ฎีกาที่ 94/2562 (บางส่วน)
เมื่อโจทก์มองเห็นรถแท็กซี่คันที่จำเลยที่ 1 ขับอยู่ในช่องเดินรถด้านซ้ายใกล้กับทางที่จัดทำไว้สำหรับรถจักรยานกำลังเบี่ยงเข้าไปใกล้กับทางที่จัดทำไว้สำหรับรถจักรยาน จากนั้นจำเลยที่ 1 ก็จอดรถโดยไม่ปรากฏว่ามีเหตุอย่างอื่นที่ทำให้จำเลยที่ 1 ต้องกระทำเช่นนั้น โจทก์จึงย่อมต้องคาดหมายได้ว่ารถแท็กซี่คันดังกล่าวจอดรถเพื่อรับส่งผู้โดยสาร หาไม่แล้วก็ไม่มีเหตุที่จะต้องเบี่ยงรถเข้าไปใกล้กับทางที่จัดทำไว้สำหรับรถจักรยาน
โจทก์ชอบที่จะต้องหยุดรถจักรยานยนต์รอให้จำเลยที่ 1 รับหรือส่งผู้โดยสารให้เสร็จเรียบร้อยก่อนจึงขับรถจักรยานยนต์แล่นต่อไป หรือหากจะไม่หยุดรอโจทก์ก็ชอบที่จะขับรถทางด้านขวาแทนเนื่องจากด้านซ้ายเป็นทางที่จัดทำไว้สำหรับรถจักรยานที่ควรจำกัดไว้ให้เฉพาะแต่ผู้ขับรถจักรยานเท่านั้น แม้ร้อยตำรวจโท ณ. จะเบิกความตอบทนายโจทก์ถามติงว่ารถจักรยานยนต์สามารถแล่นในช่องเดินรถจักรยานได้ก็ตาม
การที่โจทก์ขับรถจักรยานยนต์เพื่อจะแซงขึ้นหน้ารถแท็กซี่ที่จำเลยที่ 1 กำลังหยุดรถส่งผู้โดยสารโดยขับไปในทางที่จัดทำไว้สำหรับรถจักรยานซึ่งอยู่ทางด้านซ้ายแล้วเกิดเฉี่ยวชนกับประตูแท็กซี่ที่จำเลยที่ 2 เปิดออกนั้น จึงถือว่าโจทก์มีส่วนประมาทไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน โจทก์และจำเลยที่ 1 และที่ 2 ไม่อาจเรียกร้องค่าเสียหายต่อกันได้
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 442 ประกอบมาตรา 223 กรณีไม่จำต้องวินิจฉัยว่าจำเลยทั้งสามจะต้องร่วมกันชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่โจทก์เพียงใด ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์นั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยในผล ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันชำระเงินแก่โจทก์ 294,549.15 บาท
พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันที่ 24 ธันวาคม 2556 เป็นต้นไป จำเลยทั้งสามจึงเป็นคู่ความร่วมในคดีที่มีมูลความแห่งคดีเป็นการชำระหนี้อันไม่อาจแบ่งแยกได้ จำเลยที่ 2 และที่ 3 ต่างยื่นอุทธรณ์แยกกันโดยต่างได้เสียค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ ซึ่งค่าขึ้นศาลดังกล่าวเมื่อรวมแล้วมีจำนวนสูงกว่าที่จำเลยที่ 2 และที่ 3 ต้องชำระในกรณีที่ยื่นอุทธรณ์ร่วมกัน กรณีจึงต้องด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 150 วรรคห้า
ที่ศาลอุทธรณ์จะต้องมีคำสั่งคืนส่วนที่เกินแก่จำเลยที่ 2 และที่ 3 ตามส่วนของค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ที่แต่ละคนชำระเกินไป เมื่อศาลอุทธรณ์ไม่ได้สั่งคืนค่าขึ้นศาลส่วนที่เกินแก่โจทก์กับจำเลยที่ 2 และที่ 3 ทั้งศาลอุทธรณ์ยังไม่ได้สั่งค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไขให้ถูกต้อง (พิพากษาแก้ (ให้ยกฟ้อง ให้คืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์แก่โจทก์ 122 บาท คืนค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาแก่โจทก์ 20 บาท คืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์แก่จำเลยที่ 2 และที่ 3 คนละ 3,166 บาท)
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
