เวลาเป็นเพียงการเปลี่ยนรูปของความรู้สึกมาเป็นหน่วยวัดเชิงปริมาณ
เปลี่ยนอารมณ์ความรู้สึกนึกคิด สงบสบายใจ สุขใจ ทุกข์ใจ ไม่สบายใจ ที่วัดอารมณ์ของ
ความอดทน อึดอัด การรอคอย และการบ่งบอกความรู้สึก มากน้อยในสังคมทางสีหน้าไม่มีสีหน้ายินดียินร้าย หรือชินชาหน้าตาย เยือกเย็นหรือลุ่มร้อน ฯลฯ
โดยการกำหนดเป้าหมายแบบนามธรรมที่ประเมินปริมาณไม่ได้ เป็นรูปธรรม
ที่ยอมรับกันว่าหมายถึง "เวลา"อะไรต่อมิอะไร?
มนุษย์เป็นสัตว์โลกชั้นสูงที่เก่งที่ที่สุดในการสร้างกรอบแนวคิดใหม่ๆจากมโน
สัมผัสรับรู้จากสมอง ออกมาเป็นพันธะสัญญาและใช้เครื่องมือหน่วยวัดจับต้อง
กำหนดกฎเกณฑ์ ให้มนุษย์ในสังคมเดียวกันทั้งโลก ยึดติดต่อคำว่า เวลา
ที่มนุษย์สร้างขึ้นจากจินตนาการจากเหตุและผล
เวลาของฉันเวลาของเธอ ของคุณ ของเรา ของทุกคน ที่เป็นพันธะสัญญาเดียวกัน หรือของเราระสุดท้าย ของฉันที่วินาทีสุดท้ายของชีวิตที่มีความหมายตีความถึง ชั่ววินาที เพียงนาที แค่ชั่วโมงเดียว ชั่ววันคืน
ชั่วนาตาปี ชั่วนิรันดร์ มากตวามของมนุษย์
หลักคิดเชิงตรรกะนิยม
"ในอดีตประมาณ 2000 ปี ก่อนคริสตกาล อารยธรรมสุเมเรียนได้ใช้ระบบเลขฐานหกสิบ (sexagesimal) เป็นหลักในการวัดเวลาในบางปริมาณ เช่น 60 วินาที เท่ากับ 1 นาที และ 60 นาที เท่ากับ 1 ชั่วโมง ทว่าบางปริมาณก็ยึดเลข 12 และ 24 เป็นหลัก คือชั่วโมง ซึ่ง 12 ชั่วโมง เท่ากับ 1 กลางวัน (โดยประมาณ) และ 1 กลางคืน (โดยประมาณ) และ 24 ชั่วโมง เท่ากับ 1 วัน ซึ่งเราก็ได้ใช้ระบบที่ชาวสุเมเรียนคิดไว้มาจนถึงปัจจุบันนี้"
ประเด็นที่เวลาเดินเร็วเดินช้าในชีวิตของคนแต่ละคนต่างกันเหมือนหลายท่านแสดงความคิดเห็น สำหรับผมวันนี้เวลาไม่ใช่ตัวกำหนดทุกข์สุขเพราะเวลาไม่ใช่พันธนาการชีวิตในรูปเป้าหมายสักเท่าไรไปแล้ว เวลาเป็นเพียงเพื่อนที่แสนดี ที่พาเราร่วมนับคุณค่าในอายุไขที่เราเป็นมากกว่าที่จะเรียกร้อง
ผลประโยชน์แต่อย่างใดกับเรา
วัยกับเวลาวันนี้ ฝากธนาคารไว้ไม่ได้สนใจที่จะถอนดอกผลออกมาสักที แม้สมองจะสั่งให้รุกลนเร่าร้อน
สวิงดีดดิ้นไปตามกระแสของสังคมในวันนึงวัน24ชั่วโมง ฝากเวลาไว้แล้วฝากเลยไม่ถอน
ไม่เคยupสมุด ไม่ต้องค่าฝากส่งคืนธนาคาร
เพราะทุกวันทุกปัจจุบันขณะกำหนดเพื่อสร้างคุณค่าแบบบวกๆ หมายถึง ว่างขึ้น ว่างเบาลง
แบบไม่ยึดว่าต้องสุขทุกข์อะไรนัก สมถะแบบสมดุลยภาพกับธรรมชาติรอบตัว
นาฬิกาก็ไม่ต้องใส่นาฬกาส่วนตัวไม่มีวันเวลา
ไม่ต้องรอเสียงเตือน เลยไม่รู้ว่าเร็วหรือช้าเพราะจิตไม่ได้กังวล
สำหรับคนที่ยังใช้เวลาหรือถูกเวลาใช้งานให้พันธนาการต่อสู้ ร้อนลน เหนื่อยหน่าย ท้อแท้
หรือเยือกเย็น แต่ยังอยากอยู่ ปลายทางที่สมดุล
ก็ขอให้บริหารชีวิตกับเวลาที่เหลือเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายที่สมแก่คุณค่าแก่เวลา เพื่อวันนึงก็พร้อมที่จะเลิกใช้เวลาเป็นเครื่องมือกดดันชีวิตและทิ้งเวลาไว้ข้างหลังอย่างมีความสุข
วันนี้คุณทิ้งนาฬิกาเรือนเดิมๆใช้นาฬิกาชีวิตไร้เวลากำหนดกฎเกณฑ์ชีวิตรึยังนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
