กล้าๆ กล้าไม่แท้ กล้าไม่จริง ลังเลไม่ทะลุทะลวง
เวลาจะทะลวงเป้าหมาย ยังต้องเหลือบดูคม
ดูแหลมอยู่เลย อันนี้ กังวลมากจึงกลายเป็น
ไม่มั่นใจจนกลายเป็น กลัว และเสียหายล้มเหลว
ลองนึกภาพ เหมือนตอนจะพรีเซ้นต์งาน
ให้ประธานบริษัทและคณะกรรมการบริหาร
นอนไม่หลับ 3 วัน 4 คืนเตรียมข้อมูลหลักคิดองค์ความรู้ประกอบเต็มกระเป๋าเต็มหัวสมอง ที่เรียกว่าทำการบ้านมาอย่างดีที่สุด
พอถึงคิวเราแค่จะคลิ๊กข้อมูลขึ้นจอ อ้าปากอธิบาย
ตาเหลือบไปเห็นองค์คณะผู้บริหารและจดสายตาลงที่หน้าประธาน แค่นั้นขาแข็งก็อ่อนล้าโรยแรง
สมองไม่แล่นติดขัดลิ้นค้างปากเกร็ง เสียรูปมวย
**คิดเสมอว่าประธานก็คือคนเหมือนกัน
คนที่ชอบคนทำงานคนที่เข้าใจแก้ไขพัฒนางาน**
สิ่งที่กล้าน่าจะกล้าในเวลาที่ถูกต้อง ถ้าจะกลัว
เปลี่ยนเป็นเกรงศักดิ์ศรีเล็กน้อย แปรรูปเป็นความไม่ประมาท รวบรวมตั้งสติให้มั่นคง ความกล้ามั่นใจก็จะค่อยๆเกิดขึ้น เอาความกลัวความกังวลไว้ทีหลัง
ขึ้นเวทีแล้วคิดอย่างเดียวว่า "จะรุ่งหรือจะตายคาองค์ประชุม" เรื่องอื่นๆก็เหมือนกันกล้าๆอย่างมีหลักคิดมีหลักการ กลัวเกรงมีได้แต่เอาไว้ที่หลังเพราะตรงหน้าคือเป้าหมายที่ต้องทำให้ดีที่สุด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
