อธิษฐาน....
บทคัดลอก.....
การพบกันใหม่ในชาติหน้า
อาจไม่ใช่อะไรแบบที่คุณคิด
ในชีวิตนี้
คุณผ่านพบผู้คนมากมาย
บางคนรู้สึกเฉยๆ จะเป็นจะตายก็ช่าง
บางคนรู้สึกพิเศษ คุณอาจตายแทนเขายังได้
แต่นั่นแหละ
ทั้งหมดทั้งปวงเหล่านั้น
ให้สันนิษฐานว่าคุณเคยพบเคยเจอมาก่อนแล้ว
สมดังที่พระพุทธเจ้าผู้รู้แจ้งชาติภพ ได้ตรัสไว้ว่า
วัฏสงสารอันหาต้นหาปลายมิได้นี้
ที่ไม่เคยเป็นพ่อแม่
ที่ไม่เคยเป็นลูก
ที่ไม่เคยเป็นพี่น้อง
ไม่ใช่หาเจอโดยง่าย
ครั้งหนึ่งเคยใส่ใจ รักใคร่เอ็นดู
ขนาดยอมสละชีวิตแทนกันได้
มาเจอกันชาตินี้ อาจรู้สึกคุ้นแสนคุ้น
รักแสนรัก ห่วงแสนห่วง
โดยไม่ต้องมีเหตุมีผลสมน้ำสมเนื้อ
เพียงแค่เจอหน้ากัน
ก็อยากทำอะไรให้ทุกอย่างสุดชีวิตแล้ว
แต่มนุษย์เราไม่ได้มีแค่ความรู้สึกผูกพัน
ความรู้สึกเป็นอื่นยังคงเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ
เมื่อผลประโยชน์ไม่ลงตัว
เมื่ออุดมการณ์ทางการเมืองไม่ตรงกัน
เมื่อศรัทธาทางศาสนาแตกต่างกัน
หรือเมื่อไม่ได้อย่างใจกันง่ายๆ
ความรู้สึกก็พลิกเปลี่ยนเป็นคนละพวกได้
พอเป็นคนละพวก
ก็พร้อมจะต่อสู้กันทางความคิด
หรือต่อสู้กันแบบลงไม้ลงมือ
เอาชีวิตกันด้วยความจำใจ
หรือฆ่าแกงกันด้วยความโกรธแค้น
อะไรๆเป็นไปได้หมด
บนเส้นทางไม่แน่ไม่นอนในสังสารวัฏนี้
ในชาติเดียว
พ่อแม่ลูกเคยรักกัน
สุดท้ายอาจฟ้องร้องกัน
หญิงชายบางคู่
อาจพลิกไปพลิกมา
เป็นอะไรให้กันและกันได้หลากหลาย
เริ่มต้นอาจเป็นเพื่อนเล่น
เล่นแล้วช่วยเหลือกัน
จนกลายเป็นนับถือแบบพี่แบบน้อง
สนิทแบบพี่น้อง ใกล้เนื้อใกล้ตัวนานไป
กลายเป็นความผูกพันพิศวาสแบบคนรัก
อธิษฐานขอพบขอเจอกันไปทุกชาติ
แต่รักมากเพียงใด พอห่างตัวได้หน่อย
เจอคนใหม่ก็ไขว้เขว เผลอนอกใจกัน
หรือกระทั่งทิ้งกัน ไม่เหลียวแลกัน
กลายเป็นโกรธแค้นสาปแช่งกัน
อย่าได้พบอย่าได้เจอกันอีกเลย
เหล่านี้เห็นด้วยตาเปล่าว่าเกิดครบในชาติเดียวได้
ความผูกกรรม คือสายใยเหนี่ยวนำ
ให้ต้องแวะเวียนกลับมาเจอกันวันยังค่ำ
ฉะนั้น จะอธิษฐานขอเจอ
หรืออธิษฐานขอจาก
สุดท้ายอย่างไรก็ต้องเจออยู่ดี
เหมือนอย่างที่ผ่านมาในชาตินี้
คุณนึกว่าเจอแต่ ‘คนแปลกหน้า’ เป็นส่วนใหญ่
ที่แท้เจอแต่ ‘คนเคยกันเอง’ ทั้งนั้น
บางคนเจอแล้วนึกพิศวาสทันที
ด้วยบุญที่เคยเกื้อกูลกันมา
แต่หารู้ไม่ว่า เคยแอบแค้นกันไว้
อาจเคยสาปแช่งไม่เผาผี ไม่ขอเจอกันชาติหน้าด้วย
แต่ด้วยความไม่รู้ ด้วยอวิชชาปิดบังไว้
ชาตินี้ก็อยากเอาให้ได้ อยากอยู่ด้วยกันให้ได้อีก
แล้วก็ย้อนกลับมาเข็ดหลาบ ขอไม่เจอะไม่เจอกันอีก
ทำความรู้สึกเข้ามาในกายนี้ ใจนี้
ที่กำลังปรากฏอยู่เดี๋ยวนี้
นี่แหละ! คือชาติปัจจุบันของคุณ
นี่แหละ! คือผลจากกรรมเก่าที่ถูกลืมไปแล้ว
นี่แหละ! คือสถานีสร้างกรรมใหม่
นี่แหละ! คือรากเหง้าของอนาคตชาติ
นี่แหละ! คือที่ตั้งของข่ายใยกรรมสัมพันธ์อันสลับซับซ้อน
นี่แหละ! คือเหยื่อล่อให้หลงยึดว่าเป็นตัวคุณ
นี่แหละ! คือกลไกให้ยึดใครต่อใครว่าเป็นอะไรกับคุณ
นี่แหละ! คือตัวหลอกว่าอะไรๆจะเหมือนอย่างนี้อีกทุกชาติ
นี่แหละ! คือสิ่งที่วันหนึ่งจะนอนนิ่งรอคนอื่นเผาเหมือนขอนไม้
นี่แหละ! คือโอกาสเรียนรู้ว่า จริงๆไม่มีตัวคุณ ไม่มีตัวใครอยู่ในนี้!
บทความจาก ดังตฤณ
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
