เมนูอร่อยคลายหนาวกับเรื่องราวหม้อไฟสไตล์ญี่ปุ่น
เครดิตภาพ : https://www.orangepage.net/kodomop/world_culture/posts/posts/5875
ฤดูหนาวที่อุณหภูมิลดต่ำจนอยากขดตัวอยู่ใต้โต๊ะอุ่นโคทัตสึ จะมีอะไรดีไปกว่าหม้อไฟร้อน ๆ ที่เต็มไปด้วยวัตถุดิบแสนอร่อยตามฤดูกาล ซุปเข้มข้นที่ซดคล่องคอช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้แก่ร่างกาย ถ้าพูดถึงเมนูหม้อไฟญี่ปุ่น คนไทยอย่างเราก็คงจะนึกถึงชาบูหม้อไฟ หรือสุกี้ยากี้น้ำดำหวาน หอม อร่อย ที่จริงแล้วเมนูหม้อไฟแดนอาทิตย์อุทัยมีมากกว่านั้น ซึ่งหลายเมนูเป็นหม้อไฟที่รับประทานกันเฉพาะท้องถิ่นและมีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์
ชาวญี่ปุ่นยุคยาโยอิกับการประกอบอาหารด้วยหมอดินเผา เครดิตภาพ : https://kusanomido.com/life/food/35065/
“หม้อไฟ” เมนูที่มีมายาวนานกว่าซูชิ
ว่ากันว่าการปรุงอาหารแบบหม้อไฟมีมาตั้งแต่ยุคโจมง เมื่อสี่พันปีที่แล้วมีการประดิษฐ์ภาชนะเครื่องปั้นดินเผาแล้วนำเอาบรรดาพืชผักชนิดต่าง ๆ ที่มีเนื้อแข็งมาต้มจนเปื่อยนุ่ม แบ่งใส่ถ้วยเล็ก ๆ จัดใส่สำรับเพื่อรับประทานเป็นรายบุคคลตามค่านิยมในอดีตที่เรียกว่า ฮาโคเซ็น(箱善)
การตั้งสำรับแบบฮาโคเซ็น เครดิตภาพ : https://www.chiba-muse.or.jp/OTONE/dougu/taberu-34.html
จนเมื่อกาลเวลาล่วงเลยมาจนถึงยุคเอโดะ(ค.ศ.1603-1868) ความนิยมในการใช้เตาถ่านขนาดเล็กอย่างชิชิริง(七輪) เริ่มแพร่หลายไปในวงกว้าง จากที่เคยเคี่ยวหม้อไฟในครัวก่อนยกมาเสิร์ฟ กลายเป็นการวางเตาถ่านขนาดเล็กบนสำรับอาหารเพื่อรับประทานหม้อไฟ
เตาชิชิริง เครดิตภาพ : https://www.city.atsugi.kanagawa.jp/soshiki/kankoshinkoka/5/2/1768.html
หม้อไฟในยุคเอโดะ แม้มีความหลากหลายขึ้นจากอดีต ทว่าด้วยอิทธิพลของลัทธิขงจื๊อที่ญี่ปุ่นรับเอามาจากจีน มีการตรากฎข้อบังคับห้ามรับประทานเนื้อสัตว์ ร้านที่เสิร์ฟอาหารประเภทหม้อไฟจึงหลีกเลี่ยงการตั้งชื่อเมนูที่โจ่งแจ้ง ไม่ว่าจะเป็น “หม้อไฟดอกโบตั๋น” ซึ่งใช้เนื้อหมูป่า “หม้อไฟใบเมเปิ้ล” ก็คือหม้อไฟเนื้อกวาง “หม้อไฟเนกิมะ” ที่ใช้ปลามากุโร่ต้มกับต้นหอมญี่ปุ่น เป็นต้น โดยให้เหตุผลว่าเป็นอาหารที่มีฤทธิ์ทางยา
หนึ่งในเมนูหม้อไฟที่หลายคนรู้จักอย่าง “โอเด้ง” ก็ถือกำเนิดขึ้นในยุคเอโดะนี่เอง โดยเอาเต้าหู้เสียบไม้ทาด้วยมิโสะหวานนำไปย่างให้หอมแล้วต้มกับซุปดาชิผสมโชหยุ ต่อมาเริ่มใส่วัตถุดิบอื่นอย่างคอนยัคขุ เผือก หัวไชเท้าลงไปด้วย
“เมจิ” ยุคแห่งการกินหม้อไฟ
เมื่อเกิดการปฏิรูปเมจิ กฎข้อบังคับที่ห้ามกินเนื้อสัตว์ก็ถูกยกเลิกไปด้วย ในยุคแห่งการสร้างความเจริญเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมายตั้งแต่เครื่องครัวจากที่เคยนิยมใช้หม้อดิน ก็หันมาใช้หม้อเหล็ก หม้อทองเหลืองกันมากขึ้น โดยเฉพาะในเมืองหลวงและตามหัวเมืองใหญ่ ๆ อย่างโยโกฮาม่า เมืองท่าสำคัญที่ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมการกินมาจากชาวต่างชาติที่ข้ามน้ำข้ามทะเลเข้ามาค้าขาย เกิดเป็นหม้อไฟเนื้อวัวที่เรียกกันว่า “กิวนาเบะ” ต้นกำเนิดของสุกี้ยากี้ซึ่งกลายเป็นที่นิยมอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมา
วัฒนธรรมการรับประทานที่เปลี่ยนมาเป็นโต๊ะอาหาร เครดิตภาพ : https://www.surugabank.co.jp/d-bank/event/report/140610.html
นอกจากเกิดเมนูใหม่ขึ้นมากมายแล้ว วัฒนธรรมการกินข้าวในครอบครัวของคนญี่ปุ่นยังเปลี่ยนจากการเตรียมสำรับรายบุคคลจัดใส่กล่องฮาโคเซ็น มาเป็นการรับประทานร่วมกันบนโต๊ะอาหารตามแบบอเมริกันสไตล์ หม้อไฟแบบญี่ปุ่นจากที่เคยปรุงในครัวแล้วแบ่งใส่หม้อใบเล็ก ๆ ตามจำนวนสมาชิก ก็พลอยได้รับอิทธิพลจากชาวตะวันตกเปลี่ยนมาเป็นการตั้งหม้อใบใหญ่บนโต๊ะอาหารแล้วรับประทานร่วมกัน
เมนูหม้อไฟ – นาเบะสไตล์ญี่ปุ่นไม่ได้มีแค่ชาบูหรือสุกี้ยากี้
ฤดูหนาวเป็นช่วงที่มีโอกาสรับประทานนาเบะได้หลากหลายที่สุด หลายเมนูเป็นอาหารประจำท้องถิ่นที่หากไม่เดินทางไปยังพื้นที่นั้น ๆ ก็แทบไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสความอร่อยเสียด้วยซ้ำ นาเบะประจำถิ่นมักใช้วัตถุดิบที่มีเฉพาะท้องที่นั้น ๆ และนำมาปรุงในช่วงเวลาที่วัตถุดิบนั้นมีความอร่อยมากที่สุด ซึ่งในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า “ชุน – 旬”
อิชิคารินาเบะ เครดิตภาพ : https://park.ajinomoto.co.jp/recipe/card/704633/
เมนูหม้อไฟแห่งดินแดนเหนือสุดอย่างฮอกไกโด “อิชิคารินาเบะ – 石狩鍋”
หม้อไฟที่ยกเอาความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเลฮอกไกโดอย่างหอยโฮตาเตะหรือหอยเชลล์เนื้อหนา แซลมอนเนื้อแน่น ต้มกับน้ำซุปสาหร่ายคมบุและมิโสะ เพิ่มความหอมมันด้วยเนยและนมสดลงไป ได้ทั้งความเข้มข้นและรสนัวสไตล์ฮอกไกโด
คิริทัมโปะนาเบะ เครดิตภาพ : https://www.furusato-tax.jp/product/detail/05201/4464359
หม้อไฟหอมกลิ่นข้าว “คิริทัมโปะนาเบะ – きりたんぽ鍋”
เมนูนาเบะที่ไม่มีใครไม่รู้จัก หม้อไฟคลายหนาวจากจังหวัดอาคิตะที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นด้วยการนำข้าวสวยมาบดแล้วปั้นเป็นแท่งใส่ลงในหม้อไฟ ต้มพร้อมกับเนื้อไก่ ต้นหอมญี่ปุ่น และเห็ดนานาชนิด ได้ทั้งกลิ่นข้าวหอม ๆ และรสชาติเข้มข้นจากซุปไก่ เป็นเมนูที่มีที่มาจากการถนอมอาหารโดยนำข้าวหุงสุกที่เหลือจากรับประทานมาปั้นเป็นแท่งย่างไฟให้แห้งเพื่อเก็บไว้รับประทานภายหลัง
อิโมะนินาเบะ เครดิตภาพ : https://park.ajinomoto.co.jp/recipe/card/704402/
หม้อไฟที่รวบรวมเอาความอุดมสมบูรณ์ของภูเขาแห่งภูมิภาคโทโฮขุเข้าไว้ด้วยกัน “อิโมะนินาเบะ – 芋煮鍋”
เมนูหม้อไฟสุดเก่าแก่ที่มีมาตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 16 มีต้นกำเนิดจากไต๋เรือที่บรรทุกสินค้ามาส่งยังเมืองยามากาตะได้นำหัวเผือกหัวมันมาต้มกับปลานิชิน (ที่เรา ๆ รู้จักกันในชื่อปลาเฮอริ่ง) เพื่อฆ่าเวลาระหว่างรอคนมาขนสัมภาระลงจากเรือ กลิ่นหอมและรสชาติหวานอร่อยกลายเป็นที่โจษจันจนถ่ายทอดวิธีการทำหม้อไฟต่อเนื่องกันมาเรื่อยจวบจนปัจจุบัน
ประเพณีกินต้มอิโมะนาเบะ เครดิตภาพ : https://shimotsuke-pr.jp/imoni/
นิยมรับประทานกันตั้งแต่เข้าฤดูใบไม้ร่วง และกลายเป็นประเพณีต้มอิโมะนินาเบะที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปี แต่เนื่องด้วยปลานิชินที่ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ จึงเปลี่ยนมาใช้เนื้อวัวเป็นวัตถุดิบแทนในปัจจุบัน
อังโคนาเบะ เครดิตภาพ : https://www.oarai-info.jp/sp/page/ankounabe.html
หม้อไฟปลาทะเลน้ำลึก เมนูสุดอร่อยของจังหวัดอิบารากิ “อังโคนาเบะ – あんこう鍋”
หากพูดถึงปลาทะเลหน้าตาประหลาดที่ชื่อว่า มังค์ฟิช (Monkfish) หลายคนอาจส่ายหน้า ทว่าตับของปลามังค์ฟิชที่อร่อยจนถูกยกย่องให้เป็นฟัวกราส์แห่งท้องทะเลทำให้เจ้าปลาชนิดนี้กลายเป็นเมนูหม้อไฟอันโอชะ ทุกส่วนของปลามังค์ฟิชนั้นมีรสอร่อย เมื่อต้มรวมกับซุปดาชิและมิโสะความอร่อยยิ่งเพิ่มขึ้นทวีคูณ เรียกได้ว่าเป็นเมนูประจำฤดูหนาวของชาวอิบารากิและมีราคาแพง
โฮโตนาเบะ เครดิตภาพ : https://www.kinrei.com/fan/news/column/201911/15110000.php
หม้อไฟรสละมุน อุดมไปด้วยคุณค่าทางโภชนาการ นาเบะขึ้นชื่อของจังหวัดยามานาชิ “โฮโตนาเบะ – ほうとう鍋”
หม้อไฟอุด้งเส้นหนา ใส่สารพัดผักโดยเฉพาะฟักทองที่ช่วยให้น้ำซุปหวานอร่อย เข้ากันดีกับโคชูมิโสะรสเข้ม ทำให้ได้รสชาติเฉพาะตัว หวาน หอม กลมกล่อม เหมาะกับอากาศหนาว ๆ แล้วยังได้สารอาหารครบถ้วนอีกด้วย
หม้อไฟทูนามากุโร่ - เนกิมะนาเบะ เครดิตภาพ : https://www.mizkan.co.jp/ouchirecipe/recipe/?menu_id=4790
เมนูหม้อไฟยอดฮิตของชาวเอโดะ (โตเกียว) “เนกิมะนาเบะ – ねぎま鍋”
หม้อไฟเก่าแก่ที่มีมาตั้งแต่ยุคเอโดะ เมนูคลายหนาวที่รับประทานง่าย ซุปดาชิผสมโชหยุต้มกับเนื้อส่วนท้องของปลาทูน่า (มากุโร่) และต้นหอมญี่ปุ่น ทำให้ได้รสชาติหวานละมุน
ชาวเอโดะชื่นชอบการรับประทานปลาทูน่าเป็นอย่างมาก ทว่าในยุคที่ยังไม่มีตู้เย็นเพื่อรักษาความสดของอาหาร การนำเนื้อปลาส่วนท้องซึ่งเป็นส่วนที่เน่าเสียง่ายที่สุดมาต้มรับประทานกับต้นหอม จึงเป็นวิธีการบริโภคอาหารที่คุ้มค่าที่สุด และความอร่อยของเนกิมะนาเบะก็ทำให้เมนูหม้อไฟนี้เป็นที่รักของชาวเอโดะเรื่อยมา
หม้อไฟหมูป่าที่มีอีกชื่อหนึ่งว่า หม้อไฟดอกโบตั๋น เครดิตภาพ : https://www.maff.go.jp/j/keikaku/syokubunka/k_ryouri/search_menu/menu/40_3_hyogo.html
หม้อไฟหมูป่า เมนูพื้นบ้านของจังหวัดชิสุโอกะ “ชิชินาเบะ – シシ鍋”
ดินแดนที่อุดมไปด้วยผืนป่าอย่างจังหวัดชิสุโอกะ เต็มไปด้วยวัตถุดิบสำหรับทำอาหารนานาชนิด หนึ่งในนั้นก็คือ หมูป่า เมื่อนำมาต้มในซุปมิโสะรวมกับหัวไชเท้า โกะโบ ต้นหอม ทำให้เมนูหม้อไฟนี้เป็นที่เลื่องชื่อในท้องถิ่น เนื้อหมูป่าที่ผ่านการต้มในหม้อไฟจะกลายเป็นสีชมพูคล้ายสีของดอกโบตั๋น จึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า หม้อไฟดอกโบตั๋น
มิโสะโอเด้งสไตล์นาโกย่า เครดิตภาพ : https://s.otoriyose.net/kuchikomi/item/7903
โอเด้งรสเข้มสไตล์นาโกย่า จังหวัดไอจิ “มิโสะโอเด้ง – 味噌おでん”
โอเด้งในภาพจำของคนส่วนใหญ่จะเป็นหัวไชเท้า ไข่ต้ม คอนยัคขุในน้ำซุปใสซดคล่องคอ แตกต่างจากโอเด้งของชาวนาโกย่าที่มีรสชาติเข้มข้น หอมกลิ่นฮัทโจมิโสะ ซึ่งเป็นมิโสะสูตรเก่าแก่มากกว่าสามร้อยปี ของขึ้นชื่อจังหวัดไอจิ นิยมใส่หัวไชเท้า ไข่ต้ม เต้าหู และเอ็นวัว
หม้อไฟปูหิมะของดีเมืองฟุคุอิ เครดิตภาพ : https://cooking.coop-kobe.net/recipe/20187.php
หม้อไฟปู สัญลักษณ์ประจำฤดูหนาวของจังหวัดฟุคุอิ “คานิจิริ - カニちり”
หากพูดถึงของดีประจำจังหวัดฟุคุอิคงหนีไม่พ้น “ปูหิมะ” ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วญี่ปุ่น ดังนั้นหม้อไฟในพื้นที่นี้จึงเป็นหม้อไฟปูหิมะ นาเบะสุดหรูที่ไม่ต้องปรุงแต่งน้ำซุปมากนัก ใส่เพียงแค่สาหร่ายคมบุและผักกาดขาว จึงทำให้ได้รสชาติอร่อยของปูหิมะได้อย่างเต็มที่ เมนูหม้อไฟนี้นิยมรับประทานเป็นปูหิมะตัวผู้มากกว่าตัวเมีย
คาโมะนาเบะ เครดิตภาพ : https://recipe-navi.jp/recipes/8746
หม้อไฟเนื้อเป็ดหารับประทานยาก เมนูเฉพาะถิ่นจังหวัดอิชิกาวะ “คาโมะนาเบะ – 鴨鍋”
พื้นที่แถบจังหวัดอิชิกาวะแทบจะเป็นท้องที่เดียวในญี่ปุ่นที่นิยมรับประทานเนื้อเป็ด ซึ่งถือเป็นของมีค่าหารับประทานได้ยากที่ยังคงสืบทอดการทำอาหารเรื่อยมา หม้อไฟเป็ดเมนูนี้มีเอกลักษณ์โดดเด่นที่วิธีการทำ โดยคลุกเนื้อเป็ดกับแป้งสาลีก่อนนำไปต้มเพื่อไม่ให้เนื้อเป็ดแข็งและความอร่อยละลายไปกับความร้อนในน้ำซุปจนหมด หากมีโอกาสได้ไปเยือนจังหวัดอิชิกาวะควรลิ้มลองคาโมะนาเบะดูสักครั้ง
เต้าหู้ร้อน - ยุโดฟุ เครดิตภาพ : https://www.sirogohan.com/recipe/yudouhu/
เต้าหู้ร้อน เมนูแห่งจิตวิญญาณ ของดีเกียวโต “ยุโดฟุ – 湯豆腐”
หม้อไฟที่ปรุงรสและมีรสชาติที่เรียบง่าย มีเพียงแค่เต้าหูต้มกับน้ำซุปสาหร่ายคมบุ ซึ่งแต่เดิมเป็นอาหารมังสวิรัตที่พระในวัดนิกายเซนรับประทานกัน หัวใจสำคัญอยู่ที่เต้าหู้ที่มีรสแบบธรรมชาติ รับประทานคู่กับโชหยุหรือพอนสึเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้ดูเป็นเมนูธรรมดาแต่กลับเป็นหม้อไฟที่ไม่ว่าใครที่ไปเยือนเมืองเกียวโตก็จะหารับประทานกันแทบทุกคน
หม้อไฟปลาวาฬ เครดิตภาพ : https://www.kujiraniku.com/html/page19.html
หม้อไฟปลาวาฬ เมนูคู่ลิ้นชาวโอซาก้า “ฮาริฮารินาเบะ – はりはり鍋”
เป็นเมนูหม้อไฟที่นิยมรับประทานกันมาตั้งแต่ยุคเอโดะ โดยนำเนื้อปลาวาฬต้มในซุปปลาคัตสึโอะและสาหร่ายคมบุ รับประทานคู่กับมิซูนะผักกาดน้ำญี่ปุ่นที่หวานกรอบ ปัจจุบันเนื้อปลาวาฬเป็นวัตถุดิบที่หายาก หลายท้องที่ในโอซาก้าจึงหันมาใช้เนื้อวัวทดแทน
หม้อไฟหอยนางรม เครดิตภาพ : https://prtimes.jp/main/html/rd/p/000000083.000009278.html
หม้อไฟหอยนางรม วัตถุดิบขึ้นชื่อของจังหวัดฮิโรชิมะ “คาคิโนะโดเตนาเบะ – カキの土手鍋”
เป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้วถึงความอร่อยของหอยนางรมแห่งฮิโรชิมะที่สามารถนำมารับประทานได้หลากหลาย ตั้งแต่รับประทานแบบสด ๆ ย่างไฟ หรือเอาไปนึ่ง หม้อไฟก็เป็นอีกหนึ่งเมนูที่พลาดไม่ได้ หอยนางรมตัวอวบต้มกับซุปดาชิในหม้อดินที่ทาชิโรมิโสะ-มิโสะขาวจนทั่ว ได้รสชาติเข้มข้นและกลิ่นมิโสะไหม้นิด ๆ เคล้ากับกลิ่นของหม้อดิน ซดคู่กับเหล้าสาเกญี่ปุ่นยิ่งเพิ่มความอร่อย
หม้อไฟปลาปักเป้า เครดิตภาพ : https://tuuhan.co.jp/%E3%81%B5%E3%81%90%E3%81%A1%E3%82%8A%E9%80%9A%E8%B2%A9/%E3%81%B5%E3%81%90%E3%81%A1%E3%82%8A.html
หม้อไฟปลาปักเป้า เมนูเลิศรสแห่งจังหวัดยามากุจิ “ฟุกุจิริ - フグちり”
ปลาปักเป้าเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศที่มีพิษอันตราย ทว่าหากผ่านปลายมีดแร่โดยผู้เชี่ยวชาญแล้วก็จะกลายเป็นเมนูรสอร่อยที่หลายคนต้องติดใจ ปลาปักเป้าในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า “ฟุกุ” ซึ่งคล้องเสียงกับคำที่มีความหมายถึง โชคลาภ ทำให้ปลาปักเป้ากลายเป็นเมนูชั้นเลิศที่นิยมรับประทานในงานมงคล
จังหวัดยามากุจิเป็นแหล่งทำประมงปลาปักเป้าที่ใหญ่และมีชื่อมากที่สุด เมนูปลาปักเป้าจึงสร้างชื่อให้แก่จังหวัดเป็นอย่างมาก นอกจากซาชิมิปลาปักเป้า และปักเป้าคาราอาเกะที่ทอดจนเหลืองอร่ามน่ารับประทานแล้ว ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าหม้อไฟร้อน ๆ กับวัตถุดิบชั้นเลิศนี้ที่ช่วยคลายความหนาวให้กับคนท้องถิ่น น้ำซุปใสที่ได้จากสาหร่ายคมบุต้มกับผักกาดขาวยิ่งช่วยชูรสชาติของปลาปักเป้าให้อร่อยมากยิ่งขึ้น
หม้อไฟซุปไก่ - มิสุทากิ เครดิตภาพ : https://kotobank.jp/word/%E5%8D%9A%E5%A4%9A%E6%B0%B4%E7%82%8A%E3%81%8D-1576778
หม้อไฟซุปไก่ของดีเมืองฮากาตะ จังหวัดฟุกุโอกะ “มิสุทากิ – 水炊き”
น้ำซุปขาวข้นที่ได้จากการการเคี่ยวกระดูกไก่จนหอม หวาน มัน เมื่อนำมาทำหม้อไฟใส่สารพัดผักและไก่ชิ้นหนานุ่มทำให้ซดได้คล่องคอ อร่อยจนยกหม้อซดน้ำซุป เป็นเมนูหม้อไฟที่มีแทบทุกร้านในเมืองฮากาตะ
คนในพื้นที่ฟุกุโอกะ-นางาซากินิยมรับประทานเมนูไก่เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะโทริซาชิ (鳥刺し) ซาชิมิไก่ อาหารเก่าแก่ตั้งแต่ยุคเอโดะ ทำให้สามารถเลือกหารับประทานเมนูไก่ได้หลากหลาย แต่หากเป็นฤดูหนาวที่อากาศเย็นจัดแบบนี้ มิสุทากิก็เป็นอีกหนึ่งเมนูหม้อไฟของเด็ดที่ไม่ควรพลาด
มตสึนาเบะ - หม้อไฟเครื่องในวัว เครดิตภาพ : https://tuuhan.co.jp/%E3%82%82%E3%81%A4%E9%8D%8B%E9%80%9A%E8%B2%A9/
หม้อไฟเครื่องในวัวรสจัดจ้าน อีกหนึ่งของขึ้นชื่อจังหวัดฟุกุโอกะ “มตสึนาเบะ - モツ鍋”
เป็นหม้อไฟที่ใส่สารพัดเครื่องในวัวที่ทำความสะอาดมาอย่างดีจนไร้กลิ่นคาว ต้มในน้ำซุปโชหยุตัดรสให้เผ็ดร้อนขึ้นด้วยคารามิโสะ มิโสะรสเผ็ด รับประทานคู่กับผักกาดขาวและต้นกุ้ยช่ายยิ่งทำให้ได้รสสัมผัสที่หลากหลาย เสิร์ฟมาในหม้ออะลูมิเนียมที่ช่วยเสริมความร้อนแรงคลายหนาวได้อย่างดีทีเดียว
วัฒนธรรมการรับประทานหม้อไฟสไตล์ญี่ปุ่น – “ชิเมะ” อร่อยจนน้ำซุปหยดสุดท้าย
ข้าวสวยเคี่ยวกับน้ำซุปที่เหลือในหม้อไฟ เมนูท้ายสุดของการรับประทานนาเบะ เครดิตภาพ : https://citrus-net.jp/article/100401
โดยปกติแล้วเมื่อรับประทานอาหารประเภทหม้อไฟ คนญี่ปุ่นจะเพลิดเพลินกับรสชาติของวัตถุดิบชนิดต่าง ๆ พลางซดน้ำซุป และมักจบการรับประทานด้วยการใส่ข้าวสวย, อุด้ง หรือเส้นโซเม็งลงไปเคี่ยวกับน้ำซุปสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่ ซึ่งอัดแน่นไปด้วยรสชาติของวัตถุดิบต่าง ๆ และคุณค่าของสารอาหาร เป็นการรับประทานอย่างรู้คุณค่าไม่เกิดของเหลือทิ้งจนกลายเป็นขยะอาหารด้วย
- 16
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
