SEAL TARGET GERONIMO [เหยียบพญายม]
BY Chuck Pfarrer
ถอดความโดย คุณวิษณุฉัตร วิเศษสุวรรณภูมิ
โดย สำนักพิมพ์คเณศบุรี : Ganeshbury Publishing
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2556
ลิขสิทธิ์ภาษาไทยโดย บริษัท สำนักพิมพ์คเณศบุรี จำกัด
“เหยียบพญายม – เรื่องรบครบรส
ที่เปิดเผยมุมมองความคิด
ตลอดจนเทคนิคการรบและการจารกรรมสมัยใหม่อย่างโจ่งแจ้ง”
ผมไม่เคยอ่านงานแปลของคุณวิษณุฉัตรมาก่อน
แต่ก็เห็นมีผู้กล่าวถึง ‘เย้ยมัจจุราช’ Lone Survivor กันในวงกว้าง
ผมก็ได้แต่ไล่ตามดูรีวิวตามเว็บไซต์ต่างๆ
เข้าใจในตอนนั้นว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทหารและสงคราม
คิดว่าอาจยังไม่พร้อมที่จะอ่าน
และเรียนรู้ศัพท์ทางการทหารและพวกสรรพอาวุธได้เข้าใจมากนัก
ไปเปิดอ่านรีวิว Lone Survivor ตามเว็บไซต์ต่างๆ
ก็ปรากฏชื่อหนังสือที่เกี่ยวกันสองเล่ม
คือ เหยียบพญายมกับเย้ยมัจจุราช
.
ผมยังกังขาต่อไปอีกว่า
เป็นซีรีย์ของหนังสือที่ต้องอ่านต่อเนื่องกันหรือไม่?
แล้วจะต้องเริ่มอ่านจากเล่มไหนก่อน?
รู้ตัวอีกทีก็กางหนังสือเหยียบพญายมไปแล้ว...
โดยอ่านคำถอดคนของคุณวิษณุฉัตรก่อน
เผื่อผมพอจะอ่านเข้าใจพื้นฐานบ้าง
อ่านจดหมายตอบจากผู้เขียนถึงผู้ถอดความที่ส่งถึงคุณผาด
(คุณผาดที่เราๆ รู้จักกันดี ก็คุณวิษณุฉัตรผู้ถอดความนั่นเองครับ)
ผมวกไปอ่านภาคผนวกในส่วนเบื้องหลังการเขียนก่อนจะเข้าเรื่อง
ไล่ดูสารบัญเสียเล็กน้อยพอให้รู้ว่าเรากำลังอยู่จุดไหนของเนื้อหา
แล้วก็ค่อยมาอ่านแต่ละตอนเรียงกัน
ผู้เขียนและผู้ถอดความทำเอาผมเข้าใจชัดเจนตั้งแต่ต้น
เนื้อหาลื่นไหล อ่านได้เข้าใจชัดเจน
ส่วนไหนที่แปลกตาไม่คุ้นเคย (โดยเฉพาะศัพท์เฉพาะ)
ผมก็ย้อนกลับไปอ่านย้ำๆ
เป็นหนังสือที่แจงรายละเอียดให้เข้าใจได้ดีมาก
เปิดรับความรู้ใหม่ๆ ที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน
แม้กระทั่งคำว่า SEAL ผมก็เพิ่งรับรู้ว่าย่อมาจาก...
“สภาพแวดล้อมที่หน่วยนี้ถูกฝึกขึ้นมาให้ทำงาน Sea, Air and Land”
ผมผู้ไม่เคยอ่านหนังสือแนวสงครามเลย
ก็ยังเคยเกรงๆ ว่ามันจะโหด
เหมือนที่พี่ผู้หญิงคนหนึ่งเอาคลิปวิดีโอผู้ก่อการร้ายมาให้ดู
ทำเอาผมไม่ค่อยถูกจริตกับภาพยนตร์แนวสงครามสักเท่าไหร่
แต่ในหนังสือต่างจากที่ผมคิดไปเองมากโข
นอกจากการได้อ่านในภาษาไทยในสำนวนแปลที่ค่อนข้างเข้าใจง่ายแล้ว
ก็ยังได้ค่อยๆ ได้รู้เรื่องการจารกรรมที่ผมไม่เคยรู้มาก่อน
ได้รู้เรื่องแนวทางการตัดสินใจของการทำภารกิจ
ได้เข้าใจเรื่องวิธีการคัดเลือกและฝึกฝนการทหาร
รู้ถึงเป้าประสงค์และมุมมองใหม่ๆ ที่ผมไม่เคยรู้
ในบท ‘ไอ้หน้าเขียว’ มีคำที่ผมชอบอยู่คำหนึ่งในช่วงของการฝึก
“สำหรับพวกที่รั้งท้าย คุณต้องมีความอยากจริงๆ”
“ครูฝึกเขาทำให้คุณสำนึกทุกวัน”
ผมอ่านไปได้เพียงไม่กี่บท แต่กลับมีหลายประโยคที่ผมชอบมาก
จนบางตอนผมต้องวนไปอ่านซ้ำ...
“นี่คือโลก
ที่แตกต่างไปจากการทำงานของพลเรือนแทบจะอธิบายให้เข้าใจไม่ได้
ลองคิดถึงการเมืองในที่ทำงานของคุณ
คิดถึงเพื่อนร่วมงานที่อ่อนด้อย จู้จี้ หรือเจ้าคิดเจ้าแค้น
สมมติว่าเกิดการยิงกันหูดับตับไหม้
ในตรอกแคบๆ ของเมืองมาส-ไอ-ชารีฟอันห่างไกลสุดกู่
แล้วเพื่อนที่คุณไม่ชอบหน้าคนนี้เกิดหกล้มขึ้นมา
คุณจะพุ่งออกไปโดยไม่คิด ไม่ลังเล
คุณจะออกจากที่กำบัง เปิดตัวเองเป็นเป้าของกระสุนศัตรู
แล้วลากเขาเข้าสู่ที่ปลอดภัย
อะไรที่น้อยไปกว่าการทุ่มเทหมดใจ
ความลังเลแม้เพียงน้อยนิด อิดออด ขลาดกลัว หรือแม้แต่โต้เถียงเกี่ยงงอน
จะทำให้คุณถูกคัดออกจากทีมทันทีและตลอดไป”
นี่ผมเพิ่งอ่านบทไอ้หน้าเขียวจบ
ไปอ่านต่อก่อนครับ 555😁
#เหยียบพญายม #หนังสือแปลน่าอ่าน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
