เรื่องราวที่คนเรามันผ่านเรื่องราวที่ไม่ค่อยดีมา มันก็มีการเก็บเป็นอารมณ์ ที่ค้างคาใจ มันเป็นตัวที่ค้างคาใจ เราแก้สลัดออกไปไม่ได้ มันก็เลื่อนลงไปเป็นตัวทุกขัง ..อยู่ภายใน พอเราเกาะเอาอารมณ์ทุกขังนี้ออกไปไม่ได้ มันก็เลื่อนมาเป็นตัวหนักอกหนักใจ ..เมื่อตัวหนักอกหนักใจมากเข้า..ยังแก้ไม่ได้ ..มันก็เลื่อนขึ้นมา เป็นตัวสมองมึนงง เบื่อหน่าย ท้อแท้ ขี้เกียจ ไม่อยากทำอะไร ..เห็นอะไรมันก็ตีบตัน ไปไม่ถูก..เพราะสมองมันมึนงง สับสน
นั่นเป็นเรื่องทางเดินของอารมณ์ เมื่อเราใช้อารมณ์ที่ไม่ดี หรือ มีเหตุการณ์ที่ไม่ดี เช่น ไปเจอะเจอ เจ้านายหรือเพื่อนฝูง ที่มาติเตียน มาว่าเรา..เราก็รู้สึกโมโห ไม่พอใจ .
มาว่าเราอยู่เรื่อย..มันก็เป็นอารมณ์เกิดขึ้นมาค้างคาใจ ..ภายในจิตใจของเรา ..มันเป็นตัวค้างคาใจ.. เมื่อแก้ไม่ไดเอาตัวค้างคาใจออกไปไม่ได้มันก็เลื่อนไปเรื่อย..เป็นตัวหนักอกหนักใจ..เหมือนทับจิตเราไปเรื่อยๆ
แล้วเวลาเจอะเหตุการณ์ต่างๆ มันก็มีการเก็บบันทึกลงไปในธาตุทั้งสี่ เป็นจิตใต้สำนึก บันทึกเรื่องราวต่างๆของคนเรา..ในการใช้วิญญาณหก ใช้กายวาจาใจ ของตัวเราเองตั้งแต่เกิดจนตาย
เรื่องที่เราผ่านเรื่องราวอดีตที่ไม่ดี เวลามันผ่านมาแล้ว มันก็มีการจดจำ ..บันทึก อยู่ภายใจจิตใต้สำนึก เราก็ไปแก้ไขอดีตที่ผ่านมาไม่ได้ เราก็ต้องมองอดีตที่ผ่านมาเป็นแค่มายา ..ก็อย่าไปยึดอดีต เวลามันไหลออกมาจากจิตใต้สำนึกเป็นอารมณ์นึกคิดเรื่องราวอดีต ..จิตเราก็ยึดอารมณ์ที่ปรุงแต่ง ฟุ้งซ่านขึ้นมา กับอดีตที่ผ่านมา เรื่อง.อดีตมันไหลมาบ่อย เราก็ยิ่งมึกงงๆ ไม่อยากทำอะไร..
เรื่องที่เราเชื่อคนง่าย นั่นก็เพราะ เรามันคอยวิตกกังวล จนขาดควาดเชื่อมั่นตัวเราเอง ในการที่เราอยากจะทำอะไร..ทำแล้วมันไม่เป็นไปได้ดังใจ .หรือ จะทำอะไร ก็กลัว..โดยไม่ไตร่ตรอง ใคร่ครวญเหตุผล .ในเรื่องราวต่างๆ มันก็ทำให้เราหุนหันพันแล่น รีบร้อนลุกลี้ลุกลน ..นั่นมันเป็นเรื่องอารมณ์ที่เราใช้จนเคยชิน
..เราก็ต้องสำรวจตรวจสอบตัวเอง ค่อยแก้ตัวเราเอง เราก็ลองไปใคร่ครวญดู..ดูตัวเอง..ให้ออก ..สิ่งไหนไม่เป็นสาระก็สลัดมันทิ้งไป..ไปเก็บให้มันรกรุงรังทำไม..เก็บอารมณ์คนนั่นคนนี้มาคิด ฟังเค้าเชื่อเค้า .ดีไม่ดี..เชื่อไปหมด เก็บเข้ามาภายในบ้านก็คือกายเราเอง จนบ้านนี้มันรก ..ระเกะระกะเต็มไปหมด จิตมันก็ไปไหนไม่ค่อยถูก ..โลเลด้วยของที่มันรกอยู่ในบ้านรกอยู่ในใจเรื่องราวของผู้อื่นที่เอาเข้ามารกจิตใจตัวเอง ดีไม่ดี
..ก็สำรวจตัวเองน่ะ ใครก็แก้ให้เราไม่ได้ ..เพราะนั่นมันเรื่องของจิตใจเราเอง อารมณ์นึกคิดที่เกิดขึ้นในตัวเราเอง ..ที่ปั่นป่วนอยู่ในตัวตนเราเอง เรื่องไหนไม่มีสาระสำคัญกทิ้งๆมันไป ไม่ใช่เก็บเรื่องนั่นเรื่องนี้มาคิด..เกิดอารมณ์นึกคิดคนอื่นเข้ามา . หูเราฟังได้ ..แต่ต้องมีสติ แยกแยะเหตุผล ..เรื่องเป็นไปได้..เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ..เรื่องที่เราทำได้ ยังทำไม่ได้ ไม่ได้ทำ เรื่องทีสมควรทำ กลับไม่ยอมทำมันเรื่องของตัวเราเอง ..ไม่ใช่ใครพูดอะไรก็เชื่อเลย ..ยึดไปหมด จนไม่คิดกลั่นกรองเหตุผลเกิดขึ้นที่ตัวเราเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
