[อ่านชิลๆ รีวิวชัวๆ] “นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ”
ผมไม่รู้ตัวแน่ชัดว่าตัวเองนั้นชอบอ่านหนังสือตั้งแต่เมื่อไหร่ อาจจะเป็นตอนสมัยม.ต้นที่เริ่มได้ลองอ่านนิยายฝรั่งจาก เลโมนี สนิกเก็ต เรื่อง อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย ก็เป็นได้ แต่ไม่ใช่หนังสือทุกเล่มที่ผมจะชอบอ่านหรอกนะครับ มันจะมีหมวดหมู่บางอย่างที่ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันเรียกหมวดหมู่นี้ว่าอะไร นิยายก็ไม่ใช่ ชีวประวัติก็ไม่เชิง แต่ในร้านหนังสือมักจะอยู่ในหมวด วรรณกรรมร่วมสมัย
เกือบ 1 ปีแล้วครับที่ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ ละก็ไม่คิดว่าจะมีคนคิดเหมือนผมเกือบทุกด้านอย่างนี้ 5555 หนังสือ "นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ" เขียนโดยชาวเกาหลีนามปากกาว่า ฮาวัน ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้ทำไมมันเหมือนอ่านความในใจของตัวเองเกือบทั้งหมด น่าสนใจจริงๆ 555
อาจเป็นเพราะสังคมเกาหลีนั้นการแข่งขันค่อนข้างสูง และผู้คนก็มีความเครียดบวกความกดดันจากการใช้ชีวิต (เอาจริงก็เหมือนประเทศไทยนั่นแหละ) ตั้งแต่เด็กจนโต ฮาวัน เลยมีความคิดที่เป็น ขบถ ต่อแนวทางชีวิตที่คนส่วนใหญ่มองว่าดี นี่แหละคือชีวิตที่เพอร์เฟค ต้องมีเรียนจบสูงๆ นะ มีงานสบายๆ เงินเดือนสูงๆ ต้องแต่งงานอายุเท่านี้สิ ต้องมีบ้านอายุเท่านี้สิ มีรถด้วยนะ โอโหเหมือนชีวิตทุกคนถูกเซ็ตมาด้วยระบบตอมพิวเตอร์ว่าต้องเดิมตามชีวิตรูปแบบนี้เท่านั้น
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเห็นด้วย ยิ่งอ่านก็เหมือนเราอยู่ในแก๊งเดียวกับเขา ที่มองว่าทำไมชีวิตที่ว่าเพอร์เฟคนั้นต้องมีรูปแบบ เหมือนที่เขากล่าวกันมาด้วย เรามีชีวิตในอีกรูปแบบไม่ได้หรอ ถ้ามีชีวิตอีกแบบนึงไม่เหมือนที่เขาคิดมันจะไม่มีความสุขเลยหรอ แล้ว เขา ที่ว่าเนี่ย มันใครกันวะ 55555 อ่ะ เดี๋ยวผมให้ลองดูสารบัญเนื้อหาคร่าวๆ ว่าเขามองชีวิตแต่ละด้านละเอียดจริงๆ แต่เลือกที่จะเขียนในมุมมองที่เขาสบายใจ
ขออภัยถ้ารูปมืดไปนิดนะครับ 5555
อ่านไป อ่านมา ก็ใช่ว่าเราจะเห็นด้วยกับแนวคิดทั้งหมด แต่ก็ไม่ว่ากัน จะให้คิดเหมือนกันทั้งหมดก็ไม่ใช่สิ งั้นเราก็คงเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกเซ็ตมาแล้วล่ะ 5555 แต่มันก็ทำให้ผมอ่านแล้วรู้สึกโล่งใจ โล่งใจตรงที่ เห้ย มีเพื่อนคิดแบบเดียวกับเราละเว้ย นี่เราไม่ได้คิดไปคนเดียวนี่นา
จากนี้คงกล้าใช้ชีวิตตามที่ตัวเองออกแบบไว้มากขึ้น แต่ก็ไม่ได้มองว่าการใช้ชีวิตแบบไหนมันถูกหรือผิดนะครับ เอาเป็นว่าถ้าการชีวิตเหมือนกับเรือในทะเล ก็ขอเป็นเรือที่ไม่โลดแล่น พุ่งปรี๊ดบินขึ้นฟ้ากลายเป็นเครื่องบินไปซะงั้น และก็ไม่ขอเป็นเรือผุจมสู่ก้นท้องทะเล แต่ขอเป็นเรือธรรมดาๆ ที่ไม่ว่ากี่คลื่นซัดมาก็พร้อมจะโต้คลื่นและลอยล่องไปบนมหาสมุทรแห่งชีวิตได้ตลอด
ไม่รู้สิ บางคนมีชีวิตเพื่อไล่ล่าความฝัน มันก็ไม่ผิด บางคนมีชีวิตด้วยเงื่อนไขที่ต้องผูกมัดกับความจำเป็นบางอย่าง มันก็ไม่ผิด ส่วนชีวิตผมมันก็ค่อยๆ เริ่มจะชัดเจนแล้วว่าผมมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตแบบที่ตัวเองชอบแต่ละวัน และอีกอย่างผมก็รู้แล้วว่ามีคนเหมือนผมอย่างน้อยก็นาย ฮาวัน นี่แหละ555
ผมคงไม่มีคำคมอะไรมาปิดท้ายสวยๆ นะ เพราะบทความนี้เป็นการรีวิวหนังสือที่ผมหวังว่าอาจจะกระตุกต่อมความคิดของใครหลายๆ คน ให้เริ่มถามตัวเองมากกว่าถามคนอื่น เกี่ยวกับการใช้ชีวิต(ของคุณเอง)ก็ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
