เรื่องราวความกลัว นั่นมันเป็นอารมณ์ อุปโลกน์เรื่ิองนั้นเรื่องนี้ ขึ้นมาคลุมจิตคลุมใจของเราเอง เวลาอารมณ์นี้มา มันก็ดึงภาพที่น่ากลัว ที่เราเคยไปเห็น ..เหมือนไปดูหนังผี ..ที่เราก็รู้ว่า เป็นภาพเป็นเสียงที่เกิดจาก การสร้างการแต่งภาพสีแสงเสียง ..ให้ตาเราเห็น หูเราได้ยิน..ก็รู้ว่า เค้าสร้างมาหลอกให้เราดู ..มันก็ยังหลง ..มีอารมณ์กลัวเกิดขึ้น แถมบังคับมันไม่ได้
เพราะเรามันหวาดระแวง พอหวาดระแวง ..อารมณ์กลัวก็ตามมา ..อุปโลกน์ให้อีก นั่นเค้าเรียกว่า จิตเรามันออก หนอนมันก็ไช ..ก็ค่อ อารมณ์ของเรานั่นแหละ มันหลอกหลอนจิตเราเอง เรื่องของสติ..นั่นมันต้องฝึก เรื่องจิต..มันก็ตองฝึกให้จิตเรามันเข้มแข็งขึ้น เพื่อให้จิตเรามันขยับโตขึ้น มันจึงมีเรื่องที่ว่า จิตเด็ก จิตเป็นเด็ก .จิตเราจะโตได้ ก็ต้องฝึกหัด ..สร้างบุญกุศล .ปฏิบัติธรรมขึ้นมา ..ให้สติของจิตเกิดขึ้น
เรื่องการไปนอนต่างที่ หากเราเข้าใจ คำว่าเจ้าที่ ผู้ที่ดูแลสถานที่ เราก็ดูสถานที่ของเรา คือ เรือนกายที่เราอาศัยในกายพ่อแม่ เมื่อเราไปไหนนอนที่ไหน ธาตุพ่อแม่ก็ติดตามเราไปจิตเรานอนอยู่ในธาตุทั้งสังของคุณบิดามารดา เราก็เอาที่เราระลึกถึงกายพ่อแม่ได้ นำมาสร้างบุญเกิดขึ้น ให้จิตเรามันโตขึ้น ปฏิบัติธรรมให้สติมันเกิดขึ้น ..ให้จิตมันเข้มแข็ง อดทนอยู่การภาวนา .พุทโธ..ด้วยจิต จะจะได้ไม่ไปหวั่นไหวหวาดระแวง..จนอารมณ์นั่นมันใหญ่โต เพราะเราไปเรียกร้องอารมณ์กลัวเข้ามาสู่ตัวเอง
ที่จริงๆ เรื่องจิตวิญญาณ..ที่เร่รอน เค้าก็เคยมีกายเป็นมนุษย์ .จิตเค้าเร่ร่อน เค้าดูออก คนไหนมีบุญ หรือ ไม่มีบุญ หรือ คนไหนมีกรรม คล้องกันมา ..เราไม่ได้ ไปเห็นเค้าง่ายๆหรอก มันเป็นอารมณ์ปรุงแต่งของเราเอง จิตที่เร่ร่อน เค้าเป็นนามธรรม ตาเราจะไม่ความสามารถไปดูเค้าเหมือนในหนังที่ถูกสร้างขึ้นมาหรือ..ส่วนมากมันเกิดจากอารมณ์ที่เราคิดนั่นแหละไปเรียกร้องมาเอง มันปรุงแต่งตัวเอง ..พอนึกกลัว..ก็พยายามบอกตัวเองว่า..ไม่คิด..ๆ เรื่องที่จะทำให้กลัว ..หันไปคิดเรื่องอื่นก็ได้ มีมากมายก่ายกอง
หากเราไปนอนต่างถิ่น .เราก็บอกกล่าว แม่บ้านแม่เรือน เจ้าที่สถานที่นั้น ว่ามาของนอนพักอาศัยชั่วขณะหนึ่ง บอกกล่าวเค้าไป คนสมัยก่อน เวลาไปนอนที่ไหนเราก็บอกกล่าวเค้าไป แต่เราไม่ได้ไปยึดถือเค้่า บอกตัวเอง จิตเรามีพระเป็นที่พึ่ง ขอคุณพระคุ้มครองจิตของเรา แล้วก็หมั่นสร้างบุญกุศล ให้ตัวเรามีบุญ
บางที่ ก็มีสิ่งที่ลี้ลับแรงเสียเหลือเกิน ขนาดพระไปปลักกลดในป่าเขา ..ก็ยังมาทำเป็นมือใหญ่ๆ โบกพัดเข้าไปถึงในกลด ..มือโตเท่าใบลาน ..ท่านก็ภาวนาของท่านไป ..ภาพนั่นก็หายออกไป..เราก็รู้นี่ ..ไปนอนที่ไหน ก็บอกกล่าวเค้าเสียหน่อย..ให้เกียรติสถานที่ที่เราพักอาศัย ..ที่มีของมองไม่เห็นเค้าพักกันอยู่ ..ก็นอนหลับสบาย ..
อีกเรื่องหนึ่ง พยายามนึกถึงเรื่องจิตของข้าพเจ้าอาศัยอยู่ในเรือนกายของคุณบิดามารดา มจิตของข้าพเจ้ามีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง พูดให้หูเราได้ยินเบาๆ ท่านบอกว่า พวกจิตที่ไม่มีกายเป็นมนุษย์เค้าเกรงใจ ..เค้ากลัวไปทำให้คนที่รู้จักพระคุณพ่อแม่..เสียขวัญกำลังใจ ..เค้าก็ไม่มารบกวน ..เค้าก็กลัวถูกทำโทษ ..ที่มาทำให้มนุษย์รู้จักคุณบิดามารดาตกใจกลัวเหมือนกัน แล้วก็เพราะเค้าก็อยากเกิดมีกายพ่อแม่เป็นมนุษย์เหมือนกัน ..
เราไปนอนสถานที่ไหน เราก็ไปดี ..ไม่ได้ไปทำให้เค้าเดือดร้อน ไปไล่..ไปทำลายเค้านี้น่ะ เค้าก็ล้วนเคยเกิดเป็นมนุษย์ ..แต่ตอนนี้ ..ไม่มีกายมนุษย์ให้ใช้เท่านั้นเอง ..ก็เหมือนคนเรานี่แหละ…มีหิวกระหายทุกข์ร้อนอยู่กับจิตไม่มีกาย ..เรียกร้องอยากได้บุญกุศล.. ช่วยด้วยๆ .แต่ก็ไม่มีใครได้ยิน เพราะต่างสถานะต่างกายกันไปแล้ว ..หากยังไม่สบายใจ ..ก็ทำบุญทานให้กับเจ้าของที่ เจ้าของสถานที่ที่เราจะไปพัก . เอาบุญนำหน้าส่งไปก่อน ..ให้เค้ามีบุญ กินอิ่ม..จะได้มามารบกวนเรา ..
..อย่าไปเอาแบบถวายไก่ต้ม เหล้ายา เข่นไหว้ เพราะนั้นจะยิ่งเฮี้ยนแน่นอน ..ทุกข์ร้อนไปอีก..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
