อารมณ์แต่ละตัวนั่น มันเหมือนเป็นมนต์ สะกดจิตไม่ให้มีสติรับรู้ ใคร่ครวญอะไร เป็นเหมือนมีมนต์อวิชชา..กำกับ ให้จิตนั่นฝืนอารมณ์นั่นไม่ได้ บางที่เค้าเรียกว่า อารมณ์นั้นเป็นเหมือนบ่อโคลนสาบควาย แล้วมันไม่ได้มีบ่อเดียวเสียเมื่อไหร่ บ่อโคลนมันมากมาย..ควายมันก็เลยชอบลงไป คลุกเกลือกกลิ่ง หลงว่าเป็นสุข หลอกให้จิตนั่น สร้างกรรมมากๆ เหมือนเลี้ยงเป็ดไก่ ให้อาหารขุนกินอย่างดี .บางคนเรียกลูกจ๊ะจ้าเสียด้วย
แล้วก็จับมันไปเชือดขาย..ร่ำรวยเงินทอง ..กว่าจะร่ำรวยเงินทอง ไก่ก็เป็นจิตดวงหนึ่ง เป็ดก็จิตดวงหนึ่ง มนุษย์ก็เป็นจิตดวงหนึ่ง ต่างก็มีกรรมต้องไปสถิตย์อยู่กับสังขารกรรม แล้วการโลภ อยากร่ำรวย ด้วยเงินทอง ต้องเข่นฆ่าชีวิตเค้าจำนวนเท่าใด ..มันก็เกิดเป็นกรรมจากความโลภ แต่มองไม่เห็น เมื่อถึงเวลา กรรมนั่นต้องส่งให้แน่นอน..บ้างก็ส่งให้ก่อน หมดลมด้วยซ้ำไป ไม่อยากจะเรียกว่า โง่ เรียกว่า..อวิชชาปิดบังไม่ให้รู้จักกรรม ก็แล้วกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
