พื้นที่แห่งนี้มีภาพลักษณ์ติดลบ เพราะอดีตเป็นแหล่งผลิตยาเสพติดขนาดใหญ่ของโลก ก่อนรัฐบาลลาวจะให้สัมปทานกับ “กลุ่มดอกงิ้วคำ” บริษัท จ้าว เหว่ย เป็นเวลา 99 ปี นับจากปี 2550 โดยมีขนาดพื้นที่ 10,000 เฮกตาร์ หรือ 3 เท่าของกรุงเทพฯ เป็นพื้นที่ก่อสร้างที่ราบ 3,000 เฮกตาร์ ปัจจุบันมีพื้นที่พัฒนาแล้ว 1,000 เฮกตาร์