เมื่อมีคนแหย่ ก็มีคนคัน รู้ไม่เท่าทัน ก็คันคะเยอ
คำพูดเค้า มาแหย่ มากระแซะ มาจิก เหน็บแนม นั่นมันกคำพูดเค้า ความคิดของเค้า ..เค้าจะยืมชื่อเราไปพูด ..เราก็นิ่งเฉย ประดุจขุนผา.ไม่หวั่นไหว.เค้าอยากพูดอะไร พูดไป.เราไม่ได้หวั่นไหว กับลมปากที่เป็นพิษของเค้า เพราะจิตมีพิษ จึงพลั่งพลู อารมณ์ที่เป็นพิษ พ่นออกมาตามลมปาก..หากจิตอ่อน ว้าวุ่น แค่คิดว่า..เค้ามาว่า มากระแซะเราทำไม ..ทิฐิ..ยอมไม่ได้ พ่ายแพ้ไม่ได้ อยากเอาชนะ..มันก็เกิดขึ้น กายสะเทือนหวั่นไหว ด้วยอารมณ์ไม่ชอบใจ ไม่พอใจ โมโหโกรธา เกิดขึ้นที่กายเรา
เมื่อเราไปหวั่นไหว ตามอารมณ์เค้า ก็เหมือนจิตเราไปยึด .ยึดให้สะดุ้งหวั่นไหว ในเรือนกายตน มันยึดภาพยึดเสียงที่เค้า แสดง ยึดภาพที่ตาเห็น หูได้ยิน.เก็บเข้ามาในตัวตนของเรา มันก็เป็นอารมณ์ปรุงแต่งเกิดขึ้นที่เค้า .ปรุงชื่อเราไปใช้..เรามันยึดชื่อเรา..มันย่อมยอมไม่ได้ ..
หากเราปล่อยวางได้ ..เราเห็นนั่นมันทุกข์ ทุกข์ที่เป็นอารมณ์เกิดขึ้นที่จิตเค้าแล้ว จนเค้าสกัดอารมณ์นั่นไม่ได้ มันก็สาดพิษออกมา พ่นพินออกมา เราทำได้ เพียงนิ่งเฉย ..ไม่ไปต่อกร ด้วย หากไปต่อกร ก็เหมือนกับเราไปปล้ำตัวบุ้งตังหนอน กายก็ต้องคันไปทั้งตัว เพราะพิษตัวบุ้ง เห็นแล้วก็นิ่งเฉย หลบหลีก ไม่ให้พิษนั่นส่งผ่านมาถึงเราจิตของเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
