ในชีวิตเราควรยืนอยู่ข้างใครสักคนยามลำบากบ้าง
ไม่ว่าปัญหาที่เจอจะเลวร้ายและหนักหนาแค่ไหน หนึ่งในปัจจัยสำคัญที่จะบอกว่าเราจะผ่านมันไปได้หรือไม่ ก็คือมีใครอยู่เคียงข้างเราหรือเปล่า…
ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือ “เมื่อฝนหยุดตก ผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด” ที่สำนักพิมพ์ Piccolo ส่งมาให้ ซึ่งมันสะท้อนความจริงข้อนี้ได้เป็นอย่างดีครับ
หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวของหญิงสาวชื่อ แฮจู บ้านเธอรับจ้างเย็บถุงมือ ทุก ๆ วันแฮจู และสมาชิกในบ้านจะต้องทำงานหนักมากเพื่อผลิตถุงมือให้ทันตามกำหนด แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริงสำหรับพวกเธอเลยครับ
แม่ของแฮจูหนีออกจากบ้านไปกว่า 13 ปีแล้ว พ่อของเธอจึงได้แต่รอคอยการกลับมาแบบลม ๆ แล้ง ๆ ทุกครั้งที่พวกเธอเปิดเครื่องจักรทำงาน ก็จะส่งเสียงรบกวนและมีฝุ่นกระจายไปรบกวนเพื่อนบ้านที่ค่อย ๆ ทยอยย้ายเข้ามาใหม่ จนถูกร้องเรียนหลายครั้ง
รวมถึงบ้านของเธอก็กำลังถูกรัฐบาลกดดันให้ย้ายออกตามแผนพัฒนาเมือง แต่พ่อของเธอก็ยังยืนหยัดอยู่ที่เดิมด้วยความหวังว่าวันนึงแม่คงจะกลับมา
บ้านอันทรุดโทรมของเธอเมื่อเทียบกับบ้านใหม่สวยงามของคนอื่น ๆ ที่ผุดกันขึ้นมาแล้ว ก็ไม่ต่างกับแกะดำท่ามกลางแกะขาวขนปุย เป็นคราบกาแฟบนเสื้อขาว เป็นกรวดในรองเท้าของระแวกครับ
แต่ไม่ใช่แค่พวกเธอที่แปลก เพราะบริเวณลานกว้างแถวบ้านมีชายประหลาดคนนึงที่มักจะมายืนกางร่มรออะไรบางอย่างอยู่เสมอ ไม่ว่าจะแดดออก ฝนตก หรือไม่มีทั้งแดดทั้งฝน เขาก็จะยืนกางร่มอยู่อย่างนั้น
แรก ๆ แฮจูก็มองว่าเขาแปลกประหลาด แต่พอเห็นหน้ากันบ่อยขึ้นก็เริ่มคุ้นชินและสนิทสนมกัน แฮจูและคุณร่มคุยกันบ่อยขึ้น ใช้เวลาด้วยกันมากขึ้น และร่มที่เขากางไว้เสมอก็ช่วยแบ่งเบาสภาพอากาศให้กับแฮจูด้วย
แม้มันจะไม่สามารถปกป้องแฮจูได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่ทุกครั้งที่แฮจูผล็อยหลับไปก็จะมีร่มคอยบังแดดให้ ทุกครั้งที่ฝนตกก็จะมีร่มคอยบังฝนให้เสมอ แม้คนอื่น ๆ จะมองว่านี่เป็นเรื่องแปลกประหลาดแค่ไหนก็ตาม แต่แฮจูไม่เคยรังเกียจชายถือร่มนี่เลย กลับรู้สึกพิเศษกับเขามากขึ้นด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าคุณร่มไม่สามารถแก้ไขปัญหาอะไรให้แฮจูได้ แต่ชีวิตเราคงคล้ายกับสภาพอากาศที่ควบคุมไม่ได้นั่นล่ะครับ สิ่งที่เราทำได้มีเพียงแค่ยืนหยัดต่อสู้กับมัน และหากมีใครสักคนบังแดดบังฝนให้ ปัญหานั้นก็คงน่าหวั่นวิตกน้อยลง
ตอนจบของหนังสือเล่มนี้ผมอยากให้ไปตามอ่านกันเอาเองครับ เพราะถึงตรงนี้ผมว่าเราได้ข้อคิดอะไรออกมาจากหนังสือเล่มนี้แล้วครับว่า “ในชีวิตเราควรยืนอยู่ข้างใครสักคนยามลำบากบ้าง” เพราะนั่นคือที่สุดของความสัมพันธ์ที่ดี ความรู้สึกพิเศษ และจริงแท้มาก
นึกถึงตัวเราในวันที่เลวร้าย วันที่รอคอยอะไรแล้วมันไม่มาถึงสักที ถ้าคุณยืนอยู่คนเดียว ต่อให้อากาศร้อนแค่ไหนคุณก็อาจจะรู้สึกหนาวได้เหมือนกัน แต่ถ้ามีใครสักคนอยู่เคียงข้าง เราก็อบอุ่นขึ้นได้แม้ยามค่ำคืนอันหนาวเหน็บ
ไม่นานนี้ผมก็เจอปัญหาหนัก ๆ มาเหมือนกัน ก็มีเพื่อนคนนึงมาคอยถามนะว่า “โอเคไหม เป็นไงบ้าง” ซึ่งผมรู้สึกดีมาก ครอบครัวก็คอยเอาใจช่วยตลอด แม้ปัญหาที่เจอจะไม่ได้หายไป แต่ผมกลับผ่านมันไปได้อย่างที่ไม่คิดมาก่อนว่าจะทำได้
ผมเลยคิดว่า เห้ย อยากส่งต่อการช่วยเหลือแบบนี้ให้คนอื่นบ้างเหมือนกันนะถ้ามีโอกาส เลยอยากชวนทุกคนมายืนกางร่มเพื่อใครสักคนกันบ้าง ไม่ได้กางร่มจริง ๆ นะ แต่อยู่เคียงข้างเขาไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นแบบไหน ผมเชื่อว่าความสัมพันธ์ที่ดีจะพัฒนาขึ้นจากช่วงเวลาเหล่านี้ครับ
ชื่อหนังสือ: #เมื่อฝนหยุดตกผมจะหุบร่มที่กางมาตลอด
ชื่อสำนักพิมพ์: #piccolo
#igotthisfromthatbook #ฉันได้สิ่งนี้จากหนังสือเล่มนั้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
