มรรคผลนิพพาน เป็นสิ่งปัจจัตตัง
คือ รู้เห็นได้จำเพาะตนโดยแท้
ผู้ใดปฏิบัติเข้าถึง ผู้นั้นเห็นเอง แจ่มแจ้งเอง
หมดสงสัยในพระศาสนาได้โดยสิ้นเชิง
มิฉะนั้นแล้วจะต้องเดาเอาอยู่ร่ำไป แม้จะมีผู้สามารถอธิบายให้ลึกซึ้งอย่างไร
ก็รู้ได้แบบเดา สิ่งใดยังเดาอยู่สิ่งนั้นก็ยังไม่แน่นอน
ยกตัวอย่างเช่น เต่ากับปลา เต่าอยู่ได้สองโลกคือ โลกบนบกกับโลกในน้ำ
ส่วนปลาอยู่ได้โลกเดียวคือในน้ำ ขืนมาบนบกก็ตายหมด
วันหนึ่ง เต่าลงไปในน้ำแล้ว ก็พรรณนาความสุขสบายบนบกให้ปลาฟัง
ว่ามันมีแต่ความสุขสบาย แสงสีสวยงาม ไม่ต้องลำบากเหมือนอยู่ในน้ำ
ปลาพากันฟังด้วยความสนใจ และอยากเห็นบก จึงถามเต่าว่า
บนบกนั้นลึกมากไหมเต่า ...มันจะลึกอะไร ก็มันบก
เอ บนบกนั้นมีคลื่นมากไหม ...มันจะคลื่นอะไร ก็มันบก
เอ บนบกนั้นมีเปือกตมมากไหม ...มันจะมีอะไร ก็มันบก
ให้สังเกตดูคำที่ปลาถาม
เอาแต่ความรู้ที่มีอยู่ในน้ำถามเต่า
เต่าก็ได้แต่ปฏิเสธ
“จิตปุถุชนที่เดามรรคผลนิพพาน ก็ไม่ต่างอะไรกับปลา”
หลวงปู่ดุลย์ อตุโล
ภาพ วัดทุ่งกระพังโหม นครปฐม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
