เรื่องราวในอดีต ผ่านมานานมาก น้อยอยู่ที่ความคิด ระบบการทำงานของความจดจำเรื่องราวดีร้าย ความสุข โดยเฉพาะความทุกข์ เก็บไว้เต็มMem.เลย
ใช้คำว่าเรื่องราวในอดีต เนื่องจาก 1 นาที 1 ชั่วโมง 1 เดือน 1 ปี มีเรื่องราวในอดีต
ที่ไม่ใช่ปัจจุบันขณะเกิดขึ้นมากมายเป็นหมื่นเป็นแสนเหตุการณ์ แสนอารมณ์
เกิดขึ้นแล้วดับไป เกิดขึ้นใหม่เรื่อยๆ เก็บเอามาหมดใส่ไว้ใน Mem.สมองก็Over load บรรจุไม่ไหวหรอกครับ Mem.เต็มก็น๊อค เครื่องดับ ติดขัด ทรม ซึมกระทือ
การไม่ปล่อยวาง ก็เหมือน เดินไปที่กองขยะ เรื่องราวที่เกินขึ้นดีก็เก็บ ไม่ดีก็เก็บ
มือสองข้างจับขยะ แขนสองข้างอุ้มขยะ ใต้รักแร้หนีบขยะ ขาสองขาหนีบขยะ
ทุกอวัยวะ ยึดเหนี่ยวจับ คาบ เกี่ยวขยะ (เรื่องราวในอดีต) แบบกอดแน่น
ไม่ปล่อยวาง ไม่เคยปล่อยวางลงเลยทั้งๆที่เรื่องราวอดีตเกิดขึ้นไปแล้ว
ในทางกลับกันควรจะปล่อยให้มือ ขาแขน เปิดว่างกว้าง รับโอกาสใหม่ๆ
สมองได้บันทึกประสบการณ์ เรียนรู้มากมายใหม่ๆ เพื่อความหวัง ความสำเร็จและโอกาสใหม่ๆ ดีกว่าคิดเดิมๆ จมปรัก ดิ่งลงลึก ลงโทษตัวเอง จนไม่เปิดพื้นที่ใหม่
ให้โอกาสความสุข ความสำเร็จใหม่ๆเข้ามา รู้ทั้งรู้ก็ยังจะจม ดราม่าแบบตีบทแตกซ้ำซากกับอดีตอยู่นั่นรึเปล่า?
เวลาทุกข์สุขใสๆหารครึ่ง จากค่าเฉลี่ย 60 ปี x 12 เดือน x 30 วัน = 21,600 วัน
ทุกข์ไปครึ่ง ค่อนแล้ว เหลือกี่วันเนาะ บางคนบอกจะเอาอายุมากกว่านั้นก็ต้องทำการบ้านยาวๆตั้งแต่วันนี้ ก็ไม่ต้องปล่อยหรือวางก็ได้จะได้เรียก สุขทุกข์ระคนกันไป ชีวิตมันถึงจะเข้มข้นแซบมันส์
แต่บางคนนะ จัดหนักที่เดียว แล้วหักดิบ กระโดดข้ากำแพง ก้าวข้ามเรื่องราว
ไปเลย ไม่รู้มีเสือมีสาง มีอุปสรรคอะไรก็จะทิ้ง คราวนี้เรื่องราวในอดีตเรื่องราวในหัวจะถูกวางไว้ข้างหลังไม่ให้นำหน้าเหมือนเวลาที่ผ่านนานมาแล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
