บทที่ 1 วิญญาณปรากฏตัว
ฉากแรกของละครเริ่มขึ้นที่บริเวณหน้าปราสาทเอลสินอร์ในประเทศเดนมาร์ก ขณะนั้นเป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน ทหารยามคนหนึ่งมีนามว่าฟรานซีสโกกำลังยืนเฝ้ายามอยู่ท่ามกลางความมืดและอากาศอันหนาวเหน็บ
เวลาผ่านไปสักครู่หนึ่งมีทหารอีกคนหนึ่งนามว่าบาร์นาโดกำลังเดินมาเพื่อผลัดเวร
ทั้งสองต่างมองเห็นหน้ากันและกันไม่ชัด เบอร์นาโดส่งเสียงพูดออกไปก่อน "ใครยืนอยู่ตรงนั้น?"
ฟรานซิสโก้ซึ่งยืนเฝ้ายามมาเป็นเวลานานแล้ว ถูกความเงียบครอบงำจนทำให้เขารู้สึกวังเวงและเกิดความหวาดกลัวซ่อนอยู่ในใจ ดังนั้นเมื่อเขาเห็นเงาคนกำลังเดินมาพร้อมทั้งมีเสียงพูดมาแต่ไกล ฟรานซิสโกจึงได้ส่งเสียงออกไปว่า "โปรดหยุดอยู่ตรงนั้นเจ้าจงบอกรหัสก่อนที่จะเดินเข้ามา"
บาร์นาร์โดนึกขึ้นได้ว่าตนต้องบอกรหัสให้เพื่อนทหารรู้ก่อนเข้าไปใกล้ๆ จึงรีบบอกรหัสออกไป "กษัตริย์จงเจริญ" จากนั้นเขาจึงเดินเข้าไปหาฟรานซิสโก
"เจ้าคือบาร์นาร์โดใช่ไหม?"
"ใช่แล้ว ฉันเอง"
"เจ้ามาพอดีเวลาเลย"
"ใช่ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว เจ้ากลับไปนอนเถอะ"
"ขอบใจเจ้ามาก ตอนนี้อากาศหนาวมาก จนข้ารู้สึกหดหู่ยังไงชอบกล"
"เจ้าว่าไหม? คืนนี้มันช่างเงียบเสียจริง"
"ใช่สิ แม้แต่เสียงหนูข้ายังไม่ได้ยินเลย"
"เจ้ากลับไปได้แล้ว สวัสดี อ้อ! ระหว่างทางหากเจ้าพบโฮราทิโอและมาร์เซลลัสแล้วล่ะก็ ช่วยบอกพวกมันให้รีบมาสมทบกับข้าเร็วๆด้วย"
"บาร์นาร์โด ข้าได้ยินเสียงคนกำลังเดินมา น่าจะเป็นพวกมันสองคนแน่ๆ"
บาร์นาร์โดพยักหน้าเห็นด้วย
"พวกเจ้าที่กำลังเดินมาจงหยุดอยู่ตรงนั้นก่อน" ฟรานซิสโกส่งเสียงพูดอันดัง
"เพื่อนร่วมชาติ" โฮรามิโอบอกรหัสของตน
"ข้ารับใช้กษัตริย์ชาวเดนนิส" มาร์เซลลัสบอกรหัสของตนเช่นกัน
"สวัสดีพวกเจ้าทั้งสอง ข้าขอกลับไปพักก่อนล่ะ"
"โชคดีเพื่อน" โฮราทิโอและมาร์เซลลัสต่างโบกมือลาฟราซิสโก
"สวัสดีสหายทั้งสอง ข้านึกว่าพวกเจ้าจะมาสายเสียแล้ว" บาร์นาร์โดกล่าวทักทาย
"สวัสดีบาร์นาร์โด" โฮราทิโอและมาร์เซลลัสกล่าวทักทายตอบ
"บอกมาว่าคืนนี้เจ้าเห็นมันอีกหรือไม่?" มาร์เซลลัสถาม
"ข้าเพิ่งมาเข้าเวรจึงยังไม่เจออะไรนอกจากเจอพวกเจ้าสองคน"
"เจ้าโฮราทิโอมันหาว่าข้าตาฝาดไปเองอย่ามาพูดหว่านล้อมให้กลัวเลย มันไม่เชื่อว่าพวกเราเห็นผีถึงสองครั้งแล้ว ข้าเลยขอร้องให้มันมาเข้าเวรพร้อมกับข้า มันจะได้เห็นผีด้วยตาของมันเอง ถ้าคืนนี้พวกเราเจอผีอีกข้าจะคุยกับผีเอง"
"ถึงตอนนี้ข้าก็ยังยืนยันเหมือนเดิม" โฮราทิโอตอบ
"นั่งลงก่อนสิ เราจะเล่าเหตุการณ์ตอนที่เราเห็นผีทั้งสองครั้งให้เจ้าฟัง" เบอร์นาโดพูดกับโฮราทิโอ
"ก็ได้ ฉันจะลองฟังพวกเจ้าดู"
บาร์นาร์โดจึงเริ่มเล่าเรื่อง โดยเขาเอามือชี้ไปที่กลุ่มดาวกลุ่มหนึ่งบนท้องฟ้า
"คืนนั้นตอนที่ดาวกลุ่มนี้เคลื่อนตัวมาตรงกับตำแหน่งนี้มันตรงกับเวลาตีหนึ่งเหมือนกับวันนี้พอดี ข้ากับมาร์เซลลัส..."
บาร์นาร์โดยังพูดไม่จบ มาร์เซลลัสก็พูดแทรกขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นแต่เป็นเสียงที่เบามากจนเหมือนเสียงกระซิบ
the Ghost of the dead King of Denmark Source :harvard.edu
"เฮ้ย! หยุดพูดก่อนเพื่อน ข้าสังหรณ์ว่าเจ้าผีกำลังมาหาพวกเราแล้ว"
"เจ้าเห็นอย่างที่ข้าเห็นหรือเปล่ามาร์เซลลัส มันดูเหมือนกษัตริย์องค์ก่อนเลยว่ะ" เบอร์นาโดกระซิบ
มาร์เซลลัสหันมามองโฮราทิโอแล้วพูดขึ้นว่า
"ตอนนี้เจ้าก็ได้เห็นมันกับตาตัวเองแล้ว ไหนเจ้าอธิบายให้ข้าฟังหน่อยสิ"
"เจ้าคิดว่ามันหน้าเหมือนกษัตริย์องค์ก่อนหรือเปล่า? โฮราทิโอ" บาร์นาร์โดถาม
"ฉะ!ฉะ!ใช่! เหมือนมาก ข้ารู้สึกกลัวมากเลย"
"ดูเหมือนผีมันอยากพูดกับพวกเรานะ" บาร์นาร์โดออกความเห็น
"โฮราทิโอ เจ้าลองถามเจ้าผีดูซิว่ามันต้องการจะบอกอะไรพวกเรา" มาร์เซลลัสคะยั้นคะยอ
"ไหนเจ้าบอกว่าเจ้าจะเป็นคนพูดกับผีแล้วทำไมกลายเป็นข้าล่ะ แต่ก็เอาเถอะข้าเองก็อยากลองคุยกับผีดู"
โฮราทิโอรวบรวมความกล้า หายใจเข้าลึกๆ แล้วจ้องมองไปที่ผี
"เจ้าเป็นใครกัน? เจ้ากล้าดียังไงถึงมาหลอกหลอนพวกเรา แล้วทำไมเจ้าถึงมีหน้าตาเหมือนกษัตริย์องค์ก่อน แถมเจ้ายังใส่เสื้อเกราะออกรบแบบกษัตริย์อีก ในนามของพระเจ้าข้าขอสั่งให้เจ้าพูดกับข้าเดี๋ยวนี้"
"เจ้าไปพูดจาสั่งผีได้อย่างไรกัน" มาร์เซลลัสกล่าวตำหนิโฮราทิโอ
"พวกเราดูสิ ผีมันกลับไปแล้ว" เบอร์นาโดกล่าว
"เจ้าผีจงหยุดเดี๋ยวนี้ จงพูดกับข้าก่อน นี่เป็นคำสั่ง" โฮราทิโอส่งเสียงตะโกน
"ผีมันไปแล้ว ยังไม่ได้ตอบอะไรเลยเสียดายจริงๆ" มาร์เซลลัสบ่น
"ดูเข้าสิโฮราทิโอ ตอนนี้เจ้าทั้งซีดเผือกและตัวสั่นเชียว เจ้าเชื่อเราแล้วสินะว่าพวกเราพูดความจริงไม่ได้คิดเอาเอง" บาร์นาร์โดพูดเหน็บ
"ข้าขอสาบานต่อพระเจ้าเลยว่าถ้าข้าไม่มาเห็นผีด้วยตาของตัวเองแล้วล่ะก็ข้าจะไม่มีทางเชื่อโดยเด็ดขาด" โฮราทิโอกล่าว
"ว่าแต่พวกเราเห็นด้วยกับข้าไหมว่าเจ้าผีมันมีหน้าตาเหมือนกษัตริย์องค์ก่อน" มาร์เซลลัสออกควาเห็น
โฮราทิโอพยักหน้าเห็นด้วยและพูดเสริมว่า
"ใช่เลย เหมือนราวกับส่องคันฉ่องแล้วเห็นหน้าตัวเองเลย แถมผีมันยังใส่เสื้อเกราะแบบเดียวกับตอนกษัตริย์องค์ก่อนออกรบกับกษัตริย์นอร์เว ยิ่งตอนมันขมวดคิ้วมันยิ่งเหมือนกษัตริย์องค์ก่อนตอนรบกับพวกโปลส์ ตอนนั้นพระองค์ดูน่ากลัวมาก"
"เจ้ารู้ไหม เจ้าผีมันโผล่มาราวกับจะออกรบแล้วก็จากไปแบบนี้เหมือนกันทั้งสองครั้งก่อนเลย แถมยังโผล่มาเป็นเวลาเดียวกันเสียด้วย" มาร์เซลลัสพูดเสริม
"เหตุการณ์คืนนี้ยากนักที่จะอธิบาย ตัวข้าสังหรณ์ใจว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายกับบ้านเมืองของเรา" โฮราทิโอกล่าวด้วยความไม่สบายใจ
"เจ้าคิดเช่นนั้นหรือ? เชิญพวกเรามานั่งคุยกันหน่อยสิ ใครก็ได้ช่วยตอบคำถามต่อไปนี้ให้ข้าที มีคนมาถามข้าว่าทำไมกะเข้าเวรยามถึงได้ถูกกำหนดมาอย่างตายตัวอย่างนี้? ทำไมปืนใหญ่ทองเหลืองถึงต้องผลิตแต่ที่เดนมาร์ก แต่อาวุธอื่นๆกลับต้องซื้อจากประเทศอื่น? ทำไมช่างต่อเรือถึงต้องทำงานอย่างหนักไม่เว้นแม้แต่วันอาทิตย์? แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านี้มันมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับการที่พวกเราต้องผลัดกันมาเข้าเวรยามทั้งวันทั้งคืนหรือเปล่า? ใครตอบข้าได้บ้าง"
โฮราทิโออาสาตอบคำถามของบาร์นาร์โด
"ข้าคิดว่าจ้าพอจะตอบคำถามเจ้าได้นะ ข้าว่ามันต้องเกี่ยวโยงกับข่าวลือ เจ้าน่าจะรู้แล้วว่าอดีตกษัตริย์ของเราเป็นคู่อริสำคัญกับฟอร์ทินบราสกษัตริย์แห่งนอร์เวย์ ฟอร์ทินบราสได้ท้ารบกับอดีตกษัตริย์ของเรา ในการรบครั้งนั้นอดีตกษัตริย์ได้สังหารฟอร์ทินบราส ทำให้นอร์เวย์ต้องเสียดินแดนหลายส่วนให้กับเดนมาร์ก
ต่อมาโอรสของฟอร์เทนบราสซึ่งมีนามว่าฟอร์เทนบราสเช่นกันได้เติบโตขึ้นและมีความสามารถในการรบไม่ต่างกับอดีตกษัตริย์ของเรา มันกำลังซ่องสุมกำลังพลและเสบียงจากหลายๆพื้นที่ เพื่อเตรียมการยึดคืนแผ่นดินที่บิดาของมันต้องสูญเสียไป เหตุการณ์เหล่านี้แหล่ะทำให้พวกเราต้องมาอยู่ที่นี่คืนนี้เพื่อป้องกันการเกิดความวุ่นวาย"
"เจ้าพูดได้ถูกต้อง และนี่คงเป็นเหตุผลที่ผีกษัตริย์องค์ก่อนมาปรากฏตัวให้พวกเราเห็นเพื่อเตือนพวกเราว่าจะมีเหตุการณ์ไม่สงบในเร็วๆนี้" บาร์นาร์โดกล่าว
"ข้าว่าผีคงมีความกังวลอะไรบางอย่าง
ข้าขอเล่าตำนานเรื่องหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่าในสมัยที่อาณาจักรโรมันยังรุ่งเรืองก่อนที่จูเลียสซีซาร์จะถูกสังหาร ได้เกิดเหตุการณ์ที่อยู่ดีๆคนตายได้ฟื้นขึ้นมาจากหลุมศพแล้วเที่ยววิ่งไปบนถนนพูดจาเพ้อเจ้อไม่มีความหมาย แล้วในยามดึกก็ปรากฏดาวหางบนท้องฟ้า ยามเช้าก็ปรากฏน้ำค้างสีเลือด นอกจากนี้ยังเกิดสุริยคราสกลางวันกลายเป็นกลางคืน ซึ่งเวลาต่อมาจูเลียสซีซาร์ก็ถูกรุมสังหารจนตาย
แล้วคืนนี้พวกเราก็ได้เห็นลางบอกพร้อมๆกันแล้ว ข้าจึงมั่นใจว่าจะต้องเกิดเหตุการณ์ร้ายในเร็วๆนี้แน่นอน" โฮราทิโอออกความเห็น
แต่แล้วผีได้ปรากฏตัวให้ทุกคนเห็นอีกครั้งหนึ่ง โฮทาริโอจึงรีบพูดกับผีว่า
"ข้าดีใจที่เจ้ากลับมา เจ้าจงอย่ารีบหายตัวไป"
ขณะที่โฮราทิโอกำละงพูด ผีได้กางแขนออกมาเหมือนต้องการสื่ออะไรบางอย่าง
โฮราทิโอพูดต่อไปว่า
"เจ้าจงพูดกับข้า ถ้ามีอะไรที่ข้าช่วยเหลือเจ้าได้ ข้าก็เต็มใจที่จะช่วยเจ้าเพื่อให้เจ้าได้ไปสู่สุคติ ถ้าเจ้ามีความลับเกี่ยวกับชะตากรรมของบ้านเมืองได้โปรดบอกให้ข้ารู้เพื่อจะได้หลีกเลี่ยงหายนะของบ้านเมือง แต่ถ้าเจ้ากังวลเกี่ยวทรัพย์สมบัติที่เจ้าเก็บไว้แล้วไม่มีผู้ใดรู้ก็จงบอกข้ามาเพื่อข้าจะได้ช่วยจัดส่งทรัพย์สมบัติให้กับลูกหลานเจ้าต่อไป"
เมื่อโฮราทิโอพูดจบเสียงไก่ขันก็ดังขึ้น ทั้งสามคนละสายตาจากผีหันไปมองหาไก่ว่าอยู่ตรงไหน
"มาร์เซลลัสเจ้ารีบไปจับไก่อย่าให้มันหนี!" โฮราทิโอส่งเสียงร้อง
"ให้ข้าเอาหอกแทงมันน่าจะง่ายกว่านะ" มาร์เซลลัสบ่น
"เจ้าแทงมันได้เลยถ้ามันไม่ยอมให้เจ้าจับ" โฮราทิโอตอบ
"มาร์เซลลัส! ไก่มายืนอยู่ตรงนี้" บาร์ดาร์โนชี้ไปที่ไก่
"เอ้า! มันวิ่งมาตรงนี้แล้ว!" โฮราทิโอส่งเสียงบอก
ขณะที่ทั้งสามกำลังสาละวนอยู่กับการจับไก่ ผีก็ได้เคลื่อนตัวจากไป
"นี่พวกเรา ผีหนีพวกเราไปแล้ว พวกเราพลาดอีกแล้วที่มัวแต่จับไก่จนเสียงดัง" โฮราทิโอบอกเพื่อนๆ
"ข้าว่า ผีมันกำลังจะบอกอะไรพวกเราตอนที่ไก่ขัน" บาร์นาร์โดออกความเห็น
"นี่เป็นการยืนยันความเชื่อที่ว่าเสียงไก่ขันจะทำให้วิญญาณเร่ร่อนทั้งหลายต้องรีบกลับไปยังที่อยู่ของพวกมัน" โฮราทิโอพูดเสริม
"ใช่แล้ว ผีมันค่อยๆจางหายไปตอนที่ไก่กำลังส่งเสียงขัน ข้าได้ฟังมาว่าก่อนวันคริสต์มาสบรรดาไก่จะพร้อมใจกันส่งเสียงขันเพื่อป้องกันไม่ให้ผีออกมาหลอกหลอนคน" มาร์เซลลัสกล่าวยืนยัน
"ใช่ ข้าก็ได้ฟังมาอย่างนั้น แต่ตอนนี้ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว ข้าเห็นว่าพอพวกเราออกเวรพวกเราต้องรียไปหาเจ้าชายแฮมเพื่อบอกสิ่งที่พวกเราเห็นเมื่อคืน ข้ามั่นใจว่าผีจะต้องพูดกับเจ้าชายแฮมเลตแน่นอน" โฮราทิโอพูดขัดจังหวะ
"ข้าเห็นด้วย และข้าก็รู้ด้วยว่าจะหาเจ้าชายแฮมเลตเจอได้ที่ไหน" มาร์เซลลัสเสนอความเห็น
จบตอนที่1
โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป
ขอบคุณทุกท่าน
สุธีร์@อ่านเอาเพลิน
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
