11 มี.ค. 2023 เวลา 07:50 • หนังสือ

ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ

เปิดเรื่องมาได้น่าสนใจมาก เมื่อหัวขโมยสามคนเข้าไปหลบซ่อนอยู่ในร้านชำรกร้างแห่งหนึ่งในค่ำคืนปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติก็คือ มีจดหมายปรึกษาปัญหาชีวิตถูกหย่อนเข้ามาในบ้าน ทั้งสามคนเปิดอ่านด้วยความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็ทะลึ่งเขียนตอบเขาไปและส่งผ่านกล่องส่งนมหลังบ้าน จากนั้นเพียงไม่กี่อึดใจจดหมายตอบกลับก็ถูกหย่อนกลับมาอีก ความน่าสนุกอยู่ที่ จดหมายจากนิรนามผู้นี้ถูกส่งมาจากอดีตในหลายสิบปีก่อน
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
📝นี่คือ 10 Short Notes หลังจากอ่านจบ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
1. คิดมาเสมอว่า เคโงะ เขียนแต่หนังสือฆาตกรรม สืบสวนสอบสวน แต่เรื่องนี้ไม่ใช่
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
2. เคโงะ ยังมีความโดดเด่นในเรื่องการเล่าเรื่องราวของผู้คนเสมอ ไม่ว่าจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องอะไร การเล่าเรื่องให้เราผูกพันกับตัวละครในเรื่องคือสิ่งที่ทำให้ฉันยังคงพลิกหน้าถัดไปและถัดไป
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
3. ระหว่างอ่านไปถึงกลางเล่ม ฉันเดาเอาว่าเรื่องน่าจะจบไปในทางไหน โดยพยายามสวมบทบาทว่าถ้าตัวเองเป็น เคโงะ จะเขียนในจบอย่างไรแบบไม่มีข้อสงสัย แต่สมองของฉันยังไม่ปราดเปรื่องขนาดนั้น การอ่านจึงเป็นไปแบบอยากรู้เรื่องราวด้วย เก็บทฤษฎีการเขียนด้วย
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
4. Connect the dot คือคำที่ฉันนึกถึงตลอดการอ่าน เคโงะ ค่อย ๆ ระบายจุดต่าง ๆ ทั่วแผ่นกระดาษ จากนั้นก็ลากเส้นเชื่อมโยงจุดต่าง ๆ เข้าด้วยกันให้เป็นรูปที่สมบูรณ์ในที่สุด เป็นสิ่งที่นักเขียน นักเล่าเรื่องที่ดีต้องวางแผน วางโครงร่างก่อน ไม่ใช่เขียนมั่วไปหมด
ซึ่งการอ่านทุกเรื่องของเคโงะนั้น เราจะชินกับการนำเสนอแบบนี้มาก ทำให้ไม่ Surprise ว่า ในที่สุดตัวละครทุกตัวต้องเชื่อมโยงถึงกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ทั้งยังไม่มีข้อกังขาว่า “เอ๊ะ มึงทำแบบนี้ก็ได้เหรอ อยู่ดี ๆ คนนี้ก็เป็นร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา คนนี้เป็นทายาทที่หายไป แบบนี้ก็ได้เหรอ” ทุกคนเชื่อมโยงกันแบบสมูธมาก
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
5. นี่คือนิยายที่ดี นอกจากจะอ่านสนุก ยังให้ความหวังกับชีวิต
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
6. คุณนามิยะ ตัวเอกของเรื่องคนหนึ่ง เป็นคนที่เริ่มต้นทำให้เกิดวงจรของเรื่องราวในหนังสือเล่มนี้ คุณตานามิยะ ตอบจดหมายที่เขียนมาถามคำถามอย่างทุ่มเททุกครั้ง
แม้ว่าบางคำถามจะเป็นคำถามล้อเล่นสนุก ๆ การทำแบบนั้นทำให้เกิดพลังชีวิตแก่คุณตา ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าผลสุดท้ายคำตอบนั้นจะส่งผลอย่างไรแก่ผู้ถามรึเปล่า แต่เป้าหมายหลักลึก ๆ ของคุณตาเพียงเพื่อจะได้รู้สึกว่าตนเองยังมีคุณค่าบนโลกใบนี้ การอ่านทุกคำถาม และวิเคราะห์อย่างละเอียดละออ ก่อนที่จะจรดปากกาเขียนตอบลงไปทุกฉบับ จึงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เห็นอกเห็นใจ และหวังว่าจะได้ช่วยคลายทุกข์ให้กับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
7. เคโงะ เขียนหนังสือเล่มนี้ด้วยการไม่เม้ม ไม่เก็บอะไรเหลือให้เราสงสัย ไม่เหมือนนิยายฆาตกรรมเล่มอื่น ๆ ที่มักจะเปิดช่วงท้ายหรือบทสรุปให้คนอื่นคิดทฤษฎีเอาเอง ทุกสิ่งที่เราสงสัย ถูกคลี่คลายทุกข้อแบบไม่ต้องถามแล้วนะ กูบอกหมดแล้วนะ ดังนั้นเมื่ออ่านจบฉันจึงได้ความรู้สึกเต็มอิ่มและสมบูรณ์
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
8. การตอบ “กระดาษเปล่า” คือไฮล์ไลท์ของฉัน นี่คือสิ่งที่ฉันสงสัยและรอคอยตลอดทั้งเล่ม คุณตาจะตอบ “กระดาษเปล่า” อย่างไรนะ แล้วถ้าเป็นฉันจะตอบ “กระดาษเปล่า ๆ” รึเปล่านะ เคโงะวางโคลงเรื่องได้ดีเหลือเกิน ขมวดปมทุกอย่างและปิดท้ายเล่มด้วยคำตอบของคุณตานามิยะ ฉันอ่านคำตอบของคุณตาแบบที่มีน้ำตากลบตาไปหมด และสรรเสริญเคโงะในใจแบบซ้ำไปซ้ำมาว่า ฉลาดจริง ๆ ฉลาดจริง ๆ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
9. ฉันไม่รู้ว่าเคโงะจงใจหรือไม่ แต่มนุษย์ในเรื่องนี้เป็นคนดีทุกคน ใครที่ดูเหมือนจะร้าย ๆ สุดท้ายจะกลายเป็นคนดีในที่สุด ส่วนใครที่ร้ายมาก ๆ เคโงะจะไม่พูดถึงไปเลย ฉันอ่านไปบางครั้งก็เบ้ปากไป พลางคิดไปว่า โอ๊ย นี่มันนิยายคุณธรรมรึเปล่าวะเนี่ย
แต่เมื่ออ่านไปเรื่อย ๆ ก็จะพบว่า ไม่ผิดอะไรเลยที่เรายังมีความหวังกับผู้คนบนโลก หากอนุญาตตัวเองให้ได้ไปรับรู้ตื้นลึกหนาบางในชีวิตของพวกเขา เราจะเข้าใจกันมากขึ้น ให้อภัยกันมากขึ้น และมีความหวังกับสิ่งดีงามที่ซ่อนอยู่ในตัวของทุกคน นี่คงเป็นสายตาของเคโงะที่มองเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกล่ะมั้ง
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
10. การย้อนเวลา ปาฏิหาริย์ต่าง ๆ อาจจะทำให้เราเชื่อได้หรือไม่ได้ อยู่ที่ความเก๋าของการบอกเล่า แต่ถ้าเรื่องราวอันเป็นใจความหลักมันสนุกมากล่ะก็ เราแทบจะทิ้งคำถามพวกที่ว่า “บ้ารึเปล่าวะ จดหมายจากอดีตจะถูกส่งมาอนาคตได้ยังไง” ไปเลย เหมือนที่เราไม่สงสัยเลยว่า แม่มณีทะลุกระจกไปหาคุณหลวงในอดีตได้ยังไงในเรื่องทวิภพนั่นแหละ ถ้าเรื่องมันสนุก และปาฎิหารย์มีเหตุผลมารองรับนิด ๆ หน่อย ๆ มันพอแล้ว เราไม่เสียเวลามาตั้งคำถามหรอก ซึ่งเนื้อเรื่องในนั้นมันสนุกจริง ๆ นั่นแหละ
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
❤️

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา