8 เม.ย. 2023 เวลา 10:37 • นิยาย เรื่องสั้น

เรื่อง...ผีแม่หม้ายกับตาเถร

ได้มีวัดหนึ่งซึ่งมีรั้วติดกันกับเขตสุสานอันเป็นสถานที่ฝังศพของชาวบ้านในหมู่บ้านนั้น
ในบริเวณสุสานได้มีต้นไม้เล็กใหญ่ใบเขียวชะอุ่มพุ่มไสวทำให้ร่มรื่นและเงียบสงบ
มีชายคนหนึ่งซึ่งอยู่ในวัย 50 ปี แกไม่มีครอบครัวเป็นคนไร้ญาติขาดมิตร จึงได้ไปอาศัยวัดและขอบวชเป็นเถร คือโกนหัว นุ่งขาวห่มขาว ถือศีล 8 ตั้งใจฝึกหัดปฏิบัติธรรม กิจวัตรที่ทำประจำก็คือ ถูพื้นศาลา กวาดวิหาร ลานเจดีย์และถือปิ่นโตตามพระไปบิณฑบาตรทุกเช้า
หลังจากทำภาระเสร็จสิ้น
แกมักจะไปนั่งกัมมัฏฐานและเดินจงกรมใต้ร่มไม้ภายในเขตสุสานอยู่เป็นประจำ บางวันจนมืดค่ำถึงได้กลับกุฏิของตน
มีอยู่คืนหนึ่งซึ่งเป็นคืนเดือนเพ็ญ พระจันทร์เต็มดวง แสงสว่างสาดส่องสว่างจ้าสู่พื้นพสุธาจนน่าพิศมัย จนทำให้
ตาเถร อยากลงไปเดินจงกรมและนั่งภาวนาบนแคร่ไม้ไผ่ที่อยู่ข้างกุฏิ ว่าแล้วก็ลงไปทำตามความที่ตั้งใจ
แกเดินจงกรม กลับไปกลับมา สลับมานั่งภาวนา ทำอยู่เช่นนั้นจนเกือบจะเที่ยงคืน บรรยากาศในช่วงนั้นสงบเงียบ
มีบ้างก็เสียงจิ้งหรีดร้องเป็นระยะ ๆ นานๆ จะได้ยินเสียงนกเค้าแมวและนกฮูกร้อง
ฮูก ๆ ฮูก ๆ เหมือนพวกมันกำลังพูดคุยทักทายกัน
แต่คืนนี้มีความรู้สึกแปลก ๆ เพราะมีเสียงนกแสกร้อง ดัง แควก ๆ ๆ บินข้ามรั้วไปมาระหว่างวัดกับสุสาน ตาเถรไม่ได้คิดอะไรมาก นอกจากคิดเสียว่า มันเป็นธรรมชาติของสัตว์ที่หากินกลางคืน อยู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีลมพัดผ่านกายเย็นวาบ และหูก็แว่วได้ยินเสียงผู้หญิงเรียก พี่....พี่....พี่...เถร....
ในขณะนั้นก็รู้สึกใจสั่นหวั่นหวาดจนขนหัวลุก ได้ลืมตามองหาไปตามเสียงนั้นแต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ จึงนั่งหลับตาภาวนาต่อไป สักครู่หนึ่งเสียงนั้นก็ดังขึ้นมาอีก
พี่....พี่....เถร สบายดีไหม
เขาลืมตาจ้องมองไปตามเสียงนั้นอีกครั้ง ก็เห็นมีเงาตะคุ่ม ๆ อยู่ใต้ต้นมะม่วง ซึ่งอยู่ไม่ห่างเท่าใดนัก แสงแห่งดวงจันทร์สาดส่องลอดกิ่งใบมะม่วงทำให้เห็น เป็นผู้หญิงผมยาว นุ่งกระโปรงขาวยาวแตะพื้น ใส่เสื้อดำแขนกุด ใบหน้าขาวนวลยืนส่งยิ่มมาให้ แล้วก็หายวับไปกับโคนมะม่วง ตาเถรได้ลุกจากแคร่ไปยืนดูอยู่ริมรั้ว สักครู่ก็ได้ยินเสียงเรียกมาจากฝั่งสุสาน
พี่...พี่..เถร มานั่งเล่นด้วยกันเหอะ....ตาเถรรีบหันหลังกลับขึ้นกุฏิ ปิดประตูลงกลอน
นอนหวาดจนแทบนอนไม่หลับ
ทั้งคืน รุ่งเช้าเข้าไปหาหลวงพ่อเจ้าอาวาส และก็เล่าให้ท่านฟังในเหตุการณ์ที่ผ่านมา
หลวงพ่อจึงเล่าให้ฟังว่า
คงจะเป็นวิญาณของโยมนิด
ที่เสียชีวิตด้วยการกินยาฆ่าตัวตายเมื่อสามเดือนก่อน สาเหตุที่สามีแกแอบไปมีอนุภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครทราบ โยมนิดแกจับได้จึงเกิดมีการทะเลาะกันอย่างหนักถึงขั้นแทบจะฆ่ากันตาย
สามีแกจึงทิ้งแกไปอยู่กับเมียใหม่ ทิ้งแกให้อยู่เดียวดายตามลำพังในที่สุดแกก็ฆ่าตัวตาย
น่าเห็นใจแกน่ะ แกเคยเชื่อใจสามีแกว่าเป็นคนดี ต่อให้เอาทองเท่าหัวมาแลกเอาผัวแกก็ไม่ยอม เชื่อว่าสามีเป็นคนรักเดียว ใจเดียว ไม่เกี่ยวไม่ข้องหญิงอื่น เมื่อรู้ความจริงก็ทำใจไม่ได้จึงฆ่าตัวตายไปเสียเลย
อันตัณหาราคะของมนุษย์เรานั้น มันไม่มีใครไหนหรอกที่จะรู้จักพอรู้จักอิ่ม เสมือนน้ำในมหาสมุทร ที่ไม่เคยอิ่มด้วยน้ำฉันใด จิตใจมนุษย์ยากสุดที่จะอิ่มในกามตัณหา ฉันนั้น
ตาเถร ได้ฟังหลวงพ่อเทศน์จึงเกิดศรัทธาเลื่อมใส จึงขอบวชเป็นพระ และตั้งใจบำเพ็ญกุศลทางด้านจิตภาวนาจนกว่าชีวิตจะหาไม่ และด้วยอานิสงส์แห่งบุญนี้จงช่วยอำนวยผลส่งให้โยมนิดไปสู่สุคติด้วยเถิด.
เรื่องเล่า
จาก...ผู้เฒ่า นิรนาม
๘ เมษายน ๒๕๖๖
โฆษณา