ชวนอ่าน - ชาลาในอนธการ เล่ม 2 “หัวหน้าลั่ว...แกล้งน้องยังไงให้เข้าตัวเองก่อน”
เรื่องราวดำเนินมาถึงเล่มสอง (อย่างใจจดใจจ่อ) เริ่มต้นอาร์คคดีใหม่ พร้อมกับการเปิดเผยเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ที่เก็บงำไว้เป็นความลับ โดยเฉพาะของหัวหน้าลั่ว ที่ทำเอาคุณชายเฟ่ยของเราตัวนิ่งเป็นหินไปไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าคุณลุงตำรวจปากเสียจะมีด้านแบบนี้ด้วย!
💬 เรื่องย่อเราขอเล่า
เริ่มจากเหตุการณ์ความลับน่าอายของนายตำรวจหนุ่ม “ลั่วเหวินโจว” หลุดออกมาจากปากเพื่อนสนิท “เถาหราน” ก่อเกิดเป็นเหตุชุลมุนเล็กๆ จนทำให้สมุดบันทึกคดีของอาจารย์ผู้ล่วงลับต้องเปิดเผย
--- คดีลักพาตัวที่เกิดขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อน
คดีที่สองหนุ่มนายตำรวจ “ลั่วเหวินโจว” และ “เถาหราน” ฟังอาจารย์พร่ำบ่นมาหลายปีจนจำรายละเอียดได้ขึ้นใจ
ต้องได้มาเล่าสู่กันฟัง ย้อนหวนถึงความหลังกันอีกครั้ง เหยื่อทั้งหมดในคราบเด็กหญิงสวมกระโปรงลายดอกไม้ แม้แต่ศพก็หาไม่พบ คดีถูกปิดลงอย่างค้างคาพร้อมกับคนร้ายที่ตายไป ราวกับมีบางสิ่งซ่อนอยู่ในคดีนี้แต่กลับบรรยายถึงความรู้สึกนั้นออกไปไม่ได้ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าวันหนึ่ง...
ต้องได้มาเจอด้วยตัวเอง!
ท่ามกลางคดีที่ต้องแข่งกับเวลา เรื่องราวมืดแปดด้าน ก็ถึงคราวคุณชาย “เฟ่ยตู้” ต้องออกโรงช่วยเจ้าหน้าที่รัฐอีกครั้ง ถึงแม้หัวหน้าลั่วจะรู้สึกขัดหูขัดตาคุณชายเจ้าสำราญคนนี้แค่ไหน ก็ยังต้องยอมรับฝีมือการอนุมานของเขาอยู่ดี แต่พูดไป นับตั้งแต่วันที่ลั่วเหวินโจวรู้สึกว่าเฟ่ยตู้ก็เป็นคนๆ หนึ่ง ไม่ได้เย็นชาตายด้านอย่างที่คิด ท่าทีก็หัวหน้าลั่วก็เปลี่ยนไปบ้าง
ส่วนเฟ่ยตู้นี่สิ ต้องมารับรู้เรื่องราวที่ปกปิดไว้ของลั่วเหวินโจวที่ผ่านมา ตัวนิ่งเป็นหินไปไม่รู้ตั้งกี่รอบ!
เป็นเรื่องดีที่เล่มถัดมาก็เปิดมาด้วยคดีถัดไปเลย แถมคดีนี้สนุกมาก ก.ไก่ ล้านตัว เรื่องราวพลิกแพลงบ่อยจนวางหนังสือไม่ได้เลย ความที่คดีลักพาตัวมันต้องแข่งกับเวลา เด็กที่หายไปยิ่งนานเท่าไหร่ โอกาสมีชีวิตก็น้อยลงเท่านั้น คนอ่านเลยพลิกหน้ากระดาษรัวๆ (กลัวจะหาเด็กไม่เจอไปด้วยอีก อินจัด)
รู้สึกว่าชอบมากกว่าคดีก่อนหน้าอีก แต่ด้วยความหนักหน่วงของคดี จะแนะนำให้อ่าน Warn Trigger ของเล่มนี้ดีๆ เลยค่ะ เพราะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
คดีว่ามันส์แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่าง ลั่วเหวินโจว และ เฟ่ยตู้ นี่เรียกว่าอยู่ในจุดแซะกันยังไงให้เข้าตัวเอง ใบ้กินกันไปไม่รู้กี่รอบ คุณพี่ชั้นต้องกระแอมแก้บรรยากาศกระอักอ่วนไปตั้งเท่าไหร่ ทำตัวเองทั้งนั้น คุณชายเฟ่ยชั้นก็ดูราวกับจะมองคุณลุงตำรวจเปลี่ยนไป แต่พอจะทำตัวดีด้วย บรรยากาศก็ดูชวนขนลุกซะงั้น จากคู่กัดกันมาอย่างยาวนาน จะให้มาเปิดใจต่อกันแต่ละทีนี่กลั้นขำไม่ไหวแล้ว
🔸รีวิวหลังอ่าน (สปอยเบาๆ)🔸
💬หัวหน้าลั่ว vs คุณชายเฟ่ย
เล่มนี้เชื่อมต่อกับเล่มก่อนหน้าด้วยความสัมพันธ์ของตัวละครที่เติบโตขึ้น ตั้งแต่เถาหรานมีบ้านใหม่ซักที (ถึงมันจะเป็นอาคารพาณิชย์อายุมากที่ภายนอกสวยงาม แต่ภายในราวกับฝ้ายเปื่อยเน่าก็ตาม) เถาหรานยังมาปะกับสาวที่ตัวเองเคยชวดเรื่องดูตัวไว้อีก แถมอยู่อาคารเดียวกัน ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือตั้งใจ ลำบากให้ “เพื่อน” และ “น้อง” รักอย่าง “ลั่วเหวินโจว” และ “เฟ่ยตู้” ต้องมาช่วยโฆษณาเจ้าตัว ชี้โพรงให้กระรอกกับนายตำรวจเถาหราน หนุ่มโสดเล็กสาม ที่สมองกับความรักไม่ได้ไปด้วยกันเลยสักนิด
ด้วยประโยคที่ว่า นี่แอบชอบเพื่อนมานาน ยังต้องมาช่วยเพื่อนจีบสาวอีก!
แต่ถึงแบบนั้น หัวหน้าลั่ว และ คุณชายเฟ่ย ก็ไม่สามารถที่จะอยู่ในสถานการณ์ที่จะปลอบใจกันและกันได้
ก็ยัยน้อง มันกวนตีนพี่อยู่แบบนี้! ส่วนคุณพี่ก็แซะน้องอยู่นั่นแหละ!
ลั่วเหวินโจวมองเขาพลางถอนหายใจ “นายนี่นะ ทำไม่ดีกับนายก็ไม่ได้ ทำดีด้วยก็ไม่ได้ นายเนี่ยดูแลรับใช้ยากยิ่งกว่าซูสีไทเฮาซะอีก”
เฟ่ยตู้ตอบเสียงเรียบๆ “...เสียมารยาทแล้ว มิรู้ว่าท่านเคยรับใช้พระนางด้วย”
ลั่วเหวินโจวงอนิ้วแล้วดีดข้างลำคอของเขาไปทีหนึ่ง
แต่อย่างว่า กัดกันมานาน พอจะมาทำดีด้วย บรรยากาศก็ชวนขนลุกอย่างบอกไม่ถูก แล้วมันมีความน่ารักยุบยิบหัวใจแบบ กรี๊ด ยัยน้องชั้นเป็นห่วงคุณพี่ แบบปกติต้องแซะตาลุงซักหน่อย แต่รอบนี้มันไม่ใช่
แถมยังมีบางทียัยน้องเฟ่ยแกล้งยั่วยวนคุณพี่ชั้นเล่นๆ ตามสไตล์คุณชายเจ้าสำราญ จู่ๆ คุณพี่ลั่วก็อดไม่ได้ต้องแกล้งรุกคืนบ้าง แต่ออกตัวแรงไปหน่อยจนยัยน้องชั้นช็อกไปเลย แบบ หืม เมื่อกี๊พูดว่าไงนะ
เฟ่ยตู้พูดคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “รักและห่วงใยคนชราผู้โดดเดี่ยว เป็นหน้าที่ของทุกคนอยู่แล้ว หึ ค่ำคืนยาวนาน ขลุกตัวอยู่กับแมวคิดดูแล้วช่างเปล่าเปลี่ยวซะจริง”
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเฟ่ยตู้แต่งตัวไม่เรียบร้อย หรือว่าลั่วเหวินโจวหลงตัวเองจนเสียสติไปแล้ว เขามักจะรู้สึกว่าสายตาของเฟ่ยตู้ที่ทอดมองมายามพูดจานั้นแผงไว้ด้วยความยั่วยวนเล็กน้อย เมื่อรวมกับน้ำเสียงขึ้นจมูกของคำว่า ‘ค่ำคืนอันยาวนาน’ ก็ช่างชวนให้คนคิดไปไกลจริงๆ กระทั่งทำให้เขาไม่ทันระวังปาก ล้ำเส้นเกินไปหน่อย
“ทำไม” ลั่วเหวินโจวพลั้งปากพูดจาหยอกล้อ “นายจะปลอบแค่ปากเองเหรอ”
เฟ่ยตู้ “...”
ลั่วเหวินโจว “…”
💬คดีเด็กหายสุดมันส์
นิยายสืบสวนมันรีวิวและสปอยยากมาก แต่ความสนุกของเล่มนี้ก็ทำให้เราเองคันปากอยากเกริ่นนิดนึง แต่จะขอเกริ่นจากประโยคหน้าแรกที่เปิดหนังสืออ่านเลยละกัน
แล้วให้ทุกคนไปเดาทางที่เหลือกันต่อเอง ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร
ฮัมเบิร์ต ฮัมเบิร์ต*
ฉันรักเธอ ฉันเป็นสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง แต่ฉันรักเธอ --- (โลลิตา)
*ฮัมเบิร์ต ฮัมเบิร์ต (Humbert Humburt) คือ ตัวเอกของนิยายเรื่อง โลลิตา ชายวัยกลางคนที่ตกหลุมรักและมีความสัมพันธ์ทางเพศกับเดอลอร์ส เฮซ เด็กสาวอายุ 12 ปี ซึ่งเป็นบุตรบุญธรรมของตนเอง
เพื่อนนักอ่าน...ไม่ว่าจะอ่านแล้วหรือดองไว้อยู่ อยากพูดคุยกรี๊ดร้องตอนไหนเป็นพิเศษมาเล่าให้ฟังกันได้เลยค่ะ
#ชาลาในอนธการ #รีวิวนิยาย #รีวิวหนังสือ #นิยายวาย #รีวิวนิยายวาย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
