🗃 เรื่องนั้นที่ฉันเคยอ่าน [13]
📖 รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ (7 เล่ม + เล่มพิเศษ)
📝 เมิ่งซีสือ
💬 อัญชลี เตยะธิติกุล
🎨 อาก่า
🖨️ everY
- ●TALK
พับใจ #รัชศกเฉิงฮว่าปีที่สิบสี่ อยู่นะ เนื้อเรื่องน่าติดตามมาก ไม่ได้ฟีลแค่เป็นนิยายสืบสวน แต่คือนิยายการเมือง 😂 ขุนนางแบ่งฝ่าย ทหารแบ่งฝ่าย คอรัปชั่น ใครพอมีปากมีเสียงก็ส่งเสียง ใครไม่มีก็ต้องไหลตามน้ำไป จักรพรรดิก็คลั่งรักกุ้ยเฟยจนแทบจะเสียการปกครอง
‘ถังฟั่น’ ไม่ได้น่าประทับใจแค่ไหวพริบดี สืบคดีเก่ง ความแน่วแน่ของปณิธานคือน่าประทับใจมาก แทบจะไม่แกว่งไปตามคลื่นลมอะไรเลย เป็นคนใช้ชีวิตเป็น วางตัวเป็น รู้จักคิด รู้จักพูด กตัญญู เป็นตัวละครที่น่าประทับใจมากๆตัวนึงเลยนะ เก่งแทบทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องหัวใจ ☺️
‘ก่วงชวน’ พ่อหนุ่มคลั่งรักแห่งรัชศกเฉิงฮว่า พูดน้อย ต่อยหนัก เน้นการกระทำ บู๊เก่ง บุ๋นก็ไม่ธรรมดา เติบโตมาแบบสันโดษ เลยเลือกจะเก็บคำพูด แต่เอาจริงๆดูเป็นคนคิดมากพอสมควร เคร่งขรึม ตรงไปตรงมา อยู่นอกบ้านเป็นองค์รักษ์เสื้อแพร อยู่ในบ้านเป็นมาสเตอร์เชฟต้าหมิง 👨🍳
‘วังจื๋อ’ ผู้บัญชาการสำนักประจิม ตอนแรกเหมือนจะเดินทางผิด แต่ความแน่วแน่ในใจยังมี บวกกับเจอถังฟั่นด้วยเลยเปลี่ยนเส้นทางเดิน ฉลาด พูดจาโผงผาง เลือดร้อน แต่รอบคอบมาก หลังๆเจอแต่เรื่องน่าปวดหัว ล่าสุดคือรัชทายาทซนมาก จักรพรรดิเลยส่งไปให้เลี้ยง 👦
ตัวนิยาย บทบรรยายค่อนข้างเยอะ เรื่องราวประวัติศาสตร์เยอะ บทพูดน้อยอยู่นะ ยกเว้นตอนไขคดี แล้วแต่ละคดีก็ชวนปวดหัวเหลือแต่ แถมยังโยงนั่น โยงนี่ เอาจริงบทบรรยายน่าจะเกิน 70% ของเนื้อเรื่องทั้งหมด คนเขียนเก่งมาก ยอมใจ คนอ่านตาลาย
จากขุนนางขั้นหกตัวเล็กๆ ขึ้นมาถึงสภาขุนนางได้ด้วยเวลาไม่กี่สิบปีคือยิ่งใหญ่ เกรียงไกร แล้วขึ้นมาแบบผลงานเลื่องลือ แถมด้วยศัตรูทุกทิศทาง 🤣 ยังไงก็คือค่อนไปทางการเมืองเลยอะ กึ่งสืบสวน แต่ก็ทิ้งนิยายรักไม่ได้ 😍
‘การเมือง’ หลักๆ คือเล่าถึงการแบ่งขั้วการเมืองในวัง ขุมกำลังหลักก็แสวงหาผลประโยชน์ ขุนนางหลายคนก็เห็นดีเห็นงามเพราะอยากเอาตัวรอด ขุนนางบางคนค้านขึ้นมา ก็โดนปลดบ้าง ย้ายบ้าง สงครามการเมืองในรั้วในวังเข้มข้นสุดอะไรสุด
หลักๆน่าจะเพราะความรักที่มากเกินไปของจักรพรรดิที่มีต่อสนม ทำให้ขุนนางบางกลุ่มใช้ความรักตรงนี้หาผลประโยชน์ เอาจริงไม่ใช่จักรพรรดิไม่รู้นะ แต่เพราะความรักเลยทำเป็นปิดหูปิดตาไป เรื่องราวเลยยุ่งยากบานปลายไปกันใหญ่
เพราะแสวงหาผลประโยชน์ด้วย คอรัปชั่นด้วย การเมืองเลยอะ การเมืองของจริง แต่อีกฝ่ายที่พยายามคงอยู่ในเส้นทางที่ดีก็นะ แต่มีน้อย ส่วนใหญ่จะเงียบ เพราะสู้ไม่ได้ ถ้าพูดดีไม่ดีก็โดนปลด โดนย้าย เฮ้ออออ การเมืองนี่มันการเมืองจริงๆ
‘สืบสวน’ เพราะเปิดเรื่องมาให้ถังฟั่นเป็นผู้พิพากษา เลยหนีเรื่องสืบสวนไขคดีไม่ได้ มีคนตายเกือบทุกคดี โยงไปการเมืองกับลัทธิที่จะก่อกบฏ บทบรรยายการไขคดีค่อนข้างละเอียด อธิบายเข้าใจได้ มีเหตุ มีผล มีคดีเยอะ เล่มนึงคดี สองคดี ตื่นเต้นอยู่นะ
‘รัก’ อันนี้ไม่ได้เลย น้อยแต่มาก เรียบแต่โก้ของจริง โมเม้นเล็กๆที่มหาศาล เพราะบทก่วงชวนจะขรึมๆด้วย พูดทีนึงก็คือน็อคเลย 😂 แต่การกระทำชัด รู้กันทั้งหมดยกเว้นถังฟั่นที่รู้แต่ทำเป็นไม่รู้ แต่สุดท้ายแล้วก็แพ้ใจก่วงชวนอยู่ดี
“เสน่หาที่ให้ เจ้าใช่เช่นกัน?” ประโยคนี้ฉันคือปรบมือให้ชุดใหญ่ แต่ยัยน้องก็ยังตึมีนอยู่ พอพี่เขาตีตัวออกห่างก็เอาหยกกลิ่นผัดมะเขือยาวไปให้ ปวดหัวแทนท่านป๋อสุย 🤣
แต่ก่วงชวนคือคลั่งรักมากจริง ทั้งโอ๋ ทั้งประคบประหงม แคร์น้อง อวยน้อง ใครมาทำให้น้องวุ่นวายใจคือไม่ได้เลย เข้าใกล้ก็ไม่ได้ น้องคือคนเก่งที่สุดในโลก กินเก่ง ทำงานเก่ง น่ารักเก่ง พ่อคนคลั่งรักกกกกกกกกกกก
ชอบความแหย่น้อง เดี๋ยวกัดปาก เดี๋ยวลากนั่งตัก เดี๋ยวจับขา เดี๋ยวลูบมือ ยัยน้องก็หน้าแดง คอแดงไปหมด แต่ถามว่าปฏิเสธไหม ไม่จ้าาา 55555
ตอนที่วังจื๋อชวนไปกินข้าว แล้วน้องปฏิเสธอ้างว่ามีแม่สิงโตรออยู่บ้าน อันนี้น่ารัก สรุปวังจื๋อตามมาบ้าน เข้าใจว่าก่วงชวนเป็นแม่สิงโต เลยแซวก่วงชวนว่าเป็นภรรยา แล้วน้องคือเห็นแก่กินจนแบบ เอ้อ ฉันเป็นแม่สิงโตเองกะได้ พี่เขาเป็นสามี อันนี้หมดคำพูดแทนวังจื๋อจริงๆ 555555
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
