7 ธ.ค. 2022 เวลา 19:52 • นิยาย เรื่องสั้น
-หรือเศษความเหงาของเขา คือความสุขของเรา-
“ยอมเพราะรัก” หลายคนตกหรือไม่ตั้งใจตกอยู่ในสถานะหรือความสัมพันธ์ที่อาจเรียกได้ว่า กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เฝ้ารอกลืนช่วงเวลาที่ได้เจอได้อยู่ด้วยกัน รอกลืนความสนใจหรือใส่ใจที่เขามอบให้ แม้ปริมาณจะน้อยนิดหรือบาดคอบ้างแต่ก็ยินดีกลืนเพื่อให้ได้เติมสารความสุขให้แก่ร่างกายและจิตใจ เป็นอาหารจานโปรดที่ไม่ว่าจานไหนๆ ก็แทนที่ไม่ได้
เวลาผ่านไป คนรอบข้างเริ่มสังเกตุความเปลี่ยนแปลงของฉัน ดูเธอเคยสดใสกว่านี้นะเกิดอะไรขึ้น? หากสังเกตถเพียงภายนอกเธอดูปกติดี แต่ภายในเธอดูสารอาหาร(ทางใจ) ฉันมีความสุขดีตอบกลับไปด้วยท่าทีที่แปลกออกไปจนสัมผัสได้ด้วยตนเอง คิด ทบทวนอีกครั้งนี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรือครั้งที่สอง นี่ฉันมีความสุขจริงหรือเปล่า หรือแค่ยังไม่ยอมรับความจริงกันนะ
ใช่..จริงๆ แล้วฉันนะรู้ รู้ดีเลยรู้แหละ รู้มานานแล้วด้วยว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อฉันมันไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความต้องการบางอย่างชั่วขณะ และเผอิญฉันสามารถเติมเต็มให้แก่เธอได้ ยิ่งเติมเต็มยิ่งรู้สึก ผูกพันธ์ คาดหวัง ยิ่งนับวันยิ่งต้องการมากขึ้นแต่สิ่งที่ได้กลับมากลับกลายเป็นความไม่ชัดเจน
“ความไม่ชัดเจน คือคำตอบที่ชัดเจนที่สุดแล้ว” มีคนกล่าวกันหนาหูเสมอว่าการกระทำสำคัญกว่าคำพูด ฉันพึ่งเข้าใจอย่างท่องแท้ในวันนี้ การกระทำของเธอคือคำตอบของคำถามที่มันไม่ชัดเจน และพอสังเกตุดีดีมันแทบจะแปะอยู่บนหน้าผากเธอเลยแหละ ก่อนหน้านี้พอฉันยิ่งรู้สึก จริงๆ คำตอบมันยิ่งชัดเจนขึ้น แต่ฉันเลือกที่จะปฏิเสธหรือยอมรับความรู้สึกนั่น แม้จะเอ่ยปากถามนับครั้งไม่ถ้วน แต่การยิ้มกลับมาว่าไม่มีอะไร อย่าคิดมากเลย..ทานอาหารจานนีีให้อร่อยนะ
1
ไม่สำคัญว่าอาหารบนจานจะคืออะไร แค่เธอเป็นคนปรุงก็มีความสุขแล้ว ฉันวันนี้ที่ย้อนกลับไปทบทวนวันและเวลาที่กินอาหารจานเดิมอีกครั้ง กลับอยากจะล้วงคอหรือเอาส้อมแทงตัวเองเพื่อให้เจ็บพอที่จะรู้สึกและรับรู้ไ้ด้ถึงความจริง และกล้าที่จะเดินออกไปให้ตัวเองได้หยุดพัก หรืออาหารจานที่มีคุณค่าที่แท้จริง ขณะนี้ที่กำลังจะรวบรวมสติและประติดประต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ มือฉันก็เผลอไปปัดจานให้ตกแตกเสียแล้ว ตอนนี้ไม่มีเวลาให้คิด มีแต่รีบถอยออกมาเพื่อไม่ให้เอามือไปแตะเศษจานที่ครั้งนึงเคยคิดว่ามันคือความสุข
แต่แท้ที่จริงแล้วมันคือเศษความเหงาที่เราเฝ้ารอจากเขาเท่านั้นเอง อยากจะบอกทุกคนว่าการที่ยอมจมกับความรู้สึกเหล่านั้นจริงๆ ไม่ผิด โดยเฉพาะคนที่ไม่มีทางเลือกหรือมีภาระที่ต้องดูแลทั้งทางกายและทางใจ ต่อตนเองหรือบุคคลทึี3 ก็ตาม ขอแค่ให้กล้าที่จะยอมรับความจริง และพยายามหาทางออกโดยเร็วที่สุด อย่ารอให้สายเกินไปเพราะทุกอย่างอยู่เราเป็นคนเลือกเส้นทางนั้น และอย่าเอาแต่รอให้คนอื่นมาเติมเต็มความรัก เพราะการได้รับความรักที่แท้จริงมาจากตัวเราเป็นผู้มอบให้ด้วยตัวเราเอง.
โฆษณา