Stick Figures บทละครที่ใช้สอบไฟนอลวิชาอังกฤษ
ความสูญเสียมักมาอย่างฉับพลันไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่มีโอกาสให้บอกลา ไม่มีเวลาได้กล่าวขอโทษ ลองให้ตัวแทนคนตายเหล่านี้ช่วยบรรเทาทุกข์ให้กับคุณดูไหม?
Stick Figure บทละครเวทีเรื่องนี้กล่าวถึงการรับมือกับการสูญเสียคนอันเป็นที่รัก ซึ่งเรื่องราวจะดำเนินไปพร้อมหน้าที่การงานของตัวละครหลักอย่าง Molly ที่ทำงานเป็นตัวแทนของคนตาย
เมื่อเราสูญเสียใครเราต้องเศร้าโศกเสียใจ ไม่ใช่แค่เพราะคนตายไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตต่อ แต่เพราะเราไม่มีโอกาสร่วมชีวิตกับเขาต่อไป และนี้คือจุดประสงค์ของงาน 'ตัวแทน' คนเหล่านี้จะมาสวมบทบาทเป็นคนสำคัญที่คุณสูญเสียไป 'ตัวแทน'จะเป็นคนๆนั้นที่หายไป และจะอยู่ชายคาเดียวกับคน พูดเหมือนเขา ชอบสิ่งเดียวกันกับเขา และรักคุณเหมือนเขา เพื่อให้โอกาสคุณได้กล่าวลาอีกครั้ง
'ตัวแทน' จะเข้ารับทำงานตามวันเวลาที่จัดตารางกันไว้ คุณจะต้องเล่นตามน้ำไปด้วย และ 'ตัวแทน' เหล่านี้จะไป เมื่อคุณพร้อม พร้อมกับอะไร? ความเงียบ? ความสงบ? การยอมรับ? คงไม่มีใครตัดสินได้ มีเพียงผู้ที่สูญเสียเท่านั้นจะรับรู้
พอดีเราเรียนในสาขาศิลปะการแสดง ทำให้เราเป็นนักเรียนการแสดง หลักสูตรต่างๆถึงแม้จะเป็นวิชาที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสาขา แต่จะเรียนเพื่อตอบโจทย์ความครอบคุมในสาขานั้น อย่างวิชาภาษาอังกฤษของเรา แน่นอนว่าได้เรียนศัพท์ภาษาอังกฤษแต่เป็นศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับละคร ซึ่งในเทอมนี้ครูบัว ครูสอนภาษาอังกฤษของเรา ซึ่งเป็นครูที่เก่งมาก เป็นทั้งนักแสดงและผู้กำกับการแสดงละครเวทีด้วย ครูบัวหยิบเอาเรื่อง Stick Figure มาเป็นเนื้อหาการสอนหลักในเทอมนี้
ซึ่งลำดับขั้นตอนก็จะเป็น อ่านบท เลือกซีนที่จะสวมบทบาทและแสดงให้เป็นคะแนนมิดเทอมและไฟนอล และใช่ วิชาภาษาอังกฤษ บทละครจึงเป็นภาษาอังกฤษ มุมมองส่วนตัวของเรา คิดว่าบทละครภาษาอังกษฤษเรื่องนี้ไม่ได้มีคำศัพท์ยากอะไร จึงง่ายต่อการทำความเข้าใจ แถมยังเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาน่าสนใจและจุดที่น่าค้นหามากมาย ชูประเด็นเรื่องความสูญเสีย โคตรจะเป็นการทำความเข้าใจแก่นของมนุษย์เลย
ทั้งมิดเทอมและไฟนอลเรารับทเป็น Graham Johnson พี่ชายคนโตของบ้าน Johnson ที่สูญเสียลูกสาวคนเล็ก Hannah Johnsonไป ซึ่ง Molly ก็รับงานเป็นตัวแทนของ Hannah ในภายหลัง
ตัวละครของ Molly คือคนที่เชื่อว่าหน้าที่ของ 'ตัวแทน' จะช่วยเยียวยา ให้กับคนที่สูญเสียได้ ในทางกลับกัน Graham เป็นตัวละครที่เห็นต่างกับความคิดเห็นนี้สุดๆ โดยเขาไม่ยอมรับเลยที่ Molly เข้ามาในบ้านและทำตัวเหมือนเป็นน้องสาวของตน มิหนำซ้ำ พ่อและแม่ยังจะตามน้ำไปอีก การสูญเสียจะตามมาด้วยความโศกเศร้าและน้ำตา มันเป็นเรื่องธรรมดา ธรรมชาติของมันก็ต้องมันอย่างนี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ จะไปฝืนธรรมชาติทำไมกัน มันไม่ผิดจริยธรรมรึไง
'ตัวแทน' ก็แค่ช่วยคนก็เท่านั้น คำพูดง่ายๆ สำหรับเราก็ไม่แปลกที่มนุษย์ร่วมโลกจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน การช่วยเหลือใครมันไม่จำเป็นต้องมีหลักเหตุผลหรือตรรกะอะไรมารองรับเลย ขนาดคนฆ่ากันเองเนี่ยมันต้องใช้เหตุผลใดถึงจะยอมรับกันได้
หรือจริงๆที่ Graham คิดว่าการจ้าง 'ตัวแทน' เป็นเรื่องที่บ้า มันไม่ควรมีอยู่ เพราะ Graham ได้พูดสิ่งสุดท้ายที่เขาพอใจให้กับน้องสาวเขาแล้ว ถ้าเรามาดูในบทพูดจะมีอยู่ท่อนนึงที่ Graham ได้พูดสิ่งสุดท้ายให้กับน้องสาวที่กำลังไปคัดเลือกหรือไปออดิชั่นว่า "Good luck on your tryouts" แปลว่าโชคดีกับการคัดเลือกนะ Graham จึงไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่สูญเสียอย่างฉับพลันได้อย่างถ่องแท้
ตัวละครอย่าง Molly และ Graham จึงมีความขัดแย้งกันอย่างมาก ความสัมพันธ์ของตัวละครสองตัวนี้จึงเป็นเหมือนศูนย์กลางของเรื่องราวทั้งหมด
ในฐานะนักเรียนการแสดงที่ได้เล่นเป็น Graham ถึงสองครั้งถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ครั้งละซีน แต่ก็เป็นซีนที่เห็นการเติบโตของ Graham การเปิดอกและเป็นสองซีนที่ได้เห็นมิติกับมุมมองที่ต่างกันอย่างชัดเจนในตัวของ Graham เราคิดว่าตัวละครตัวนี้สามารถเห็นได้ในชีวิตจริงโดยทั่วไปเลย และยังเป็นเรื่องราวที่เราสามารถเรียนวิธีการรับมือกับการสูญเสียได้อีกด้วย
ในครั้งแรก เราเป็น Graham ที่เพิ่งจะเห็นสิ่งที่เรียกว่า'ตัวแทน'เป็นครั้งแรก เป็นสิ่งใหม่ที่จู่ๆก็มีคนแปลกหน้าทำตัวเหมือนน้องสาวของตัวเองอยู่ที่บ้าน ไม่สามารถยอมรับได้และจะไม่มีทางหาเหตุผลมาทำความเข้าใจด้วยซ้ำ
ครั้งที่สอง เป็นซีนที่ Graham เปิดอกคุยกับ Molly ผ่านเรื่องราวที่สูญเสียคนสำคัญของทั้งคู่ไป หลังจากที่Graham เห็นว่า Molly ได้ช่วยแม่ของเขา ที่เหมือนว่าจะเป็นบ้าไปแล้ว ให้สงบลงได้ ถึงแม้อาจจะดูเหลือเชื่อแต่มันคือภาพจริงที่เกิดขึ้นต่อหน้า Graham และอาจนำไปสู่การตระหนักได้ว่า ตัวเขาเองก็เป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้ครอบครัวนี้ผ่านช่วงเวลาอันน่าเจ็บปวดไปได้
อย่างไรก็ตาม บทละครนี้ก็เป็นแค่เรื่องแต่งเท่านั้น เราคิดว่าในโลกนี้คงไม่มีอาชีพเหมือนกับที่ Molly ทำอยู่จริงๆ คิดว่ามันควรมีรึเปล่า? ถ้าเราเป็น'ตัวแทน' ตัวตนในชีวิตจริงเราจะเป็นอย่างไร เราต้องถูกห้ามให้มีเพื่อนมีสังคมไหม เพื่อเลี่ยงสถานการณ์ที่ว่าเพื่อน เราไปมีความผูกพันกับผู้ที่เสียสูญจนเกิดเป็นความสัมพันธ์อันวายป่วง เราจะกลายเป็นผีที่สวมร่างผีอีกทีหนึ่งได้เท่านั้นใช่ไหม?
มุมมองของผู้ที่สูญเสียละ? คิดว่าจะรับได้ไหมถ้ามีคนแปลกหน้าเดินเข้ามาในบ้านทำตัวเหมือนคนที่เรารักซึ่งตายไปนานแล้ว หรือคิดว่าคนในครอบครัวคุณจะรับการมีอยู่ของคนแปลกหน้าในบ้านคุณได้ไหม?
เราเชื่อว่าไม่มีคำตอบไหนถูกต้องหรือผิดไปทั้งหมด ทุกคนต่างรับมือกับความสูญเสียในแบบที่จิตใจเราแบกรับไว้ได้ก็เท่านั้น หากเป็นเราที่ต้องสูญเสียใครไป เราคงไม่สามารถหาคนอื่นใดมาเป็นตัวแทน แทนเขาได้ สำหรับเรามีเพียงเวลากับความคิดถึงที่จะเยียวจิตใจได้
Carol
Widow. Orphan. There isn’t a term for a sibling who has lost a sibling.It is sad though. To not have a term. Like we’re not in the club.
Graham
I think that is the term. Sad.
Graham and Carol Johnson from Stick Figures by Josh Ginsburg
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
