
.
ร้อนถึงคุณชายโจผี ที่ต้องงัดทุกๆสรรพวิชา กลยุทธ์ต่างๆ รวมถึงระดมมันสมองเหล่ากุนซือทั้งหลาย อาทิ กาเซี่ยง ตันกุ๋น สุมาอี้เพื่อชิงตำแหน่งผู้สืบทออดต่อจากโจโฉให้กลับมาที่ตนตามอาวุโสที่ควรจะได้อีกครั้ง
.
และผู้ที่มีบทบาทในการช่วยเหลือคุณชายโจผีในการชิงตำแหน่งต่อจากโจโฉก็คือ สุมาอี้
สุมาอี้ นั้นมีบทบาทไม่น้อยที่ช่วยผลักดันคุณชายโจผี จากลูกชายนอกสายตาของโจโฉ จนก้าวสู่ตำแหน่งเว่ยอ๋อง จนโจผีได้เป็นฮ่องเต้ การเดินเกมของสุมาอี้ที่ช่วยโจผีนั้น เรียกได้ว่า "ยืดได้หดได้"
ประเด็นนี้น่าสนใจ
.
ยืดได้หดได้ 1
โจโฉหมายจะให้ สุมาอี้เป็นอาจารย์ให้โจสิด หากแต่สุมาอี้เลือกที่จะดื้อกับโจโฉขอเป็นอาจารย์ให้โจผี ,และสุมาอี้ก็โดนปลดจากราชการ เพราะขัดคำสั่งโจโฉ
.
ยืดได้หดได้ 2
แม้ว่าสุมาอี้โดนปลด แต่โจผีก็ยังไปหารือปรึกษากับสุมาอี้ประจำๆ จนโจผีเดินเกมตามคำแนะนำจากสุมาอี้ ได้เป็น เว่ยอ๋อง
.
หากว่า สุมาอี้เลือกทำตามคำสั่งของโจโฉ เรื่องไปเป็นอาจารย์ให้โจสิด ผลลัพธ์อาจจะไม่เป็นเช่นนี้
….
.
ฮ่องเต้โจผีจึงคิดที่จะปูนบำเหน็จรางวัลให้สุมาอี้
.
"ท่านช่วยให้เราได้เป็นฮ่องเต้ จากลูกชายนอกสายตาของท่านพ่อ ท่านอยากได้ตำแหน่งอะไรไหมสุมาอี้"ฮ่องเต้โจผีถามด้วยความเอ็นดู
.
"แล้วแต่ท่านจะเมตตาข้าน้อยเลยครับ" สุมาอี้ตอบกลับ
.
"งั้นข้า จะให้ท่านเป็นอัครเสนาบดีแล้วกันนะ"ฮ่องเต้โจผีเอ่ย
.
"ข้าขอเป็นแค่ คนร่างราชโองการของท่านก็พอแล้วครับ " สุมาอี้เอ่ยอย่างถ่อมตัว
.
ฮ่องเต้โจผีได้ยินดังนั้นตกใจ จึงกล่าวไปว่า
"เห้ย ท่านพูดเป็นเล่นไป ท่านมีความชอบนี้เป็นอันดับหนึ่งเลยนะ"
.
"ข้าพูดจริงครับ ขอได้ทำงานใกล้ชิดท่าน ข้าก็พอใจแล้วครับ อีกอย่างข้าอายุงานยังน้อยหากว่ารับตำแหน่งสูงตอนนี้อาจจะดูยังไม่เหมาะสม" สุมาอี้กล่าวอย่างถ่อมตัว
.
"ได้ๆ ตามนั้น"ฮ่องเต้โจผีตอบกลับ
…..
สุมาอี้ มีความดีความชอบสูงสุด
ฮ่องเต้โจผีก็จะมอบรางวัลใหญ่ให้เป็นถึงอัครเสนบาดี
(ถ้าสมัยนี้ก็คงจะ นายกรัฐมนตรี)
เขาเลือกที่จะยืดได้
แต่ทำไมเขาเลือกที่จะหด?
หรือว่า เขายอมหดเพื่อที่จะยืดภายหลัง ประเด็นนี้น่าสนใจ
น่าสนใจ 1 อายุงาน อาวุโสในองค์กรของสุมาอี้ยังน้อย แม้ว่าจะมีความชอบสูงสุดการรับตำแหน่งสูง อาจจะเป็นการข้ามหน้าข้ามตาพวกข้าเก่าเต่าเลี้ยง เช่น ฮัวหิม โจจิ๋น จงฮิว อาจจะเป็นการสร้างศัตรูแก่ตนได้ง่ายๆ
น่าสนใจ 2 หน้าที่ร่างราชโองการ แม้ว่าจะไม่ได้คุมกำลัง ไม่ได้บริหาร หากแต่หน้าที่นี้คือผู้ที่ใกล้ชิดฮ่องเต้มากที่สุด บรรดาขุนนางย่อมต้องเลือกที่จะเป็นมิตรกับเขา (สมัยนี้ก็คงจะ หน้าห้องCEOใหญ่ๆ )
น่าสนใจ 3 หรือว่า สุมาอี้ล่วงรู้ว่า โจผีมีโรคประจำตัวคือวัณโรค คาดว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน
เมื่อไม่มีแบ๊คอัพอย่างโจผีแล้วชะตาของเขาจะเป็นไงต่อ เขาจึงต้องถ่อมตัว เขาจึงต้องเลือกทางสายกลางไว้ก่อน
…..
แต่ประเด็นที่น่าสนใจคือ เรื่องคำสั่งเสียของโจโฉต่อโจผี เรื่องที่ว่า
-อีกฝ่ายมีขงเบ้ง คนที่จะพอต่อกับขงเบ้งได้ก็มีแต่สุมาอี้
-ห้ามมิให้สุมาอี้คุมกำลังโดยเด็ดขาด
.
สุมาอี้รู้ดีว่า ณ เวลานี้ อาจจะยังไม่ถึงเวลาของเขา
เขาจึงจำต้องยอมหด เพื่อสร้างมิตรไว้ก่อน
.
สุมาอี้เย็นพอและรอได้
เขารออะไร
.
เขารอเวลา และใช้เวลานั้น
ใช้เวลาพิจารณาความเปลี่ยนแปลงที่จะตามมา
ใช้เวลาสร้างความเปลี่ยนแปลงเสียเอง
.
หากว่า วันหน้าโอกาสเข้ามาค่อยว่ากันอีกที
…..
สุมาอี้จึงได้ทำหน้าที่เป็นคนร่างราชโอการให้ฮ่องเต้โจผี บรรดาขุนนางจึงมาผูกมิตรกับเขา เรียกได้ว่า ตอนนี้สุมาอี้สร้างมิตรและเครือข่ายไว้เป็นจำนวนมาก
…..
บทสรุป
1.ความโชคดีกับผู้ที่ยืดได้หดได้มักเป็นของคู่กัน
สุมาอี้ ถึงแม้ว่าเขาจะมีความดีความชอบเป็นลำดับหนึ่งหากแต่เขารู้ดีว่า ทำดีได้แต่อย่าเด่นจะเป็นภัย ตัวอย่างมีให้เห็นก่อนหน้านี้ ทั้ง โจฉอง-โจผี
.
จึงเลือกที่จะไม่เด่นเกินใคร
จึงเลือกที่จะไม่แข่งกับใครเรื่องตำแหน่ง
จึงเลือกที่จะเดินทางสายกลาง
.
2.สปริง มันจะหดก่อนที่จะยืดออก หากว่า ยืดออกอย่างเดียวไม่หด มันก็จะยืดไม่นาน ชีวิตจริงของคนเราบางครั้งก็มิต่างจากสปริง
.
3.-มนุษย์เป็นสัตว์สังคมโดยธรรมชาติ แม้ว่าบางคนจะเป็น Introvert ชอบเก็บตัวก็จริง แต่ในบางสถานการณ์ก็ต้องเล่นบท Extrovert ปรับบุคลิกเป็นชอบเข้าสังคมเพื่อความอยู่รอดเช่นกันถ้าจำเป็น
เพราะเมื่อเวลาเปลี่ยน สถานที่เปลี่ยน ใจคนก็เปลี่ยน
.
การกระทำที่โดดเดี่ยว อาจทำให้ไม่รู้ความเป็นมาเป็นไปของสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัว
.
ความสามารถในการยักย้ายถ่ายเท แทรกซึมเข้าไปอยู่ในหมู่ท่ามกลางผู้คนที่เป็นทั้งมิตรและศัตรู ดุจมะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึงนับว่าเป็นสิ่งที่สำคัญท่ามกลางโลกที่มีแต่ความโกลาหล
#พลิกชีวิตลิขิตฟ้าแบบสามก๊ก
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
