ชีวิตจากมุมมืด โดย ป.บูรณปกรณ์
เรื่องหลอนช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีหลายเรื่องสั้นที่สะท้อนความเป็นอยู่ของผู้คนในสมัยนั้น เช่น การแบ่งชนชั้นฐานะทางสังคมสุขอนามัย การกินอาหาร ที่ยังไม่มีเทคโนโลยีมาอำนวยความสะดวกมากนักจึงทำให้การเดินเรื่องใช้ภาษาพูด หยาบโลนบ้าง
ในที่สุดเขาก็เริ่มจะรู้ความจริง “นี่เราทำงานเพื่อคนอื่นเขานี่หว่า!” รอนพูดพึมพำกับตัวเอง “เขาอยู่ตึก เราอยู่ใต้ถุนบ้าน เขานั่งรถยนต์ เราย่ำด้วยตีน ซ้ำยังจะมาสั่งให้ไปตัดต้นไม้ด้วย ถ้าเราไปตัดให้เขา เราจะได้อะไร ได้เงินเดือนขึ้นหรือ? มันก็เปล่าอีก เขาจะเอาเงินเดือนมาขึ้น ให้พวกเรากรรมกรทำไม เอาไปแจกจ่ายให้พวกผู้หญิงปากแดงเหล่านั้นซื้อซิ่น ซื้อกระโปรงสวยๆ แต่งตัวล่อผู้ชาย แล้วมาสนุกกับเขาจะไม่ดีกว่าหรือ?
หน้า 200
“นี่เราทำงานเพื่อใครกันแน่?” เขาถามตัวเองอีก “ถ้าเราทำงานเพื่อครอบครัว ทำไมอีหนุ่ยจึงต้องไปเก็บเศษอาหารที่เขาทิ้งท่อมากิน?”
หน้า 200
“แช่มแกกินข้าวแล้วหรือยัง?”
“ยัง” เมียเขาตอบ “กำลังรอกินพร้อมแก” นิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า “ได้เงินเดือนขึ้นแล้วหรือดูหน้าตาแกบานเป็นจานเชิงทีเดียว?”
“ฉันลาออกจากงานแล้ว” วอนตอบเรื่อยๆไม่ได้พูดถึงเรื่องเงินเดือนขึ้นอีกเลย “ฉันเป็นทาสนายเงินมากกว่าสิบปี ฉันคิดว่าฉันทำงานเพื่อลูกเพื่อเมีย แต่ฉันคิดผิด…”
หน้า 201
เมียเขานิ่งฟังเฉยอยู่ แล้วจึงพูดสั้นๆว่า “ไปกินข้าวเสียก่อนเถอะ แกไปอยู่ที่ไหน ฉันจะไปอยู่กะแกทั้งนั้น”
“เออ! แช่มเราจะย้ายไปจากที่นี่ เราจะไม่ต้องอาศัยใต้ถุนบ้านเขาอยู่อีกแล้ว ฉันจะไปบ้านนอก ไปหาที่กว้างๆสำหรับหายใจ”
เมียของเขาไม่ได้พูดอะไรอีกเลย แต่น้ำตาร่วงพรูลงอาบอยู่ที่แก้มอันตอบซีดทั้งสองนั้น!
หน้า 201
- ★สรุปจากความคิดเห็นส่วนตัวของเรา
- ★เป็นการตีความระบบทุนนิยม ทาสการเงิน ไม่มีเงินก็ทำอะไรไม่ได้ แต่เงินซื้อครอบครัวและความรักที่จริงใจไม่ได้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
