สรุปกฎข้อที่ห้าของหนังสือ 12 กฎ ที่ใช้ได้ตลอดชีวิตโดย จอร์แดน บี. ปีเตอร์สัน
ยุคปัจจุบัน เราคงเห็นสถานการณ์การเมืองในหลายๆที่ทั่วโลก มีหลายๆคนที่ต้องการการปฏิรูปทางสังคม เพราะคิดว่าโครงสร้างทางสังคมเป็นรากของปํญหาที่เกิดขึ้นกับการเป็นอยู่ ณ ปัจจุบัน
เเต่ว่ามันเป็นอย่างงั้นจริงๆหรอว่า ความโกลาหลที่เกิดขึ้นกับตัวเราเกิดจากโครงสร้างทางสังคมเเล้ว การปฏิรูปคือคำตอบที่ถูกต้อง?
ทุกวันนี้มีคนหลายๆคนที่ไม่สามารถเข้ากับสังคมได้เเล้วมักจะอยู่อย่างโดดเดี่ยวเเล้วซึมเศร้า เเละต้องทนทุกข์ทรมาณ
เด็กๆจะเริ่มเรียนรู้จักการเข้าสังคมตั้งเเต่สี่ขวบเเล้ว เด็กที่ประพฤติตัวได้ดีก็จะสามารถเข้าสังคมมีทั้งเพื่อนฝูงที่อยากอยู่ด้วยเเละผู้ใหญ่ก็เอ็นดู
เเต่การที่เด็กๆจะรู้ขอบเขตว่าอะไรควรหรือไม่ควรทำนั้นเริ่มตั้งเเต่เด็กๆอายุสองขวบเเล้ว
เด็กทุกคนจะทดสอบขีดจำกัดว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้างในสภาวะเเวดล้อมที่เขาอยู่ ซึ่งพ่อ เเม่ ต้องเป็นคนขัดเกลาระเบียบวินัยเเละขอบเขตทางสังคมให้กับลูกๆ
เพราะถ้าพ่อ เเม่ไม่ทำให้ ในการสร้างระเบียบวินัยสังคมก็จะเป็นคนลงโทษลูกๆของคุณเอง
บางครั้งพ่อ เเม่ก็ไม่ได้ต้องการจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมสำหรับลูกๆ เเต่บทบาทนียังจำเป็นสำหรับการจัดการลูกๆของคุณ
เด็กๆเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการความรักเเละความเอาใจใส่สูง
จึงเป็นเหตุผลที่สำคัญว่าอย่าปล่อยให้ลูกๆของคุณทำในสิ่งที่คุณไม่ชอบ มิฉะนั้น คุณจะเริ่มรู้สึกรังเกียจลูกๆของคุณเองถ้าเกิดคุณปล่อยให้เขาทำตามใจอยากตลอดเวลา
เพราะคุณไม่กล้าที่จะขัดใจลูกๆของคุณ
พอลูกคุณทำอะไรได้เเล้วมาบอกคุณ คุณก็ไม่รู้สึกอยากจะยินดีเเละให้กำลังใจด้วย เพระคุณมีความรู้สึกจองเวรกับลูกของคุณเอง เเล้วทำให้คุณไม่ได้เอาใจใส่ลูกคุณเท่าที่ควร
ทำให้เด็กๆขาดความขัดเกลาเเละความรักเเละไม่สามารถโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้อย่างที่ควรเป็น
เพราะฉะนั้นจงอย่าให้ลูกของคุณทำสิ่งใดที่จะทำให้คุณจะไม่ชอบพวกเขา
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
