สรุปกฎข้อที่สามของหนังสือ 12 กฎ ที่ใช้ได้ตลอดชีวิตโดย จอร์แดน บี. ปีเตอร์สัน
ผมว่าทุกคนคงมีเพื่อน ไม่ก็เพื่อนของเพื่อนหรือคนรู้จักคนหนึ่ง ที่ชีวิตเขาตอนนี้ดูแย่มาก ทั้งที่ตอนเริ่มต้นอายุน้อย เขายังดูดีมีอนาคตไกลโดยเฉพาะตอนเด็กแต่ทำไมพอโตมาแล้วกลายเป็นแบบนี้
อาจจะสงสัยมั้ยว่าทำไม ถ้าให้เราคาดเดาเราก็คงตอบได้เลยว่าส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะการคบเพื่อนซึ่งนำพาให้เขากลายเป็นอย่างงี้
แต่เชื่อไหมว่าหลายๆคนที่มาถึง จุดที่ชีวิตตกต่ำสุดบางครั้งก็ชอบโทษนู่น โทษนี่ โทษนั่น พอคุณยื่นมือเข้าไปช่วย คุณคิดว่าคุณจะดึงเขาขึ้นมาจากเหวที่เขาอยู่ แต่กลายเป็นว่าเขาดึง คุณลงมา
คนบางคนเชื่อว่าชีวิตเนี่ย ไม่ควรจะได้สิ่งดีๆ และบางครั้งมันง่ายที่จะยอมรับสิ่งที่ไม่ดี เพียงเพราะไม่อยากแบกรับภาระความรับผิดชอบของตัวเอง และมันคงง่ายกว่าที่จะไปโทษคนอื่น แต่คุณอาจจะให้เหตุผลแก่คนผู้นั้นว่า เพราะเป็นเหยื่อที่ได้รับผลร้ายที่เกิดขึ้น
เเต่คุณเชื่อจริงๆหรอว่าบุคคลที่ได้รับผลร้ายนั้น จะเป็นแค่เหยื่อโดยที่ไม่เป็นผู้ร่วมกระทำที่เกี่ยวข้องเลยเเล้วบางครั้ง เพื่อนบางประเภท ก็จะอิจฉาเราเมื่อเราได้ดีมากขึ้นแล้วพยายามทำให้เราไม่ดีไปกว่าเขา ซึ่งไม่น่าคบหาอย่างยิ่ง
แต่ที่กล่าวมาข้างต้นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ช่วยคนที่ประสบความยากลำบาก เลยแม้แต่นิดเดียว
แต่สิ่งที่เราต้องพึงพิจารณาก็คือ คนๆนั้นต้องการ ความช่วยเหลือเราหรือไม่และเขาต้องการให้ชีวิต เค้าดีขึ้นหรือเปล่า เพราะ ถ้าเกิดว่า เขาผู้นั้นไม่ต้องการให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นเลย การเสียสละเวลาของคุณเพื่อช่วยเหลือนั้นก็คงเปล่าประโยชน์
ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นเพื่อนคุณมาก่อน แล้วคุณคิดว่าการที่ไม่ช่วยเหลือนั้นจะเป็นการทรยศเพื่อนตัวเอง ทำให้คุณเชื่อว่าคุณนั้นมีคุณธรรมที่ไม่ดี
แต่คุณลองคิดดูดีๆว่าการที่เขาเลือกที่จะปฏิเสธการเดินในเส้นทางแล้วเลือกเดินทางในเส้นทางที่ทำให้โลกนั้นเลวร้ายลงนั้นม่ใช่ส่วนที่คุณผิดเลยแม้แต่นิด
บางครั้งมันคงดีกว่าที่เราเลือกเดินออกมาและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเพื่อที่วันนึงจะเป็นแบบอย่างให้เขาดูได้
ซึ่งผู้เขียนได้ตั้งข้อสังเกตง่ายๆว่า
ถ้าเกิดคุณมีเพื่อนคนนึงแล้วคุณไม่อยากแนะนำให้พ่อแม่พี่น้อง หรือว่าเพื่อนคนอื่นๆรู้จัก อันนี้ถือเป็นตัววัดเลยว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่น่าคบหรือไม่
เพราะฉะนั้นจงคบหาคนที่อยากให้คุณได้ดี
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
