นกเขาตัวนั้น
ในตอนเช้าของทุกๆวัน จะมีกิจกรรมอย่างหนึ่งที่จะต้องทำในเวลาให้ข้าวน้องหมา เป็นสิ่ง ที่ทำสืบต่อเนื่องกันมาเหมือนเป็นประเพณีของที่บ้าน เราก็จะแบ่งข้าวส่วนหนึ่งโปรยให้นก มีนกหลายชนิดมารอกินข้าวเป็นประจำ มากบ้าง น้อยบ้าง แต่มีทุกวัน ที่เยอะหน่อยจะเป็นนกเขา และฉันก็สังเกตเห็นนกเขาบางตัวที่จะไม่กินข้าวที่โปรยไว้ แต่จะรอมากินข้าวที่เหลือในชามหมาเป็นอย่างนี้ทุกวัน มอม หมาของฉันก็ใจดีมาก ไม่เคยยุ่งกับนกเหล่านีัเลย และมักจะเหลือข้าวไว้เล็กน้อยในชามให้นกด้วย ฉันนึกสงสัยมาตลอดว่า ทำไมถึงเป็นแบบนั้น
ก่อนหน้านี้ ฉันจะพยายามไล่นก ให้ไปกินตรงที่โปรยไว้ มันก็จะจิกนิดหน่อย แต่สักพักนกตัวนั้นก็จะเดินกลับมาที่เดิม ทั้งที่ยังมีข้าวเหลืออยู่บนพื้น
ในวันนี้ ฉันก็เลยเปลี่ยนมาเป็นผู้สังเกตการณ์ นกตัวนั้นก็เดินมาเพื่่อรอกินข้าวในชามอีกเหมือนทุกวัน พอฉันเก็บชามหมา เพื่อเอาไปล้าง นกเขาตัวนั้น ก็บินกลับไปตรงที่โปรยข้าวนกไว้ แต่เกาะข้างบน ไม่ยอมลงมากินอยู่ดี ทั้งที่มีข้าวที่โปรยเหลืออยู่มากพอสมควร
ฉันรู้สึกแปลกใจในพฤติกรรมของนกเขาตัวนี้ แต่ฉันก็ไม่ใช่นักพฤติกรรมสัตว์ จึงไม่อาจบอกเหตุผลที่แน่ชัดได้ เลยคิดเอาเองว่า คงเป็นความเคยชินของนกตัวนี้ที่จะต้องมากินข้าวในชาม เพราะว่ารู้สึกปลอดภัยไม่ถูกรบกวน และไม่ต้องไปแย่งกับนกตัวอื่น ทั้งที่..บางทีแทบจะไม่มีข้าวเหลือในชามเลย เพราะ เจ้ามอม กินหมด
จาก พฤติกรรมของนกเขาตัวนี้ ทำให้ฉันคิดถึงคนทั่วๆไป รวมถึงฉันด้วย ที่มักจะติดอยู่ในความคุ้นเคยเดิมๆ กับกิจวัตรแบบเดิม กลัวกับการเริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ ที่ไม่คุ้นเคยและต่างไปจากเดิม ทั้งที่อาจจะมีสิ่งดีๆรออยู่เห็นตรงหน้า หรือมีโอกาสใหม่ๆรออยู่ตรงหน้า แต่หลายครั้งเราเลือกที่จะเดินหนีและกลับไปทำสิ่งเดิม เหมือนนกตัวนั้น ที่เลือกจะเกาะดูอยู่ข้างบน หรือเดินหนี จากข้าวที่เหลือมากพอ และอยู่ตรงหน้า แล้วกลับไปกินเศษข้าวที่เหลือในชาม
การฝึกที่จะออกจากตัวตนเดิมหรือความคุ้นเคยเดิมๆ จะบอกว่าง่ายหรือยาก ขึ้นอยู่กับการเลือกของเรา ที่จะกล้าเดินออกจากกรงขังที่เราสร้างขึ้นมา ทั้งชีวิตหรือไม่ แต่เมื่อไหร่ที่เราก้าวออกมา 1 ก้าว และเริ่มก้าวต่อไปอีก 1 ก้าว ให้พูดกับตัวเองว่า ฉันก็ทำได้นะ คุณจะเริ่มรู้สึกว่ามันไม่ยากเกินไป และคุณจะก้าวต่อไปได้อีก พร้อมเส้นทางใหม่ที่คุณอาจจะคาดไม่ถึง ถึงแม้เราไม่รู้ว่าอะไรจะรอเราอยู่ข้างหน้า แต่มันก็ดีกว่าที่เราจะมาเสียใจในภายหลังว่า..ทำไมเราไม่ตัดสินใจหรือเลือกทำสิ่งนั้น..ในเวลานั้น
อย่าเสียเวลาคิดหรือรอที่จะทำบางสิ่งที่อยากทำ แต่ไม่กล้าทำ ลองเริ่มจากเวลาที่มีอยู่ กับสิ่งที่คุณมีอยู่ ไม่มีคำว่า"สายเกินไป "กับการลงมือทำ ตราบใดที่คุณยังมีลมหายใจอยู่
ขอบคุณภาพโดย Tongpradit charoenphon จาก pixabay
มอมกับนกเขาตัวนี้น
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
