ฎีกาที่ 1630/2563
โจทก์ทราบว่ารถยนต์บรรทุกคันที่พิพาทได้มีการเสนอขายผ่านทางอินเทอร์เน็ต และโจทก์มีความสนใจจนมีการต่อรองราคากันกับจำเลยผ่านทางโปรแกรมไลน์ดั่งปรากฏตามข้อความ เอกสารหมาย ล.2 จนสามารถตกลงกันได้ในราคา 270,000 บาท และจากข้อความทางโปรแกรมไลน์ เอกสารหมาย ล.2 แผ่นที่ 3 ที่ตอบกลับมาว่าไม่น่าเชื่อเจ้านายผมลดให้พี่เกือบ 3 หมื่น สงสัยคุยถูกคอกันครับ อันแสดงให้เห็นว่าคำเสนอราคาของจำเลยในตอนแรกคงมากกว่าราคา 270,000 บาท
โจทก์ต่อรองจึงกลายเป็นคำเสนอขึ้นใหม่ จำเลยตกลงขายโดยส่งข้อความซึ่งถือเป็นคำสนองไปถึงโจทก์ โดยผ่านทางโทรศัพท์เคลื่อนที่หรือโปรแกรมไลน์ ซึ่งโจทก์เป็นผู้อยู่ห่างโดยระยะทางคือที่จังหวัดนครศรีธรรมราช อันฟังได้ว่าคำเสนอเดิมของจำเลยที่เสนอขายผ่านทางอินเทอร์เน็ตย่อมตกไป การที่โจทก์เสนอต่อรองราคาเท่ากับโจทก์บอกปัดไม่รับในราคาที่จำเลยเสนอ การต่อรองถือว่าโจทก์ได้ทำคำเสนอไปใหม่ให้กับจำเลยตามบทบัญญัติมาตรา 359 วรรคสอง ของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
การตอบรับของจำเลยในราคาที่ต่อรองของโจทก์ถือได้ว่าต่างฝ่ายตกลงก่อสัญญากันแล้ว ทั้งได้ความว่าโจทก์ได้โอนมัดจำไปให้กับจำเลยในเวลาต่อมาอันฟังได้ว่าสัญญาซื้อขายได้เกิดขึ้นแล้ว แม้จะไม่ได้ทำเป็นหลักฐานต่อกันก็ตาม โจทก์ในฐานะผู้บริโภคย่อมมีสิทธิเรียกร้องให้จำเลยปฏิบัติตามสัญญาได้ จังหวัดนครศรีธรรมราชที่โจทก์อยู่จึงเป็นสถานที่ก่อให้สัญญาเกิดส่วนหนึ่งด้วยแล้ว เมื่อรถยนต์บรรทุกอันเป็นสินค้ามีความชำรุดบกพร่อง
โจทก์จึงมีอำนาจฟ้องจำเลยในเขตอำนาจศาลแขวงนครศรีธรรมราชได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4 (1) ประกอบพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551 มาตรา 7 ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 8 วินิจฉัยมานั้นศาลฎีกาไม่เห็นพ้อง ฎีกาโจทก์ฟังขึ้น (พิพากษากลับ ให้ย้อนสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์ภาค 8 เพื่อพิพากษาใหม่ตามรูปคดีต่อไป)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
