ฎีกาที่ 8322/2563
เงินค่าธรรมเนียมใช้แทนโจทก์ที่จำเลยที่ 3 และที่ 4 ต้องวางต่อศาลพร้อมอุทธรณ์นั้นเป็นการปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 229 แต่เนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสี่ร่วมกันใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์และมูลความแห่งคดีนี้เป็นการชำระหนี้อันแบ่งแยกมิได้ เมื่อจำเลยที่ 2 ซึ่งเป็นจำเลยร่วมคนหนึ่งได้นำเงินค่าธรรมเนียมที่ต้องใช้แก่โจทก์มาวางศาลครบถ้วนแล้ว
จึงมีผลถึงจำเลยที่ 3 และที่ 4 ซึ่งเป็นจำเลยร่วมกับจำเลยที่ 2 ด้วย ดังนั้น จำเลยที่ 3 และที่ 4 ไม่จำต้องวางเงินค่าธรรมเนียมที่ต้องใช้แก่โจทก์ในการใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์อีก ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 6 วินิจฉัยว่า จำเลยที่ 3 และที่ 4 ไม่นำเงินค่าธรรมเนียมที่ต้องใช้แก่โจทก์มาวางศาลพร้อมอุทธรณ์ และพิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลยที่ 3 และที่ 4 มานั้น เป็นการไม่ชอบ ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา
อนึ่ง ศาลอุทธรณ์ภาค 6 พิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลยที่ 3 และที่ 4 ให้ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์นอกจากที่สั่งคืนให้เป็นพับ จึงไม่มีค่าฤชาธรรมเนียมใช้แทนในชั้นอุทธรณ์ และศาลฎีกามีคำวินิจฉัยแล้วว่าจำเลยที่ 3 และที่ 4 ไม่ต้องวางเงินค่าธรรมเนียมที่ต้องใช้แก่โจทก์ในการใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์อีก
ดังนั้น ที่จำเลยที่ 3 และที่ 4 นำเงินค่าฤชาธรรมเนียมใช้แทนตามจำนวนที่ต้องใช้แก่โจทก์ตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้นมาวางศาลพร้อมกับฎีกา จึงต้องคืนให้ (พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 6 ให้ศาลอุทธรณ์ภาค 6 รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 3 และที่ 4 ไว้พิจารณาและมีคำพิพากษาตามรูปคดี คืนเงินค่าฤชาธรรมเนียมใช้แทนที่จำเลยที่ 3 และที่ 4 วางศาลพร้อมกับฎีกาแก่จำเลยที่ 3 และที่ 4 ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกานอกจากที่สั่งคืนให้ศาลอุทธรณ์ภาค 6 รวมสั่งเมื่อมีคำพิพากษาใหม่)
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
