เห็นตัวเลขนี้ในตอนแรกผมคิดถึงสองเรื่องขึ้นมาพร้อมกัน ประการแรกการมีความสุขมากสุดเมื่ออายุแปดสิบสองนั้นเป็นข้อมูลที่น่าประหลาดใจอยู่ไม่น้อยเพราะเรามักจะคิดว่าคนพอเริ่มแก่ตัวลง ร่างกายเคลื่อนไหวไม่ได้ดั่งใจ สมองเริ่มเสื่อม ความสุขก็น่าจะลดน้อยถอยลงไปด้วย ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆผมยังเคยคิดเลยว่าความสุขพีคของคนน่าจะอยู่แถวๆ สี่สิบเพราะมีหน้าที่การงานมั่นคงแถมร่างกายยังแข็งแรงอยู่ แต่ปรากฏว่าจากงานวิจัยนี้ คนที่มีความสุขต่ำสุดกลับเป็นพวกอายุสี่สิบจนถึงห้าสิบด้วยซ้ำ