เป็นได้แค่กระพี้
สายของวันพฤหัส ห้องเรียนทั้งห้องเงียบกริบ ได้ยินเพียงเสียงหึ่ง ๆ ของแอร์ที่กำลังทำงาน พวกเรามองตากันด้วยสีหน้างง ๆ
พวกคุณน่ะ พวกกระพี้
ประโยคนี้เองที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
หลังคาบเรียนจบลงผมและเพื่อนเดินไปกินข้าวกลางวันกันอย่างทุกวัน สังสรรค์และผ่อนคลายกันตามประสา (สาระบ้าง ไร้สาระบ้าง)
“กระพี้ คืออะไรวะ”
เพื่อนหันมาถามผมเมื่อพวกเรานั่งกันอยู่ที่โต๊ะประจำด้วยความสงสัย
“ไม่รู้ว่ะ”
ผมที่พึ่งเคยได้ยินคำนี้เป็นครั้งแรกเหมือนกันตอบออกไป และหันไปถามเพื่อนอีกคนข้าง ๆ ด้วยคำถามเดียวกัน
“เปลือกไม้ จารย์หมายถึงความรู้พวกเรายังไม่ถึงแก่นไง”
พร้อมยิ้มกริ่ม ตอบกลับมาด้วยท่าทีมั่นใจ
จังหวะที่พอดี ท่วงทีที่เหมาะสม ทุกคนจึงปล่อยฮาออกมาพร้อมกัน
เวลาผ่านไปจนผมลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท เมื่อนึกขึ้นมาได้ในวันหนึ่ง อดรนทนไม่ได้ที่ต้องไปค้นหาความหมาย
พจนานุกรม ฉ.ราชบัณฑิตฯ ให้นิยามคำว่า ‘กระพี้’ ไว้สองนัย
นัยแรกบอกไว้ว่า ‘ไม่เป็นแก่นสาร’ ก็คลับคล้ายคลับคลากับที่เพื่อนผมว่าไว้ แต่อีกนัยนึงที่ระบุไว้นั้น น่าสนใจทีเดียว
กระพี้ไม่ใช่เปลือกไม้แต่อย่างใด
‘เป็นส่วนของเนื้อไม้ที่หุ้มแก่น อยู่ระหว่างเปลือกกับแก่น มีลักษณะอ่อนและยุ่ยง่าย’
ส่วนนี้เองที่ทำหน้าที่ลำเลียงและกักเก็บสารอาหาร คอยค้ำจุน หล่อเลี้ยงลำต้น หากขาดส่วนนี้ไปไม้ใหญ่ก็ไม่อาจยืนต้นต่อได้ เมื่อเวลาผ่านกระพี้จะกลายไปเป็นแก่นไม้ในที่สุด
อุปมาได้ดั่งคนรุ่นใหม่ที่กำลังศึกษาหาความรู้ สั่งสมประสบการณ์ คนเหล่านี้คือ สีสัน ชีวิตชีวา และพลวัตในการขับเคลื่อนของประเทศ
นี่คงเป็นสารที่ผมได้รับไว้ในวันนั้น และกำลังส่งต่อออกไปในวันนี้
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
