7 มี.ค. 2023 เวลา 14:36 • นิยาย เรื่องสั้น

การกลับมา

เสียงน้ำไหลดังคลอเบาๆคู่กับเสียงเพลงที่ชอบถึงแม้จะมีโฆษณาคั่นบ้างแต่ก็ไม่เสียบรรยากาศในยุคนี้ไม่ว่าจะเสียงอะไรก็หาฟังได้ง่ายถึงแม้จะไม่ได้นั่งอยู่ริมแม่น้ำแต่ความรู้สึกที่ได้ผ่อนคลายก็ช่วยได้ไม่น้อย
สายตาจับจ้องอยู่ที่หน้าจอมองข้อความไม่กี่บรรทัดที่เพิ่งกำลังเริ่มเขียนถึงบางสิ่ง ลมจากพัดลมถูกเปิดเบาๆแค่พอบรรเทาอากาศร้อนของวันถึงแม้จะเย็นแล้วแต่อากาศยังอบอ้าว รสของยาหอมยังฝาดลิ้นในปากหลังจากกินไปเพื่อนบรรเทาอาการเมาบุหรี่จนมึนหัว ขาสองข้างถูกยกขึ้นมานั่งบนเก้าคงชินไปแล้วกับการนั่งแบบนี้แล้วเบาะรองนั่งยังแข็งเหมือนนั่งบนไม้กระดานที่มีฟองน้ำบางๆรองพื้น
หลังจากที่หยุดเขียนไประยะหนึ่งพบว่าอาการทางจิตเวชกำเริบหนักขึ้น เห็นได้ชัดว่าการเขียนมีส่วนช่วยในการรักษา ประกอบกับการหมกมุ่นกับบางเรื่องที่ไม่ควรคิด ความคิดที่จะพัฒนาตัวเองหยุดชะงักรวมทั้งความพยายามที่จะเยียวยาตัวเองหมดไปกับความหมกหมุ่นของตัวเอง
สิ่งที่พยามทำตอนนี้คือกู้สภาวะจิตใจให้กลับมาเป็นปกติ การเขียนจึงกลับมาเป็นตัวเลือกหนึ่งที่ทำได้ง่ายและตรงไปตรงมาสื่อสารกับใจตัวเองได้ง่ายที่สุด เพราะทุกคำล้วนออกมาจากใจล้วนๆทุกความคิดที่เกิดขึ้นในปัจจุบันขณะถูกถ่ายทอดออกมาเป็นบทความสั้นนี้ ถามว่ากำลังเขียนอะไรคำตอบที่ได้คือความคิดที่เป็นปัจจุบันของตัวเองในทุกขณะจิต เพื่อที่จะระบายความสุข ความทุกข์ ความคิด ความสงสัยในตัวเองให้ออกมาจากหัวของตัวเองที่อัดอั้นเต็มไปด้วยข้อมูลนับร้อยนับพันที่เสพสื่อต่างๆไม่ว่าจะอินเตอร์เนท หนังสือ หรือจากกวารพูดคุย
ทุกข้อมมูลไม่ได้หมายความว่าจะเป็นเรื่องดีเสมอไปมีเรื่องดี เรื่องแย่ เรื่องที่ทำให้รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง การเขียนเป็นเหมือนการระบายเรื่องราวเหล่านั้นออกมา และเป็นความต้องการจริงๆของผู้เขียนที่จะถ่ายทอดความรู้สึกของตัวเองผ่านงานเขียนเหล่านี้ และถ้ามีผลเสียจากการเขียนเรื่องราวเหล่านี้ก็ยินดีที่จะรับผิดชอบโดยไร้เงื่อนไข
ในสภาวะจิตใจที่หมกหมุ่นกับเรื่องที่ไม่ควรผิวเผินดูเป็นเรื่องสนุกที่ได้พูดคุยเรื่องราวเหล่านั้น หากแต่สิ่งที่ตามมาติดๆคือการคาดหวัง ความคาดหวังที่จะได้รับในสิ่งที่ตัวเองต้องการถูกเพิ่มเป็นทวีคูณด้วยการพูดคุยถึงสิ่งเหล่านั้นไม่หยุด ยิ่งพูดกันมาเท่าไหร่ความคาดหวังยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น การตัดสินใจหยุดคุยเป็นทางออกที่ถูกเลือกยิ่งคุยยิ่งอยาก อยากหยุดอยากต้องหยุดคุยถึงสิ่งเหล่านั้น
เมื่อไม่สามารถพูดถึงเรื่องราวดีๆได้ก็ควรหยุดการสนทนานั้นเสีย เหมือนหลายครั้งที่เราคุยกับคนนี้แล้วรู้สึกแย่แต่ก็ทนฝืนคุยด้วยเรื่องผลประโยชน์ที่คาดหวังจะได้รับจากคนๆนั้น
การที่จะผ่อนคลายได้ถูกกลับนำมาเริ่มใช้อีกครั้ง ณ จุดนี้สิ่งที่ทำได้คือหยุดสื่อสาร พูดคุย กับข้อมูลที่เป็นลบกับอาการของตัวเอง แต่ก็ยอมรับความคิดที่เป็นลบของตัวเองว่า “อ่อ เรายังคิดแบบนี้อยู่นะ”ไม่เป็นไรที่จะมีความคิดด้านลบมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต และแน่นอนพลังบวกของเราก็ยังคงมีอยู่ไม่ใช่เพื่อนำมาค้านกับเรื่องลบแต่ให้รับรู้เพียงเท่านั้น การอยู่กับปัจจุบันขณะเป็นสิ่งที่พอจะทำได้บ้างตอนนี้หลังจากผ่านการฝึกสมาธิ
ต้อนนี้เลือกที่จะหาพื้นที่และเวลาเงียบๆเพื่อนที่อยู่กับตัวเองพูดคุยกับตัวเองให้มากขึ้นฟังเสียงจากหัวใจตัวเอง เรื่องบางเรื่องอย่างเรื่องเงินๆทองๆก็ควรคิดแต่ในเมื่อยังทำอะไรไม่ได้ คำตอบคือฝึกฝนทักษะให้ตัวเองคู่ควรกับงานที่อยากทำ พัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่องจนคู่ควรกับงาน แล้วงานจะมาหาเราเองในที่สุดและถึงแม้จะไม่มีงานมาหาเราแต่มีความสามารถที่จะสร้างสรรค์งานขจึ้นมาเองจนเป็นอาชีพได้ในที่สุด
โฆษณา