29 พ.ค. 2023 เวลา 00:30 • ความคิดเห็น

ความสำเร็จมาจากไหน

บ่อยครั้งที่ผมได้รับเชิญไปบรรยายให้ห้างร้านบริษัทฟังแล้วผู้จัดมักจะบอกว่าเวลาบรรยายให้ช่วยเน้นแถวหน้าสุดหน่อย เพราะทั้งบริษัทอยากเปลี่ยนแปลงเหลือเกินแต่ติดเจ้าสัวใหญ่ หรือผู้บริหารระดับสูงที่อายุเยอะๆ อะไรๆ ก็ไม่ให้ทำ ลื้อต้องเชื่ออั๊วเพราะอั๊วผ่านอะไรมาเยอะมาก่อน อะไรก็ไม่ยอมให้ทำ
พูดแต่เรื่องเก่าเรื่องความสำเร็จเดิมๆ แต่ในขณะที่โลกหมุนเร็วขนาดนี้ ประสบการณ์เดิมมักจะใช้ไม่ได้แล้ว แต่รุ่นใหญ่ หรือผู้ก่อตั้งที่ภูมิใจในความสำเร็จหลายสิบปีที่ผ่านมา ยังไงก็ไม่อยากเปลี่ยน
เวลาไปบรรยายแบบนี้ ผมมักจะขึ้นด้วยสี่บรรทัดง่ายๆที่ได้มาจาก Facebook ของพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์ซึ่งพี่จิกโพสต์ไว้ขำๆ ว่าได้มาจากสติ๊กเกอร์ติดหลังรถกระบะคันหนึ่ง แล้วผมจะค่อยๆไล่เปิดทีละบรรทัด ชวนให้เจ้าสัวคิดตามเพราะอยากให้เขาระลึกชาติได้ซักนิดก่อนชวนคุยเรื่องอื่น
บรรทัดแรกที่เปิดขึ้นมาเขียนว่า
” ความสำเร็จมาจาก…การตัดสินใจที่ถูก “
พอเปิดบรรทัดนี้ คนนั่งแถวหน้ามักจะพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก็ใช้ไงที่อั๊วบอกพวกลื้อกันมาตลอด อั๊วเนี่ยตัดสินใจถูก ตัดสินใจแม่นมันถึงสำเร็จมาถึงวันนี้ไง แล้วเถ้าแก่ก็พร้อมจะฟังต่อ
บรรทัดที่สองเขียนว่า..
“การตัดสินใจที่ถูกมาจาก…ประสบการณ์”
บรรทัดนี้ เถ้าแก่ก็ยิ่งชอบใจใหญ่ เพราะอั๊วมีประสบการณ์ยาวนานขนาดนี้ อาบน้ำร้อนมาก่อนหลายสิบปี อั๊วเคยเจอมาหมดแล้ว มีประสบการณ์เยอะๆถึงตัดสินใจถูกไง เป็นเหตุเป็นผลมาก หันหน้าไปมองลูกน้องพร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
แล้วผมก็เปิดบรรทัดที่สามในสี่บรรทัดของพี่จิก
“ ประสบการณ์มาจาก… “
เถ้าแก่เห็นประโยคนี้ก็งงๆ เออเนอะ ประสบการณ์มาจากไหนกันนะ เถ้าแก่ค่อยๆ คิด
ทิ้งไว้ให้เถ้าแก่และทั้งห้องคิดซักพัก แล้วเฉลยว่า
“ประสบการณ์มาจาก…การตัดสินใจที่ผิด”
1
ถึงตรงนี้รุ่นใหญ่หลายคนเริ่มอึ้งๆ แล้วจึงจะเริ่มค่อยๆระลึกชาติได้ว่า กว่าจะสร้างประสบการณ์ที่แม่นยำขนาดนี้ได้ ไม่รู้ว่าผิดไม่รู้ว่าพลั้งมาเท่าไหร่ คนเราเรียนรู้ได้เยอะและตลอดเวลาจากความผิดพลาดเสมอ เถ้าแก่ฟังแล้วก็เริ่มคิดตาม คิดถึงสมัยหนุ่มๆที่ลองผิดลองถูกเยอะมาก เปิดหลังนี่แผลเต็มหลัง ถ้าไม่เคยล้มตรงนั้นก็คงไม่เรียนรู้แบบนี้ เถ้าแก่ใช้เวลากับประโยคนี้นานมากเพราะความหลังเยอะ
และบรรทัดสุดท้ายเขียนไว้ว่า
“การตัดสินใจที่ผิดมาจาก…
ปล่อยให้ทั้งห้องเดาซักพัก ว่าการตัดสินใจที่ผิดที่ทำให้เกิดจากประสบการณ์นั้นมาจากไหน
แล้วค่อยเฉลยว่า การตัดสินใจที่ผิดนั้นมาจาก…ความกล้า”
ในยุคสมัยที่เถ้าแก่หรือรุ่นใหญ่เริ่มบุกเบิกธุรกิจใหม่ๆ บ้างลี้ภัยมาจากที่อื่น บ้างตัดสินใจบ้าระห่ำออกจากที่ทำงานเดิมมาก่อร่างสร้างตัวเอง เหล่านั้นใช้ความกล้าเป็นเครื่องนำทาง กว่าจะมีวันนี้ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ตั้งตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว แทบเอาตัวไม่รอดก็บ่อย ผู้บุกเบิกทุกคนมีร่อยรอยบาดแผลที่เกิดจากประสบการณ์ที่ผิดแล้วเรียนรู้และจากความกล้าทั้งสิ้น เถ้าแก่รุ่นใหญ่ฟังมาถึงประโยคนี้ก็เริ่มเห็นต้นทางแห่งความสำเร็จของตัวเองได้ชัดเจนขึ้น
1
ความสำเร็จมาจากการตัดสินใจที่ถูก การตัดสินใจที่ถูกมาจากประสบการณ์ ประสบการณ์มาจากการตัดสินใจที่ผิด การตัดสินใจที่ผิดมาจากความกล้า
Facebook ของคุณประภาส ชลศรานนท์
2
สี่บรรทัดนี้สำหรับผมเป็นสี่บรรทัดที่ทรงพลังมากสำหรับรุ่นใหญ่ที่ยังทำธุรกิจอยู่ในยุคนี้สมัยนี้ โดยเฉพาะยุคแห่ง Tech Disruption และ VUCA ก่อนหน้านี้เถ้าแก่รุ่นใหญ่พอทำธุรกิจนานๆ ไป ทุกอย่างราบรื่นจะมองเห็นสองบรรทัดแรกชัดมากแต่จะลืมเลือนสองบรรทัดหลังไป
ทั้งที่ทุกคนก็โตมาจากการเรียนรู้จากทำอะไรผิดแล้วปรับปรุงและมีความกล้าเป็นจุดกำเนิดทั้งสิ้น แต่พอโลกตีลังกากลับหัวขนาดนี้ ประสบการณ์เดิมนั้นใช้ได้น้อยมากๆ สองบรรทัดหลังจึงน่าจะต้องกลับมาเด่นชัดอีกครั้งหนึ่ง
แล้วเถ้าแก่รุ่นใหญ่จะทำให้รุ่นถัดมามีประสบการณ์ที่ดีพอที่จะตัดสินใจถูกได้อีกครั้งได้อย่างไร เพราะอายุอานามก็มากแล้ว จะปล่อยมือเลยก็กลัวรุ่นต่อไปจะทำเจ๊ง
แต่ครั้นจะถ่ายทอดประสบการณ์เดิมก็ดูเหมือนจะใช้ได้ไม่มากนัก มีทางเดียวเท่านั้นก็คือต้องให้เขาได้ลองผิดบ้างเหมือนที่เถ้าแก่เคยเรียนรู้มา สร้างบรรยากาศให้เกิดการสั่งสมประสบการณ์ใหม่โดยเร็ว ประคองคอยให้คำแนะนำเฉพาะที่จำเป็น เพื่อให้รุ่นใหม่มีประสบการณ์พอและทันกับโลกที่เปลี่ยนจนเถ้าแก่เองก็ตามไม่ทันอีกต่อไป
แล้วจะทำให้รุ่นถัดมา “กล้า” ลองผิด ลองทำอะไรใหม่ ลองล้มแล้วลุกเร็วได้อย่างไร เพราะที่ผ่านมาก็กลัวเถ้าแก่ซะจนคิดอะไรก็ไม่กล้า ทำอะไรก็กลัวไปหมดมานาน ผมก็มักจะชวนเถ้าแก่ที่นั่งแถวหน้าให้ใช้ความกล้าของตัวเองที่มีมาในอดีตเมื่อหลายสิบปีก่อนเอาออกมาใช้อีกครั้ง เริ่มจากตัวเองก่อน โดยเริ่มต้นจากคำพูดของคนที่รู้ดีมาตลอดหลายสิบปีนี้ โดยเริ่มที่จะกล้าบอกกับทุกคนอย่างไม่อายว่า ..
“อั๊วไม่รู้แล้ว..พวกลื้อไปลองทำแล้วกลับมาเล่าให้อั๊วฟังละกัน”
1
โฆษณา