ฎีกาที่ 3815/2560
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 (เดิม) ประกอบมาตรา 229 กำหนดให้ผู้ฎีกามีหน้าที่ต้องนำเงินค่าธรรมเนียมซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตามคำพิพากษาหรือคำสั่งมาวางศาลพร้อมกับฎีกาด้วย หากผู้ฎีกาไม่ปฏิบัติตามศาลชั้นต้นชอบที่จะมีคำสั่งไม่รับฎีกาได้ทันที เพราะมิใช่กรณีผู้ฎีกาเสียค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาไม่ครบถ้วนตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 18 วรรคสอง
ที่ศาลชั้นต้นซึ่งมีหน้าที่ตรวจคำคู่ความจะต้องมีคำสั่งให้ผู้ฎีกาชำระให้ครบถ้วนเสียก่อนที่จะสั่งรับหรือไม่รับคำคู่ความ ศาลอุทธรณ์ภาค 7 มีคำพิพากษายืนและกำหนดไว้ในคำพิพากษาโดยชัดแจ้งให้จำเลยที่ 1 ใช้ค่าทนายความในชั้นอุทธรณ์ 10,000 บาท แทนผู้ซื้อทรัพย์
ซึ่งจำเลยที่ 1 ทราบคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 7 โดยชอบแล้ว จำเลยที่ 1 ยื่นฎีกาโดยนำเงินเพียงค่าขึ้นศาลมาวางพ้อมฎีกาแต่ไม่นำเงินค่าทนายความที่ศาลอุทธรณ์ภาค 7 พิพากษาให้จำเลยที่ 1 ใช้แทนผู้ซื้อทรัพย์มาวาง อันเป็นการฝ่าฝืนต่อหลักเกณฑ์ตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายข้างต้น ฎีกาของจำเลยที่ 1 จึงเป็นการไม่ชอบ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
