EP02 - I’m shy (ขี้อาย)
“น้ อ ง แ อ ล” เด็กผู้หญิงวัย 10 ขวบ เป็นเด็กพูดน้อยและทุกครั้งที่เธอพูดจะมีความไม่มั่นใจอยู่เสมอ เป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวเล็กๆที่อยู่ด้วยกันแบบ พ่อ แม่ ลูก. ด้วยความที่เป็นคนพูดน้อยเธอจึงมีความติดขัดในการระบายความรู้สึกหรือเล่าเรื่องต่างๆออกมาคล้ายว่าเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะอธิบายออกมาอย่างไรและมีความกังวลอยู่ด้วยทุกครั้ง.
- ความสัมพันธ์ที่โรงเรียนและเพื่อนฝูง : เธอมีเพื่อนน้อย เพื่อนในกลุ่มที่นิสัยที่ใกล้เคียงกัน เป็นกลุ่มเด็กเรียนดีในห้องเรียน แต่หากมีกิจกรรมเป็นกลุ่มหรือการแสดงต่างๆเธอจะมีความลำบากใจที่จะทำและเมื่อปฏิเสธไม่ได้เธอก็ต้องทำโดยไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก. พูดง่ายๆเธอมีนิสัยที่เป็น Introvert (ชอบเก็บตัว) นั่นเอง.
“ภาษาอังกฤษกับน้องแอล” บอกเลยว่ากำแพงค่อนข้างสูงและหนาทีเดียว…
จุดเริ่มต้นที่ได้มาเจอกันเพราะคุณแม่ของน้องต้องการให้น้องพัฒนาภาษาอังกฤษเพื่อนำไปใช้ในการเรียนที่โรงเรียน เนื่องจากน้องฟังคุณครูชาวต่างชาติไม่เข้าใจจึงมีผลต่อการเรียนค่อนข้างมากและทำให้น้องรู้สึกอึดอัดและกดดัน…โชคดีที่น้องไม่ถึงกับรู้สึกอคติและปิดรับภาษาอังกฤษไปก่อน.
“ครั้งแรกที่เจอกัน”
เริ่มกันแบบถามคำตอบคำ คำไหนที่ไม่รู้หรือฟังไม่เข้าใจ น้องก็ไม่จะไม่ถามหรือไม่บอกว่าตัวเองไม่รู้ จะใช้การเงียบเป็นการสื่อสารให้เราถามและเข้าหาก่อน แน่นอนว่าใช้เวลาอยู่นานทีเดียวกว่าน้องจะเริ่มไว้ใจและเปิดให้เราเข้าไปในโลกของเธอ..
- รูปแบบการฝึกกับน้องแอลเป็นไปในแบบค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อน ไม่ถามเพื่อให้ตอบ (แหน่ะ แอบงงกันใช่มั้ยว่าเป็นอย่างไร) คือ การถามเพื่อไม่ให้ตอบแบบที่น้องต้องคิดประโยคออกมาเอง ต้องถามแบบมีตัวเลือกมาให้ เช่น
If you want to go on vacation, where would you like to go? Chiangmai which has a lot of mountains or Phuket which has beautiful beaches?
(ถ้าคุณอยากไปเที่ยวพักผ่อนวันหยุดคุณอยากไปเที่ยวที่ไหน ระหว่างเชียงใหม่ที่มีภูเขาเยอะๆหรือภูเก็ตที่มีหาดทรายทะเลสวยๆ?)
ไม่ว่าคำตอบที่น้องตอบมาเป็นอะไรก็แล้วแต่เราจะสามารถรับรู้ ความชอบ ความคิด ความเป็นตัวตนของน้องไปทีละน้อย.
"Welcome to the L's world"
เวลาผ่านไป 3-4 เดือน อัตราการเจอกันเพื่อฝึกภาษาอังกฤษ ประมาณ 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ ครั้งละ 1-2 ชั่วโมง กับการสนทนาแบบถามโดยมีตัวเลือกให้ตอบ บวกกับการเล่านิทานและเล่นเกมส์ด้วยกัน ทำให้เริ่มรับรู้และเข้าใจความเป็นตัวน้องแอลได้มากขึ้น...และประตูของน้องก็เริ่มเปิดให้เราเข้าไป..
“น้องแอลสนใจเรื่องงานศิลปะ” โดยเฉพาะวาดรูป รูปที่วาดจะเป็นแนวการ์ตูนต่างๆที่เธอชอบ วันที่ขอดูรูปที่น้องวาด น้องเคลื่อนไหวและพูดได้ไวกว่าปกติ เริ่มเล่าเรื่องราวความเป็นมาเกี่ยวกับรูปที่วาดและเริ่ม “อวด” ผลงานของตัวเอง..
แน่นอนว่าถึงเวลาที่จะเพิ่มภาษาอังกฤษเข้าไปรวมกับสิ่งที่เธอชอบ ไม่ว่าจะเป็น Drawing (การวาด) Painting (ระบายสี) Easel (ขาตั้งวาดรูป) Canvas (ผ้าใบวาดรูป) และคำอื่นๆ ทำให้เธอมีความอยากรู้เพิ่มเติมกับคำที่เกี่ยวกับข้าวของของเธอที่เธอต้องใช้และพยายามที่จะสร้างประโยคสั้นๆเพื่อตอบโต้กลับมา
เราเริ่มรับรู้และจับความรู้สึกได้ว่าเธอผ่อนคลายขึ้นและรู้สึกว่าภาษาอังกฤษไม่ได้เป็นเรื่องยากเท่าไหร่. หลายครั้งที่เธอแชร์เรื่องราวที่โรงเรียนให้ฟังว่าเธอตอบถูกและทำแบบฝึกหัดที่โรงเรียนได้ถูกต้อง, เธอมีความรู้สึกคุ้นๆกับคำที่เราใช้กับเธอบ่อยๆในการฝึกกันได้....
“โค้ชคะหนูสอบ Spelling ได้เต็มค่ะ” - น้องแอล. (2021)
“ลูกสาวขอเรียนเตรียมสอบในหนังสือนะคะ ช่วงนี้ได้คะแนนเต็ม มั่นใจในตัวเองขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณโค้ชที่ช่วยสอนมาตลอดค่ะ” - คุณแม่น้องแอล (2022)
ทุกวันนี้ น้องแอลไม่ติดปัญหาการฟัง การอ่าน รวมถึงการเขียนภาษาอังกฤษ การสื่อสารอยู่ในระดับดี สื่อสารได้ ฟังเข้าใจและตอบโต้เป็นภาษาอังกฤษได้ ไดัรับคำชมจากคุณครูเจ้าของภาษา มีความมั่นใจเพิ่มขึ้นและสนุกทุกครั้งที่ได้ฝึกด้วยกัน ต่อจากนี้อาจจะต้องเป็นเรื่องของไวยากรณ์ซึ่งมีความจำเป็นต่อวัยเรียนในระดับชั้นต่อๆไป. To be continued...
“ L “ Years active 2020 - present
** Based on true story ชื่อบุคคลเป็นนามสมมติทั้งหมด**
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
