ฎีกาที่ 6378 – 6380/2562
โจทก์บรรยายว่าโจทก์เป็นผู้มีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทโดยทำสัญญาเช่าที่ดินพิพาทจากโจทก์ร่วม จำเลยทั้งสามกับบริวารปลูกบ้านและอาศัยอยู่ในที่ดินพิพาทไม่มีสิทธิ อันเป็นการทำละเมิดต่อโจทก์และโจทก์ร่วม ขอให้จำเลยทั้งสามออกไปจากที่ดินพิพาท ตามคำฟ้องของโจทก์แสดงโดยแจ้งชัดซึ่งสภาพแห่งข้อหาของโจทก์และคำขอบังคับ ทั้งข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาเช่นว่านั้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 172 วรรคสอง แล้ว
แม้ตามคำฟ้องจะมิได้ปรากฏข้อเท็จจริงว่าจำเลยทั้งสามปลูกบ้านหรือสิ่งปลูกสร้างเนื้อที่เท่าใด หรืออยู่ในส่วนใดของที่ดินพิพาทตามที่จำเลยทั้งสามกล่าวอ้างในฎีกา แต่จำเลยทั้งสามให้การยอมรับว่า จำเลยทั้งสามเข้าครอบครองและปลูกบ้านในที่ดินพิพาทตามคำฟ้อง โดยอาศัยสิทธิของบริษัทการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย จำกัด เพียงแต่จำเลยทั้งสามต่อสู้ว่า
โจทก์ติดต่อทำสัญญาเช่ากับกรมธนารักษ์ในฐานะเป็นตัวแทนของผู้อยู่อาศัย แต่กลับมาฟ้องขับไล่ เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต การที่จำเลยทั้งสามให้การเช่นนี้แสดงว่าจำเลยทั้งสามสามารถเข้าใจคำฟ้องของโจทก์และสามารถต่อสู้คดีได้ คำฟ้องของโจทก์จึงไม่เคลือบคลุม
โจทก์กล่าวอ้างในคำฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้ทำสัญญาเช่าที่ดินพิพาทจากโจทก์ร่วม จำเลยทั้งสามกับบริวารปลูกบ้านและสิ่งปลูกสร้างและหรืออาศัยอยู่ในที่ดินพิพาทโดยไม่มีสิทธิ อันเป็นการทำละเมิดต่อโจทก์และโจทก์ร่วม จำเลยทั้งสามให้การต่อสู้ว่า
โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องเนื่องจากจำเลยทั้งสามกับผู้อยู่อาศัยเข้าครอบครองและปลูกบ้านในที่ดินพิพาทโดยอาศัยสิทธิของบริษัทการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย จำกัด ซึ่งทำสัญญาเช่ากับกรมธนารักษ์เพื่อให้พนักงานของบริษัทปลูกบ้านอาศัย เมื่อสัญญาเช่าสิ้นสุดลงจำเลยทั้งสามและผู้อยู่อาศัยได้ครอบครองที่ดินพิพาทดลอดเรื่อยมาโดยไม่ได้เสียค่าเช่าให้กรมธนารักษ์เท่านั้น โดยจำเลยทั้งสามมิได้ให้การต่อสู้ตามที่อ้างในอุทธรณ์เลยว่า
เมื่อสัญญาเช่าสิ้นสุดถือว่าโจทก์ร่วมให้บริษัทการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย จำกัด เช่าโดยไม่มีกำหนดระยะเวลา จำเลยทั้งสามอยู่โดยอาศัยสิทธิดังกล่าวและโจทก์ร่วมยังไม่ได้ครอบครองที่ดินพิพาท จึงไม่อาจทำสัญญาให้เช่าที่ดินพิพาท สัญญาเช่าที่ดินระหว่างโจทก์และโจทก์ร่วมไม่สามารถบังคับได้และเป็นโมฆะแต่ประการใด ข้อกล่าวอ้างตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสามดังกล่าวเป็นปัญหาข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่การวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมาย
อันเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงที่จำเลยทั้งสามบิดเบือนให้เป็นปัญหาข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนเพื่อให้มีสิทธิที่จะยกขึ้นอ้างในอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 วรรคสอง เมื่อจำเลยทั้งสามมิได้ให้การต่อสู้ในปัญหาข้อเท็จจริงที่ว่า สัญญาเช่าที่ดินระหว่างโจทก์ร่วมกับบริษัทการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย จำกัด เป็นสัญญาที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาและจำเลยทั้งสามอยู่ในที่ดินพิพาทโดยอาศัยสิทธิดังกล่าว
ย่อมถือไม่ได้ว่าเป็นปัญหาข้อเท็จจริงที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลชั้นต้น เป็นข้ออุทธรณ์ที่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 225 วรรคหนึ่ง ที่ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยประเด็นนี้ตามอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสามเป็นไปโดยชอบแล้ว
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
